شکوه روستاییان شمال عراق از بمباران ایران در نواحی مرزی دو کشور

خبرگزاری آناتولی: ساکنین روستاهای مناطق اطراف شهرستان سوران در 120 کیلومتری شرق استان اربیل عراق که به دلیل بمباران ارتش ایران مجبور به ترک خانه های خود شده اند، خواستار توقف هر چه سریعتر این اقدامات شده اند.

در این زمینه چند تن از اهالی روستاهای «برادوست» و «برابیزین» این شهرستان در گفتگو با خبرنگار آناتولی ضمن اشاره به حملات توپخانه ای که از سوی ایران به بهانه حضور نیروهای حزب دموکرات کردستان ایران در منطقه مذکور صورت می گیرد، در مورد مشکلاتی که این بمباران ها در زندگی شان ایجاد می کند، توضیحاتی ارایه کردند.

مجید عبدالخالق، یکی از ساکنین روستای «ماوه ته» که به همین دلیل همراه با خانواده اش روستای خود را ترک کرده و به مرکز شهرستان سیده کان آمده، می گوید: " چهار بار بمباران روستایمان در طول 3 ماه توسط ایران، به غیر از ترس از مرگ و فرار اجباری، چیزی دیگری برای تامل باقی نگذاشت".

این شهروند روستایی عراق که مخارج خانواده اش را از راه کشاورزی تامین می کند در باره متاثر شدن خود و خانواده اش از این بمبارانها ادامه داد: "ایران به بهانه استقرار اعضای حزب دموکراتیک کردستان عراق، مناطق ما را به توپ بسته است. به همین دلیل محصولاتی که در ماه های بهار کاشته بودیم را بدون این که برداشت کنیم، در مزارع مان رها کردیم. تمام کشت ما در این حملات آسیب دید و علاوه بر آن ها درخت های گردو و کندوهای عسل نیز در این بمباران دوچار حریق شدند".

وی افزود: "بیست سال است مشغول کشاورزی هستم و تا کنون در چنین وضعیت سختی قرار نگرفته بودم. برداشت محصولات در این شرایط بسیار سخت و دشوار است، به این دلیل ناچار نیمه شب ها به طور مخفیانه به مزارع رفته و آن ها را جمع می کردم".

عبدالخالق ادامه داد: "در آخرین بمباران ایران در روستای خود حضور نداشتم، اما یکی از توپ های ایران به چند متری خانه من اصابت کرده بود".

او همچنین از اداره محلی کرد عراق خواست تا اجازه استقرار عناصر حزب مذکور در اطراف محل زندگی شان را ندهد و از ایران نیز خواستار توقف بمباران به نواحی نامبرده شد.

ساکنان روستای «بیم پرازه» منطقه درهول نیز مانند سایر روستاهای همسایه محل زندگی خود را ترک کرده و عازم مناطق امن تری شده اند.

هوشنگ مجید، یکی از ساکنان این روستای 20 خانواری است که جایی برای رفتن نداشته و مجبور به ماندن در روستا شده است.

وی با بیان این که در بمباران چهار روز پیش که از سوی ایران انجام شد، با فاصله کمی از محل انفجارها نجات یافته است، گفت: خمپاره ها بدون هدف خاصی و تصادفی شلیک می شدند.

مجید در ادامه افزود: "بمباران این منطقه اتفاق تازه ای نیست، ترکیه نیز مواضع پ.ک.ک را هدف قرار می دهد اما ایران به سوی روستاهای ما تصادفی شلیک می کند. ایران ابایی از شلیک به مناطق داخلی نیز ندارد. در آخرین حمله یک خمپاره در صد متری منزل ما فرود آمد".

او با تاکید بر آن که آن ها حضور پیشمرگه های حزب دموکرات کردستان عراق را انکار می کنند، تصریح کرد: "آن ها نباید به بهانه حضور تعداد کمی از نیروها اقدام به بمباران و آزار مردم کنند. کودکان ما از وحشت این حملات در شوک عصبی به سر می برند".

ابراهیم احمد یکی از کودکان ساکن روستای بیم پرازه می گوید که در زمان حمله از ترس می لرزد و گریه می کند.

خورشید محمد، یکی دیگر از ساکنان روستای «بربیزان» می گوید: با شنیدن صدای بمباران سوار ماشین می شویم و به مناطقی که در 20 کیلومتری اطراف هستند، پناه می بریم.

او در ادامه می گوید: "مثل خانه به دوشان زندگی می کنیم. ایران باید حمله به روستاهای ما را متوقف کرده و نیروهای پیشمرگه نیز به مناطق دیگر بروند".

رستم جهانگیری، عضو دفتر سیاسی حزب دموکرات کردستان ایران روز گذشته در گفتگو با خبرنگار آناتولی اعلام کرده بود که این حزب هیچ اردوگاه و نیرویی در منطقه مذکور ندارد.

گفتنی است که ارتش ایران اولین بار در تاریخ 26 ژوئن اقدام به بمباران نواحی مرزی شمال عراق کرد و در ادامه این حملات تا کنون 5 غیرنظامی مجروح شده اند.