آن گاه تو انتظار داری من بتوانم عاشق شوم یا حتی بوسه های او برسرتاسربدنم چیزی جز خود ارضائی خلق کند؟

 ۱۴ جون ۲۰۱۹

روح سرگردانم
در انتظار خبری هولناک
هردم

برشت کجایی
خنده اینجا
یک اسطوره است
در زمان هایی بس دور
که شیطان برآن
قاه قاه می خندد




۱۴ جون ۲۰۱۹

در سهم بندی درماندگی
طبیعت
آن چنان سخی
که مخلوقاتش
هراندازه هوشیار
به دامانش باز می غلطند هردم

در سهم بندی لذت و شور و شادی
دنیا آن چنان تنگ
که تا روزنه ای نشا می کند
چهره ی درد
سر برمی افرازد
اندوه سینه بر می کشد
و شادی
آه
در کدام گوشه ی تاریخ
مدفون شده است

آن گاه تو انتظار داری
من بتوانم عاشق شوم
یا حتی بوسه های او
برسرتاسربدنم
چیزی جز خود ارضائی خلق کند؟




۱۵ جون ۲۰۱۹

چشمانی تیز هم اگر
آن گونه که دشمن را از صد مایلی ببینی   
به گفته ی Poncia
آن چنان کت بسته ای
آن چنان طوفان به سرعت می تازد
که خانه
خانه ی پدری
آبا اجدادی
ملی
بین المللی
حتی آن خانه ی هایدگر
در زیر قلم دریدا
آن خانه ای که پدران ساختند
تا حتی علف های باغچه
تنهایی مرا نبینند
در ماندگی ام را شاهد نباشند
بهت وحیرانی و سرگردانی ام را پس زنند
مرا به خود نمی خوانند

خاک فقط این جا آغوشش را باز گذاشته است تا تو را ببلعد




۱۵ جون ۲۰۱۹

خنده ای بر لبان

بیش از هرکس خود می دانم چه اندازه ساختگی است
اما آن را بر چهره ام نقاب می کنم
تا دو پرنده ام
در این دنیایی که هنوز
چهره اش را بر آنان ننمایانده
خوشحالیشان مکدر نشود

اگر عضو یکی از شبکه‌های زیر هستید می‌توانید این مطلب را به شبکه‌ی خود ارسال کنید: