خجسته میلاد مولی الموحدین امیرالمومنین علی (ع)مبارک باد

چکیده :کلام و رفتارعلی(ع) درهمه مراحل زندگی یک نواخت وهماهنگ است وهمدیگر را نقض نمی کنند. بلکه گفتار و رفتارش درخشنودی وخشم ودر هنگامه جنگ وصلح یکسان بوده ویکد یگر را تفسیر می کنند. از این رو مضامینی که در گفته ها و رفتارش بعد از خلافت آمده با گفتار و رفتاروی قبل از خلافت یکی است ومغایرتی با هم ندارند. این یکسانی در رفتار با دوست ودشمن و آشنا وغریبه نیز به چشم می...

اسماعیل علوی

سخن گفتن از شخصیت امام علی (ع) در روزگاری که نام او از مرامش پیشی گرفته ومدعیان پیروی از حضرتش با تکیه بر ساخته های ذهنی خود، مانع از شناخت حقیقت وجودی اویند، کاری بس دشواراست. این درحالی است که به دلیل وجود افکارگوناگون ومغایرت برخی عملکردها با تعالیم مکتب، پاسخگویی به پرسش های نسل جوان را با محوریت سیره عملی آنحضرت (ع) ضروری می نماید. به گواه صفحات تاریخ، زندگی وشخصیت علی(ع) یکی از درخشانترین نمونه های انسانی است که تاریخ بشر به خود دیده وسراغ دارد. تا آنجا که اندیشمندان بزرگ قدم زدن درساحل عظمت روح سترگ او(ع) را برای خود مایه افتخاردانسته وبه شیفتگی نسبت به شخصیت آن حضرت (ع) اعتراف دارند. ازجمله آگاهی های تاریخی در ارتباط با عظمت روحی علی (ع)، باورداشتن او(ع) به کرامت انسانی انسان است، آنجا که می فرماید«فرزندانتان را براخلاق خویش نپرورانید، زیرا آنان برای روزگاری غیراز روزگارشما آفریده شده اند» و در همین راستا آزادی انتخاب را یکی از ارجمندی های انسان و حق هر فرد بر می شمرد. در بین بزرگان تاریخ انک اند کسانی که در عمل به این قاعده پای بند بوده و آن را به کلیه شئون فردی واجتماعی انسان تعمیم دهند.

علی (ع) در بسط این ارجمندی می فرماید: «هرکس دو روزش یکسان باشد زیان دیده است» وبا این سخن به هماهنگی با روند بی سکون زندگی و بهره مندی از زندگی بهتر، ترغیب می نماید. کلام و رفتارعلی(ع) درهمه مراحل زندگی یک نواخت وهماهنگ است وهمدیگر را نقض نمی کنند. بلکه گفتار و رفتارش درخشنودی وخشم ودر هنگامه جنگ وصلح یکسان بوده ویکد یگر را تفسیر می کنند. از این رو مضامینی که در گفته ها و رفتارش بعد از خلافت آمده با گفتار و رفتاروی قبل از خلافت یکی است ومغایرتی با هم ندارند. این یکسانی در رفتار با دوست ودشمن و آشنا وغریبه نیز به چشم می آید.

درنگاه علی (ع) نادانی موجب نمی شود تا فرد نادان تحقیر و منزوی شود بلکه در وهله اول آنان را با کلیدی ترین عنصر دانایی، یعنی اعتراف به ندانستن تشویق نموده ومی فرماید:«کسی نباید از گفتن “نمی دانم” در پاسخ پرسشی که نمی داند، شرم کند وکسی نباید از آموختن آنچه نمی داند شرم داشته باشد» این راهکار حیاتی را به مقاطع بالاتر نیز تعمیم داده وعالمان و نادانان را در گردونه ای از همکاری وهمیاری قرار داده و می فرماید: «خداوند پیش از آنکه از نادانان پیمان بگیرد که خود را رشد دهند از دانشمندان پیمان گرفته است که دانسته های خود را به دیگران آموزش دهند» و برجسته ترین ویژگی نیکوکاران را در دانش طلبی و حکمت جویی آنان دانسته است. او در همین ارتباط می فرماید: «… دل ها را گرد آورید و برایشان حکمت بجویید، زیرا دل ها هم همچون بدن ها خسته می شوند». امام علی (ع) ۱۰ سال قبل از بعثت در مکه دیده به جهان گشود و در تمام لحظات زندگی، رسول گرامی اسلام (ص) را همراهی و ژرفای مکتب نبوی را متجلی ساخت. از رهگذروجوداین چهره برجسته جهان اسلام مکاتبی در هنر ، اندیشه و عرفان بنا نهاده شده که در تاریخ مشرق زمین، بلکه جهان بشری تاثیرعمیقی برجای گذاشته است.