حمایت کی‌روش از منچستر مورینیو بعد شش سال سکوت یا انتقاد/کارلوس و رویای بعد جام‌جهانی!

کارلوس کی‌روش ترک عادت کرده و بعد از ۶ سال درباره منچستر نکات فنی گفته و لب به ستایش گشوده است!

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین؛ کارلوس کی‌روشروزهای نخستی که به ایران آمد ، باورش نمی شد یکباره دوران امپراتوری سر الکسفرگوسن به پایان برسد ، او محروم باشد و تازه وقتی نوبت به انتخاب می رسد ، سرالکس مربی دیگری غیر از او را به تیم پیشنهاد داده باشد اما فرگوسن موییساسکاتلندی را لایق مربیگری دانست.

این صربه شمشیری به پیکر کی روش بود. اوکه خیلی ها بعد از پرتغال و آمدنش به ایران ، می گفتند دیگر به سن بازنشستگی رسیدهاست. در همه سال های بعد از آن اتفاق کی روش منچستر را حق خود می دانست و اعتقادداشت شایسته ترین فرد برای نیمکتش بوده است. هر بار که روزهای سیاه تیم به اوج میرسید. گروهی هم اسمش را سر زبان ها می انداختند اما او وارد چالش دیگری شده بود کهدر اروپا به نظرشان چالش بازنشستگی بود.

او آمده بود خاورمیانه کار کند و کار درخاورمیانه از نظر اروپایی ها یعنی مربی فوتبالش تمام شده و رفته دنبال پول درآوردن سر پیری.

برای کی روش اما دنیا به این کوچکی نبود.او بعد از سال ۲۰۱۲ و محرومیتی که سر مسئله دوپینگ و برخوردش با ماموران دوپینگایجاد شده بود ، چاره ای نداشت. می خواست جایی برود که خودش را اثبات کند. چهره ایکه از این مربی ساخته شده بود ، یک شکست خورده عصبی بود که تقریبا دو سالی رامحروم و خانه نشین باید می ماند و یکباره به پیشنهاد ایران رسید. در همه ۶ سالی کهایران بوده ، هر بار از او کسی درباره منچستر پرسیده ، توصیف های عاشقانه اش ازتیم را شنیده و از این که نیمکت این تیم حقی بوده که اگر در اروپا می ماند به آنمی رسید.

هر بار از او درباره رئال بپرسی ، تمامانرژی اش را می گذارد که بگوید:«بدترین آدم روی زمین فلورنتینو پرس است. او یککلاهبردار است که تیم را نابود می کند و سر من هم همین بلا را آورد تا به منافعخودش برسد.» درباره منچستر اما شرایط فرق دارد. آنجا را خانه خودش می داند. حتیدرباره پرتغال هم آن حس مثبتی که به منچستر دارد ، را در حرف هایش نمی بینی.منچستر واقعا جایی است که دوست داشته روی نیمکتش باشد. برای همین در همه اینم سالها سعی می کرد فقط با افسوس درباره ناکامی هایش چند کلامی بگوید. اما این بار کهرسانه های انگلیسی به سراغش آمدند ، برخلاف همیشه لب به ستایش گشوده است.

این حرف ها را بخوانید:«زمانی که من در یونایتدفعالیت می‌کردم این تیم بر پایه چند اصل استوار بود و فرگوسن یونایتد را بر اساس اعتمادمتقابل و تداوم ساخته بود. یونایتد در آن مقطع تیم چند دسته‌ای نبود و بازیکنان اینتیم تحت پیکره فرهنگ این باشگاه رشد کرده بودند و از نظر من زمانی منچستر دچار مشکلشد که از اصل خود دور شده و مانند دیگر تیم‌ها شروع به خرج کردن مبالغ هنگفت کرد. درآن مقطع پایه‌های یونایتد بسیار قوی بودند؛ اما حالا اگرچه آنها همان اسم، رنگ و نامرا حفظ کرده‌اند، اما همانند تیم‌هایی مانند چلسی، سیتی و حتی پاری سن ژرمن پول زیادیخرج می‌کنند. من امیدوارم آنها با کسب قهرمانی زیر نظر مورینیو، ثبات و پایداری لازمرا دوباره به دست آورده، زیرا قهرمانی برای مورینیو یا هر مربی دیگری از این حیث اهمیتدارد که همگان متوجه می‌شوند که یونایتد در مسیر درستی قرار گرفته است. تصمیمات بهتریکه مورینیو نسبت به فصل اول می‌گیرد بیانگر شناخت دقیق تر او از شرایط است. بی‌شک اوسرمربی با استعداد و باتجربه‌ای است که شناخت خوبی از روحیه و شرایط تیمش دارد. نکتهمهم بازگشت یونایتد به شرایط با ثبات از طریق قهرمانی در لیگ برتر است و از نظر منبا این بازیکنان، منچستریونایتد نیاز به تغییر زیادی ندارد.»

کارلوس پروژه بزرگی با ایران در ذهن دارد.دوستانش در ای اس پی ان چندی قبل نوشه بودند انقلاب او در فوتبال ایران شایسته وسزاوار بردن توپ طلاست. راستش او می خواهد ایران را در پایین ترین رنکینگ ممکنبرای یک تیم آسیایی در فیفا تحویل دهد. چایی که از نگاه او باید یکی از ده تیمبرتر دنیا باشد.

دارد اینجا بر سر نبود امکانات می جنگد ومدام غر می زند اما در سرش رویای بزرگی دارد. رسیدن به مراحل بالای جام جهانی. یک صعودجایگاهش را به جمع ۱۶ تیم برتر می آورد و یک خلق شگفتی شاید از او بهترین مربیجهان بسازد.

چرا که نه! فیفا از دوره بلاتر به خاطررفتارش با او بدهکار است و اینفانتینو در رفتارهایش با افرادی مثل مارادونا نشانداده قصد تلافی و دلجویی از مغضوبان دوره بلاتر را دارد.

کی روش هم به رویاهای بزرگ بعد از جامجهانی فکر می کند. اینکه نشان دهد هنوز ۴ سالی تا بازنشستگی فاصله دارد و می تواندروی نیمکت های خوبی بنشیند.