تجربه تدریس دانشگاهی در دوران کرونا/ دنیای آنلاین و چالش استادان

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از تایمز هایراجوکیشن؛ «سر کیت برنت» مدیر دپارتمان انجمن آکادمی علوم «اشمیت» و معاون سابق دانشگاه شفیلد انگلستان از تجربه تدریس خود در زمانه بحران کرونا می گوید.

برنت می گوید امروزه و در شرایط بحران کرونا معلمان و استادان دانشگاه به راحتی می توانند از طریق پلتفرم‌های آنلاین با دانشجویان ارتباط برقرار کنند و ایده های مختلفی به آنها ارائه دهند.

این استاد دانشگاه درباره تجربه تدریس در قرنطینه می گوید: این هفته، من مکانیک کوانتومی را به یکی از دانشجویان در قرنطینه در شانگهای آموزش داده ام. این اولین بار نیست که من در مورد علم با کسی در سرزمین دوردست صحبت می کنم و واقعا سخت بود. این موضوع باعث شد که من در مورد همه همکارانم در دانشگاه ها و کالج های سراسر جهان که در تلاش برای راهنمایی دانشجویان خود در این ایام سخت قرنطینه فکر کنم.

وی می گوید: همکاران بین المللی ام به من گفتند که چگونه این فصل جدید غیر منتظره در حرفه دانشگاهی آن‌ها تأثیر می گذارد. برخی از آنها در ایالات متحده آمریکا در حال سخنرانی هستند. برخی دیگر سمینارهایی را با محققان در چین و بریتانیا برگزار می‌کنند؛ در حالی که دیگری یک برنامه آموزشی آکسفورد را به یک دانشجو در سنگاپور آموزش می‌دهد.

برنت می افزاید: با شنیدن داستانهای آنها ، به یاد می آورم که تنها چند ماه پیش بود که به یکی از پادکست های چگونگی شکل گیری اینترنت گوش می کردم. اینترنت آنقدر موهبت مهمی است که ما همانطور که می توانیم غذای خود را به صورت آنلاین سفارش دهیم، در بحران جهانی کرونا از طریق پلتفرم هایی همچون اسکایپ و زوم، خانواده ها و دولت ها را در یک جا جمع می کند و من حتی قادر به تماشای رشد نوه هایم باشم.

این استاد دانشگاه به نقش اینترنت در زمان بحران کرونا و ارتباط کادر درمان با آن اشاره می کند و می گوید: برای کسانی که در بیمارستان ها با کروناویروس مبارزه کردند نیز اینترنت بسیار مهم بود. وجود اینترنت موجب شد تلفن یا تبلت هایی که توسط پرستاران و پزشکان استفاده می شد این اجازه را بدهد که افراد بتوانند با خانواده های خود که در بخش های Covid-19 قرار داشتند ارتباط برقرار کنند. چرا که در نهایت ممکن است از نظر جسمی فاصله داشته باشیم، اما ما به تبادل انسانی نیاز داریم.

وی تاکید می کند: در آموزش هم همین مسئله وجود دارد. ایجاد پیوند بین معلم و دانشجو حرفه من بوده است، بنابراین علیرغم وجود کروناویروس دیدن دانشجویان و ادامه پیدا کردن آموزش واقعاً جادویی است. اما یادگیری نحوه معلم مؤثر بودن در دنیای جدید واقعاً می تواند دلهره آور باشد. مسئله فقط فناوری نیست. ما مجبوریم معنای معلم بودن را دوباره کشف کنیم.

برنت به تجربه حرفه معلمی خود اشاره می کند و یادآور می شود: من شخصا، برای کسب اطلاعات در یک سخنرانی رسمی مشکل داشته ام. من به ترکیب یک مدرس الهام بخش، مطالعه با متن خوب و بحث های چالش برانگیز نیاز داشتم و می دانم که من در این مورد تنها نیستم و نیازهای هر دانشجو باهم فرق می‌کند.

این استاد دانشگاه یادآور می شود: مهارت های معلمان متنوع است. برخی سخنرانی های عالی ارائه می دهند و برخی دیگر نویسندگان عالی هستند. به طور نمونه من فکر می کنم مهارت ام در جلسات پرسش و پاسخ است. حال چگونه استادان می توانند از این مهارت ها در دوران فاصله گذاری فیزیکی و محدودیت های آنلاین استفاده کنند؟ طبیعی است که وقتی رابطه بین یک معلم و دانشجو در معرض خطر باشد باید محتاط بود.

برنت خاطرنشان می کند: البته دانشگاه ها مدتی است که فکر می کنند چگونه می توان از محیط های مطالعه مجازی به بهترین نحو استفاده کرد. اکنون باد ملایمی که شرایط کروناویروس ایجاد شده به یک طوفان تبدیل شده‌ است.

وی به این موضوع اشاره می کند که اصول آموزش در دنیای جدید متحول شده و می افزاید: من با استادان زیادی در ارتباط با نیاز به تغییر محتوا و سرعت اطلاعات و ارزیابی صحبت کرده‌ام. آن‌ها در حال یافتن روشهای جدیدی برای حفظ، سوالات، کنجکاوی و چالش هستند.

این استاد دانشگاه یادآور می شود: دانشجویان ما متعلق به نسلی هستند که دنیای آنلاین برای آنها همیشه یک واقعیت بوده است. دنیای آنلاین مکانی برای ملاقات و ارتباط آنها است.  شبکه های اجتماعی، بازی ها، اتاق های گفتگو و برنامه های پیام رسان، ارتباط سریع با تلفن هوشمند شرایطی ایجاد کرده که آنها هر کدام یک کتابخانه گسترده را در نوک انگشتان خود دارند.

وی می گوید: آنچه معلم باید انجام دهد همان کاری است که همیشه انجام می داده یعنی باید به زندگی دانشجویان ایده بدهد. ما باید دانش استفاده از پلتفرم های جدیدی که استاد و دانشجو را قادر می سازد در این دنیای جدید نوآوری کنند عمیقاً بکار بگیریم.

برنت تاکید می کند: البته من هرگز دوست ندارم ببینم که دنیای قدیمی من ناپدید می‌شود. من به مدت 20 سال در دانشگاه آکسفورد آموزش می دادم اما می توان از دنیای آنلاین بدون ترس استقبال کرد. هفته آینده من راهنمایی گروه جدیدی از دانشمندان از نقاط مختلف دنیا را برعهده می گیرم اما با وجود اینترنت، می توانیم به راحتی کار خود را با هم شروع کنیم.