چرا امام خمینی جمهوری شیعی را پیشنهاد نکردند؟

چرا امام خمینی جمهوری شیعی را پیشنهاد نکردند؟
خبرگزاری مهر

آیت الله سید مصطفی موسوی اصفهانی به مناسبت سالروز رحلت امام خمینی (ره) در گفتگو با خبرنگار مهر گفت: این ایام مصادف است با سالگرد تخریب بقاع ائمه بقیع که روز هشتم شوال بوده و همچنین ارتحال ملکوتی حضرت امام خمینی رضوان الله تعالی علیه که این دو مناسبت را تسلیت عرض می‌کنم و درود و سلام می‌فرستم بر شهدای ۱۵ خرداد که اولین شهدایی بودند که برای زمینه‌سازی انقلاب اسلامی جان شیرین خود را در طبق اخلاص گذاشتند. یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های حضرت امام (ره) درک دقیق از ابعاد مختلف اسلام بود. یعنی اسلام شناسی امام ویژگی مهم ایشان بود.

عضو مجلس خبرگان رهبری افزود: در اسلام شناسی باید هم اصول عقاید اسلامی را با دقت بشناسیم و معتقد باشیم، هم اخلاق اسلامی را بشناسیم و متخلق به اخلاق اسلامی باشیم و هم فقه اسلامی و مخصوصاً فقه سیاسی اسلام را بشناسیم. در بُعد اول و دوم یعنی شناخت عقاید اسلامی و معرفی آن، شناخت اخلاق اسلامی و معرفی آن و شناخت فقه فردی یعنی اعمالی که نسبت به افراد لازم هست، فقهای قبلی ما بسیار بسیار خوب قدم برداشتند. همچنین فلاسفه ما و علمای کلام ما اصول عقاید را به خوبی پرداخته‌اند.

مدیر حوزه علمیه استان همدان ادامه داد: اما در مسائل سیاسی، اسلام یک سلسله مسائل فقهی سیاسی دارد. استکبارستیزی، ایستادگی و مقاومت در مقابل مستکبرین، امر به معروف و نهی از منکر، شهادت و هجرت دارد. در فعالیت‌های امام (ره) شناخت بُعد سیاسی اسلام بسیار برجسته است. گرچه برخی‌ها می‌گفتند حکومت از اسلام جداست اما امام می‌فرمودند خیر، سیاست ما عین دیانت ماست. این سخن امام (ره) و مرحوم شهید مدرس است. حضرت امام (ره) در مقام بیان کردن این مسئله در حوزه‌های علمیه یعنی تبیین اسلام سیاسی انقلابی و برگزاری درس‌های خارج با عنوان ولایت فقیه یا حکومت اسلامی و بعداً ایستادگی برای پیاده کردن این سیاست حکومت اسلامی نقش ویژه ای را ایفا نمودند.

آیت الله موسوی اصفهانی اضافه کرد: امام رضوان الله علیه تا ۱۵ سال تبعید شدند که این واقعیت را اجرا کنند و الحمدلله بعد از ۱۵ سال تبعید به ترکیه، عراق و فرانسه توانستند آن را پیاده کنند. علاوه بر آن تقوا، فقاهت، خودسازی در حد اعلی، شجاعت، علمیت در حد مرجعیت، عمده مسئله‌ای که در زندگی امام (ره) می‌توانیم متمایز ببینیم با اکثر روحانیون، بزگان و علما - که همه نور چشم ما بودند و هستند و خدا درجات گذشتگان شأن را متعالی کند و موجودین شأن را مخصوصاً مقام معظم رهبری را تأیید کند – عبارت است از شناخت دقیق مسائل سیاسی اسلام، تدریس، تفسیر و تعلیم مسائل سیاسی اسلام در حوزه قم و بعداً در حوزه نجف و همچنین استقامت برای پیاده کردن این سیاست تا آخر عمرشان.

وی سپس گفت: این امتیاز اصلی ایشان بود و موجب شد میلیون‌ها جوان به اسلام جامع، کامل، سیاسی و انقلابی دعوت شوند و توانست در سراسر دنیا بعد از ۱۴ قرن آن اسلام ناب محمدی (ص) که استکبارستیزی در رأس مسائل آن هست را پیاده کند. جنگ احد، خندق، خیبر و جنگ‌های دیگر اینها بُعد سیاسی اسلام و استکبارستیزی اسلام است. الحمدلله ۴۱ سال هم هست که به برکت رهنمودهای حضرت امام (ره)، مقام معظم رهبری و استقامت‌های مردم در خط مقاومت این راه ادامه دارد و ان‌شاءالله این پرچم به دست حضرت بقیة الله امام زمان (عج) برسد.

آیت الله موسوی اصفهانی خاطرنشان کرد: علمای اسلام مسئله ولایت فقیه را در سه بُعد مطرح کرده‌اند. قبل از حضرت امام (ره) هم علمای متعددی بحث‌های مفصلی در این باره داشته‌اند. بُعد اول اینکه مجتهد جامع الشرایط حق فتوا دادن دارد که مردم از فتوای او در رساله عملیه استفاده کنند. مرحوم شیخ انصاری در مکاسب و قبل از ایشان هم همه فقها این را قبول دارند که این بُعد یکی از ابعاد و اختیاراتی است که ائمه (ع) به مراجع داده‌اند که فتوا بدهند.

وی افزود: بُعد دوم مسئله قضاوت است که در زمان علمای ربانی قضاوت در دادگاه‌های سراسر کشور اسلامی باید طبق موازین شرعی باشد و مقام قضاوت و حکومت در دعوی و مسائلی که نیاز به قضاوت دارد در دست مجتهد جامع الشرایط است. بُعد سوم در اداره حکومت است که درباره این بُعد سوم و این ولایت فقیهی که الآن مورد صحبت است در زمان ائمه (ع) می‌بینیم که هر کدام قدرت برای تشکیل حکومت داشتند حکومت تشکیل دادند. امیرالمؤمنین علی (ع) که اولین امام ما شیعیان و دوست داران و ارادتمندان است ۵ سال آخر عمرشان که شرایط تشکیل حکومت برایشان فراهم شد، حکومت تشکیل دادند.

آیت الله موسوی اصفهانی اظهار داشت: سایر ائمه زمینه حکومت رسمی پیدا نکردند ولی هر مقداری توانستند در مسائل حکومتی مطالب متعددی فرمودند. در بین علما هم هر کدام توانستند البته در حد محدود برای تشکیل حکومت اسلامی قدم برداشتند ولی برخی از فقها هم این کار را نکردند. چون اکثر قریب به اتفاق آنها زمینه برایشان فراهم نبود. این یک بحث بسیار دامنه داری است که بعد از پیروزی انقلاب الحمدلله کتاب‌های متعددی در این باره نوشته شده و درس‌های متعددی گذاشته شده و اگر کسانی مایل باشند با الفبای ولایت فقیه و حکومت اسلامی آشنا شوند حداقل می‌توانند این کتاب «حکومت اسلامی» امام (ره) را مطالعه کنند.

وی همچنین عنوان کرد: از دیگر دغدغه‌های امام (ره) این بود که ایشان برای ایجاد وحدت قدم برداشتند. اولین مسئله این بود که بر مسائل اصلی اسلام تأکید کردند. مسائلی که همه مسلمانان آنها را قبول دارند. مثل قرآن کریم، قبله، نماز جمعه، استکبارستیزی و مسائلی که مسلمانان آگاه به مسائل اسلامی آنها را قبول دارند. فرقی بین شیعه و سنی در این مسائل نیست. همه موحد هستند و خدای یگانه را می‌پرستند و همه رسول اکرم (ص) را پیغمبر خاتم می‌دانند و نبوت رسول اکرم در بین همه مسلمین مورد قبول است. همچنین نماز جمعه و جماعت، عدالت خواهی و مبارزه با فساد و ظلم و بی عدالتی و مسائل دیگر.

آیت الله موسوی اصفهانی در ادامه گفت: لذا امام (ره) جمهوری اسلامی را پیشنهاد کردند نه جمهوری شیعی. اگر امام (ره) جمهوری شیعی را پیشنهاد می‌کردند در خود ایران ما ممکن بود افراد زیادی زیر بار حکومت اسلامی نروند. این یکی از مبانی امام (ره) بود که روی مشترکاتی که حتی غیر مسلمانان قبول دارند تأکید کنند. مثل ظلم ستیزی، مبارزه با بی عدالتی و … که غیر مسلمانان هم قبول دارند. یک مسیحی کتابی در ارتباط با امیرالمؤمنین (ع) نوشته است با عنوان «الامام علی صوت العدالة الانسانیه» که عدالت امیرالمؤمنین (ع) را صدای عدالت انسانی نامیده است. امام (ره) نیز روی این مسائل تکیه می‌کرد.

وی سپس عنوان کرد: مسئله دیگر این است که نسبت به احساسات مذاهب دیگر مراقب باشیم و تحریک احساسات نکنیم. مسئله دیگر اتحاد حوزه و دانشگاه است. رسیدگی به مستمندان مسئله دیگر است که مورد قبول همه هست و باعث اتحاد است. مثلاً دانشگاه‌ها اختصاص به متمولین نداشته باشد و تحصیل مخصوص افراد متمکن نباشد. حتی روستاییان در تحصیل، آب، برق، گاز و استفاده از منابع مملکتی بهره مند باشند. کسانی که قبل و بعد از انقلاب را دیده‌اند تفاوت دید حضرت امام (ره) با دید طاغوت‌های قبلی به مسائل را احساس می‌کنند.

آیت الله موسوی اصفهانی ادامه داد: البته ما مشکلات زیادی الآن هم داریم ولی می‌دانیم نسبت به قبل از انقلاب حضرت امام (ره) برای ایجاد اتحاد، برابری و برادری چه قدم‌های مؤثری برداشتند. یک نمونه همین تظاهراتی است که در روز قدس حضرت امام (ره) برای اتحاد مسلمین پیشنهاد کردند. چون مسئله قدس مسئله شیعه و سنی نیست، مسئله اصل اسلام است. لذا حضرت امام (ره) با این دیدشان توانستند موافق، مخالف و همه را گرد هم جمع کنند. بله اگر کسانی مقابل جمهوری اسلامی ایستادند آنجا دیگر غیر از مقابله چاره‌ای نیست. مثل منافقین که دست به اسلحه بردند و به آدم کشی روی آوردند. یا در مواردی مثل انفجار حزب جمهوری اسلامی و شهادت ۷۲ تن، در این موارد دیگر رأفت اسلامی و برادری و برابری معنا ندارد و باید استقامت کرد.

وی اضافه کرد: برای جلوگیری از تحریف اندیشه‌های حضرت امام (ره) به نظر می‌رسد یک راه توجه به «صحیفه نور» است که الحمدلله تمام صحبت‌های ۱۰ ساله حکومت امام راحل رضوان الله در آن جمع آوری شده است. نوارهای سخنرانی‌های حضرت امام (ره) هم که همه در صداوسیما و مراکز تبلیغی محفوظ است، یکی دیگر از راه‌های نگهداری اندیشه و تفکر حضرت امام (ره) است. بیانات مقام معظم رهبری نیز در مورد حضرت امام (ره) که در این ۳۰ سال بعد از ارتحال امام (ره) از نظر عملی و تبلیغی به اثبات رسیده که در رأس همه افرادی که حافظ افکار، بیانات و طرز تفکر حضرت امام (ره) بودند مقام معظم رهبری هستند، این‌ها بهترین راه هاست که بتوانیم افکار حضرت امام (ره) را نگهداریم.

آیت الله موسوی اصفهانی سپس گفت: یکی از مواردی که حضرت امام (ره) دقیقاً مخالف آن بودند مذاکره با آمریکا بود. اگر کسی با الفبای کلمات امام (ره) آشنا باشد می‌داند امام (ره) صد درصد صحبت با آمریکا را رد می‌کردند. استثنایی هم اگر وجود داشته باشد حداقل در ذهن من نیست. من نسبت نمی‌دهم که بگویم هیچ استثنایی. به عنوان مثال اینکه اگر آنها دست از خوی استکباری شأن بر دارند با آنها صحبت می‌کنیم یا نه، من این را نسبت نمی‌دهم و نمی دانم. ولی آنچه از افکار، بیانات و از برخورد امام چه قبل از انقلاب، چه حین انقلاب و چه آن ۱۰ سال بعد از انقلاب اسلامی بر می‌آید مخالفت صددرصد با مذاکره با آمریکا بود.

وی همچنین اظهار داشت: پیرامون صدور انقلاب هم امام (ره) نظرشان این نبود که ما بخواهیم با اسلحه صدور انقلاب داشته باشیم. کما اینکه در خود پیروزی انقلاب در ایران اسلامی هم حضرت امام (ره) امر به دست بردن به اسلحه و حرکت مسلحانه برای ایستادن در مقابل طاغوت نکردند. اما دفاع قطعاً از مسائل مسلم اسلام است و لذا صدور انقلاب به همین معنایی است که در کشورهای متعدد سراسر دنیا، افکار و نطق‌های حضرت امام (ره) در راستای پیاده کردن اسلام ناب محمدی (ص) در ایران اسلامی به دست امام (ره) و اطرافیان ایشان و خلاصه آن زمینه‌های فرهنگی جامع و کامل بیان شود.

آیت الله موسوی اصفهانی افزود: بیان این‌ها سبب صدور انقلاب شده است. مثلاً در منطقه ما این مسئله استکبارستیزی که در جریان شهادت سردار شهید حاج قاسم سلیمانی اتفاق افتاد که در سراسر منطقه بلکه در سراسر دنیا همه به پشتیبانی این شهید بزرگوار و طرز تفکر این شهید و برخورد ایشان با داعشیان، خون خوارها و خون ریزان و گره خوردن نام آن شهید بزرگوار مقاومت شهید ابومهدی المهندس که با ایشان بود، یک مصداق صدور انقلاب است. صدور انقلاب معنایش این است که ما واقعیات انقلاب را در بین مردم منتشر کنیم و ببینند انقلاب، اختصاص به ایران اسلامی ندارد و مسلمان ایرانی حاضر هست ولو در کشور دیگر و ولو به قیمت جان خودش دفاع از مظلوم کند. دفاع از مظلوم و مبارزه با ظالم داشته باشد.

وی در پایان گفت: این گونه همان طور که مشاهده کردیم جوانان حشدالشعبی و جوانان حزب الله لبنان و سوریه، فطرت اسلامی شأن آنها را به حرکت می‌آورد. «فَأَقِمْ وَجْهَکَ لِلدِّینِ حَنِیفًا فِطْرَتَ اللَّهِ الَّتِی فَطَرَ النَّاسَ عَلَیْهَا». معنای صدور انقلاب این است که وقتی ما واقعیات انقلاب را در معرض گذاشتیم مثل صدر اسلام که وقتی مسلمانان خواستند وارد ایران شوند با اینکه آن اسلام، صددرصد این اسلامی نبود که در رأسش امیرالمؤمنین (ع) باشد، ولی باز هم وقتی نقاط قوت اسلام را دیدند خودشان پذیرفتند.

منبع خبر: خبرگزاری مهر

اخبار مرتبط: چرا امام خمینی جمهوری شیعی را پیشنهاد نکردند؟