دفن زباله های کرونایی تهران

در جنوب کهریزک، آرادکوه که گاهی ارتفاع زباله‌هایش به ۶۰ متر هم می‌رسد، فارغ از هیاهوی شیوع ویروس کرونا همچنان قد می‌کشد و زباله می‌بلعد. شاید نیم قرن پیش که سنگ بنای مجتمع پردازش و بازیافت زباله «آرادکوه» گذاشته شد، کمتر کسی فکر می‌کرد امروز نزدیک به ۱۴۰۰ هکتار از زمین‌های این منطقه مدفن انواع زباله باشد؛ ظرفیت آن تکمیل شود اما باز هم زباله‌ها به این منطقه سرازیر شوند. این منطقه که روزگاری معضل زباله و آلودگی را از پایتخت می‌زدود، امروز خود به کلاف سردرگمی برای محیط زیست و شهروندان آن تبدیل شده و بوی تعفن ناشی از آن بویژه در ماه‌های سرد سال و زمانی که وزش باد شدت می‌گیرد، ریه پایتخت‌نشینان را می‌آزارد. با جدی تر شدن احتمال آلودگی برخی پسماندهای خانگی به ویروس کرونا، از اسفندماه گذشته عملیات تفکیک پسماندهای شهری و فعالیت سالن‌های پردازش شهرداری در مجتمع دفع زباله آرادکوه هر روز و هر روز برای کارگرانی که در این مجتمع کار می‌کنند سخت و سخت‌تر شد. کارگرانی که نان خود را به سختی بدست می‌آورند. از زمان شروع ویروس کرونا و در گیر شدن کادر درمانی با این ویروس بارها و بارها از آنها شنیدیم اما هیچ گاه از کارگرانی که در این مجتمع مجبور به کار و مقابله با ویروس کووید ۱۹ هستند اسمی به میان نیامده، کارگرانی که در این روزهای گرم و سخت روزانه با میلیون‌ها تن زباله مواجه می‌شوند که هر کدام ممکن است از خانه‌ای که در آن کرونا جان یک نفر را گرفته باشد آمده یا از بیمارستانی که خط مقدم مبارزه با این ویروس است. از زمان شیوع کرونا میزان دفن زباله در آرادکوه بیشتر شده است همچنین حجم زباله‌های بیمارستانی در گذشته و پیش از شیوع کرونا خیلی کمتر از ۵۰ تن در روز بود اما این عدد در روزهای شیوع کرونا به ۱۱۰ تن زباله بیمارستانی رسیده است. این زباله‌های عفونی در این مرکز دفن و معدوم می‌شوند اما این میزان از دفن زباله‌های عفونی و کرونا قطعاً برای محیط زیست هم خطرات جبران ناپذیری خواهد داشت.