گفت‌وگوی سران کشورها درباره طرح سازمان جهانی بهداشت برای کرونا؛ غیبت آمریکا

سران شماری از کشورها و نهادهای بین‌المللی روز جمعه، ۵ اردیبهشت، با شرکت در ویدئوکنفرانس سازمان جهانی بهداشت، درباره افزایش همکاری و تسریع در مقابله با کرونا گفت‌وگو کردند؛ آمریکا در این نشست شرکت نکرد.

نشست اینترنتی روز جمعه را سازمان جهانی بهداشت برای معرفی طرح جدید خود، موسوم به «شتابگر دسترسی به ابزارهای کووید ۱۹» (یا شتابگر ACT) برگزار کرد.

بر پایه توضیحاتی که تدروس ادهانوم، رئیس سازمان جهانی بهداشت، در آغاز این نشست ارائه کرد، طرح جدید همکاری بین کشورها و همچنین نهادهای بین‌المللی را درباره فرایندهای مختلف مقابله با کرونا، از جمله تجهیزات، تست‌ها، درمان‌ها و واکسن‌ها، شتاب می‌بخشد.

امانوئل مکرون، رئیس جمهوری فرانسه، و اورسولا فُن دِر لاین، رئیس کمیسیون اروپا، در این نشست اینترنتی حضوری پررنگ داشتند و پس از آنها شماری دیگر از رهبران نهادها و کشورها، از جمله دبیرکل سازمان ملل، صدر اعظم آلمان، رئیس جمهوری آفریقای جنوبی و رئیس اتحادیه آفریقا و نخست وزیر ایتالیا، اظهاراتی درباره لزوم هماهنگی برای مقابله با همه‌گیری جهانی کرونا ایراد کردند.

بیماری کووید ۱۹ که عامل آن ویروس کرونای جدید است تاکنون بیش از ۲.۷ میلیون نفر را در جهان آلوده کرده و بیش از ۱۹۰ هزار تن بر اثر آن جان باخته‌اند.

شیوع این بیماری از ووهان در مرکز چین آغاز شد اما دولت این کشور متهم شده است که در ابتدا درباره این همه‌گیری پنهان‌کاری کرد. همچنین عملکرد سازمان جهانی بهداشت نیز با انتقادهایی روبه‌رو شده است.

دونالد ترامپ، رئیس جمهوری آمریکا، سازمان جهانی بهداشت را «چین‌محور» خوانده و کمک‌های ایالات متحده به این سازمان را قطع کرد.

پس از آن مایک پومپئو، وزیر خارجه آمریکا، روز پنج‌شنبه توضیحات مفصلی درباره پنهان‌کاری چین و ناکامی سازمان جهانی بهداشت در عمل به وظایفش ارائه کرد.

در نشست اینترنتی روز جمعه هیچ نماینده‌ای از دولت آمریکا حضور نداشت. با این حال دفتر نمایندگی آمریکا در ژنو اعلام کرد به رغم این عدم حضور، واشینگتن «همچنان پیشگام در موضوعات مربوط به بهداشت جهانی است».

به گزارش رویترز، سخنگوی نمایندگی آمریکا در سازمان‌های بین‌المللی در ژنو روز جمعه گفت: عدم حضور در این نشست و قطع کمک‌های آمریکا به سازمان جهانی بهداشت به معنای تغییر نظر یا محدود شدن «پایبندی ما به تعهدات قوی و مؤثر بین‌المللی» نیست.