زن انسان است

چکیده :آنها که باید با قانون، مقابل این همه حماقت و بلاهت بایستند خود همراه و همدل این جنایت‌ها می‌شوند، آموزشی که نیست ما را انسان‌گونه آگاه سازد، پس باید خودمان بفهمم و یاد بگیریم، که اجازه دخالت در زندگی مادر و خواهر و زنان زندگی‌مان را نداریم! حقی در مورد تصمیم‌گیری برای سبک زندگی آنها نداریم!...

حسین رونقی

«پدرتم اختیارت با منه!»، «خطا کنی کشتمت»،‌ «هنوز اونقدر بی‌غیرت نشدم هر کاری دلت خواست بکنی»، «خواهر من بره این کارا رو بکنه؟»، «آبرو برامون نذاشتی جلو در و همسایه»، «این موقع شب کجا بودی؟»، «زن سالم هر چی شوهرش بگه میگه چشم!»، «رو ناموسم غیرت دارم»، «تو ناموس ما هستی می‌فهمی؟»، «این خونه هنوز مرد داره می‌فهمی؟»…

زنان و دختران ایرانی بارها و سال‌ها با این نگاه‌ها و جمله‌ها از سوی خانواده‌های با سواد یا بی‌سواد، ثروتمند یا فقیر، مذهبی و غیرمذهبی مواجه شده‌ و روزهای سختی را سپری کردند. نگاهی کورکورانه از سر تعصب و ناآگاهی، نگاهی در اصطلاح غیرتی آمیخته با تحجر و نگاهی مالکانه به جان و روان و وجود زن که در نهایت چیزی جز نادیده گرفتن زن بعنوان یک انسان برابر و آزاد را از سوی پدر، برادر و همسر و پسر در پی ندارد. همین نگاه منجر می‌شود دختر نوجوانی که باید با هم‌سالان خود عاشقی و رابطه را تجربه کند، برای رهایی، تن به خواسته ازدواج مرد بزرگسال دیگری بدهد،‌ برای همین است داس، بجای گندم درو کردن توسط پدری سر می‌برد و آتش به‌جای گرم نگه داشتن آدمی، زن جوانی را با جهل برادرش می‌سوزاند. اما واقعا چه باید کرد؟ مثل همیشه چهار روز سر و صدا کنیم و بعد منتظر سر از تن، جداشده‌ای دیگر یا تن سوخته‌ای دیگری باشیم؟

آنها که باید با قانون، مقابل این همه حماقت و بلاهت بایستند خود همراه و همدل این جنایت‌ها می‌شوند، آموزشی که نیست ما را انسان‌گونه آگاه سازد، پس باید خودمان بفهمم و یاد بگیریم، که اجازه دخالت در زندگی مادر و خواهر و زنان زندگی‌مان را نداریم! حقی در مورد تصمیم‌گیری برای سبک زندگی آنها نداریم! آنها بالغ، مختار و آزاد هستند به هر شکل و سبکی که می‌خواهند، می‌پسندند و دوست دارند زندگی کنند! نهایتش باید همراه و همدل با ‌آن‌‌ها شویم.

باید حقوق اولیه و بدیهی زنان مبنی بر حق انتخاب و آزادی داشتن را بپذیریم! باید بپذیریم زنان همچون مردان می‌توانند فکر کنند، تصمیم بگیرند، انتخاب کرده و زندگی کنند به هر شکل و سبکی که دوست دارند و نباید بخاطر این امر بدیهی تهدید شوند یا نباید مورد هجمه قرار بگیرند و این حق از آنها سلب شود. نباید در شرایطی قرار بگیرند که ترس و اجبار بر آنها غلبه کند! دختران، خواهران و زنان زندگی ما، مثل خود ما حق دارند با هر مرد، زن یا جنس دیگری که دوست دارند وارد رابطه شوند. ارتباط جنسی را بدون ترس از آبرو،‌ حیا و نجابت تجربه کنند. بدون ترس از پدر،‌برادر و مردان خانواده! بدور از ترس خفگی، سربریدن، آتش‌گرفتن و … باید بدانیم «زن انسان است!» و نیازهای او هر چند بر اساس عرف نادرست و متحجرانه جامعه تابو باشد درست است و باید به آن احترام بگذاریم.