سناریوهای برجامی رئیس‌جمهور دیوانه‌نما/ ۲ ویژگی اصلی نیرو‌های سپاه حفاظت/ جزئیات نشست ارزی کمیسیون اقتصادی با لاریجانی

غزه با یک میلیون وهشتصد هزار نفراز ساکناتش به بزرگترین زندان جهان ویک هولیکاست قرن بیست ویکمی تبدیل شده، که مردمانش از یکسو درمحاصره ارتش اسراییل و دیوارها وحصارها وحملات منظم ونامنظم ارتشی تادندان مسلح است واز سوی دیگر با کنترل حماس براین منطقه، ووابستگیهای این گروه به رژیمهای مرتجع منطقه ،هرگونه آزادی بیان واندیشه وقلم واحزاب وتشکلها وزنان با سرکوب گروههای شبه نظامی اسلامی روبروشده است
اخبار روز
خبرگزاری میزان - ۱۷ اردیبهشت ۱۳۹۷


جمعه سی ام مارس، دهها هزار فلسطینی به استقبال روز زمین رفتند. روزی که خواست پایان اشغال، زندگی در صلح وامنیت وآزادی بعنوان پایه ای ترین مطالبه میلیونها انسان در خاورمیانه امروز است. روز جمعه ،بمثابه "روز زمین" و "رژه بازگشت" ، آغاز اولین روز تظاهراتی بود که قرار است تا "روز نکبت" به مدت شش هفته ادامه یابد. این رژه بازگشت خصوصا با برسمیت شناسی بیت المقدس(اورشلیم) بمثابه پایتخت اسراییل وافتتاح سفارت آن کشور همراه شده است. برسمیت شناسی بیت المقدس بعنوان پایتخت اسراییل خلاف همه قطعنامه های سازمان ملل متحد است.

"روزی که خواست پایان اشغال، زندگی در صلح وامنیت وآزادی بعنوان پایه ای ترین مطالبه میلیونها انسان در خاورمیانه امروز است"این مساله خشم بسیاری ازمردمان فلسطین وخاورمیانه را برانگیخته واعتراضات گسترده ای را برانگیخته است.  تظاهرات مسالمت آمیزفلسطینیان در نوار غزه که با اهتزاز پرچم فلسطین همراه بود، با بی رحمی وشقاوت بسیار به خون کشیده شد. صدها تک تیرانداز اسراییلی که برای شکار زنان ومردان بی سلاح تظاهرکننده، به کمین نشسته بودند ،پس از هشداری کوتاه، تظاهرکنندگان را به رگبار بستند. تاکنون بیش از ۱۷ تظاهرکننده کشته وبیش از ۱۴۰۰ نفر مجروح شده اند. این جنایت نباید با سکوت همراه شود.

این جنایت بزرگ، که در سایه جنگ کثیف در سوریه ویمن وعراق ولیبی وحضور داعش واشغال عفرین توسط نیوعثمانیهای اسلامی صورت گرفته،متاسفانه با محکومیت بین المللی ونکوهش واقدام مقتضی روبرونشده است. به همین دلیل روزهای شنبه ویکشنبه نیز همچنان شاهد ادامه تیراندازی به تظاهرکنندگان وسرکوب آنان بوده ایم.
هفتاد سال پیش در ۱۵ ماه مه ۱۹۴۸ رژیم صهیونیستی اسراییل تاسیس شد. این روز برای فلسطینیان روزعزاست. چرا که آغاز آواره گی آنانست.

"روز جمعه ،بمثابه "روز زمین" و "رژه بازگشت" ، آغاز اولین روز تظاهراتی بود که قرار است تا "روز نکبت" به مدت شش هفته ادامه یابد"در این روز ۷۸ درصد سرزمین فلسطین به استثنای کرانه باختری و نوار غزه توسط صهیونیست‌ها اشغال شد و بیش از ۸۰۰ هزار نفر از شهروندان فلسطینی زیر آتش سنگین توپخانه و کشتارهای دسته جمعی به سه کشور همجوار لبنان، سوریه و اردن آواره شدند . این روز آغاز رسمی اشغال وادامه جنگهای بی پایان فرقه ای و مذهبی است. این روز آغاز روندی است که به نابودی کشور فلسطین منتهی شد. اشغال ومصادره اراضی واملاک فلسطینیان ،ترور وارعاب آنان توسط گروههای تروریستی ،اخراج و تبعید هزاران نفر از سرزمینهای اشغالی و گسترش مناطق تحت اشغال ،محو هویت تاریخی و فلسطینی مناطق از طریق تخریب آثار کهن و ساختن شهرکهای یهودی نشین ،همه وهمه برای تحقق تشکیل اسراییل بزرگ از نیل تا فرات بعنوان سیاست اصلی این رژیم بوده است. این سیاست تبهکارانه تاکنون باعث آوارگی میلیونها فلسطیینی ، تخریب خانه وکاشانه صدها هزار نفر، زندانی شدن هزاران و به قتل رسیدن بیشمارانی از مردمان محروم این کشور اشغال شده گشته است.


واقعیت امر این است که صهیونیست‌ها به تنهایی عامل اشغال و آوارگی مردم فلسطین نیستند، بلکه اشغال این سرزمین نتیجه پروسه‌ای بود که در سال ۱۸۹۷ میلادی در شهر «بال» سوئیس شروع شد و طی مراحلی با قیمومیت انگلستان بر فلسطین و صدور اعلامیه «بالفور» در سال ۱۹۱۷ میلادی مقدمه وزمینه حضور یهودیان در فلسطین و واگذاری این سرزمین به آن‌ها فراهم شد. سازمان ملل متحد در تاریخ ۲۹ نوامبر سال ۱۹۴۷ میلادی نزدیک به یک سال قبل از وقوع فاجعه دردناک اشغال فلسطین در سال ۱۹۴۸، قطعنامه شماره ۱۸۱ خود را در مورد فلسطین صادر کرد و این کشور را میان یهودی‌ها و عرب‌ها تقسیم کرد. ۳۳ کشور از جمله آمریکا و انگلیس و کشورهای اروپایی به این قطع‌نامه رأی مثبت دادند و ۱۳ کشور به آن رأی مخالف و ۱۰ کشور هم رأی ممتنع دادند. بدین ترتیب سازمان ملل متحد با تصویب این قطعنامه، زمینه اشغال این سرزمین و آواره‌شدن میلیون‌ها فلسطینی را فراهم کرد. یک سال بعد از این قطعنامه، فلسطین به اشغال صهیونیست‌ها در آمد و فاجعه آوارگی و بی‌خانمانی ملتی در قرنی شکل گرفت که منشور حقوق بشر به تصویب نهادهای بین المللی وهمه دولتهای جهان رسیده و ظاهرا حق استقلال ملی وحق تعیین سرنوشت ملتها برسمیت شناخته میشود.

"این رژه بازگشت خصوصا با برسمیت شناسی بیت المقدس(اورشلیم) بمثابه پایتخت اسراییل وافتتاح سفارت آن کشور همراه شده است"اسراییل طی سه جنگ ۱۹۴۸ وسپس ۱۹۶۷ و۱۹۷۳ سرزمینهای بیشتری را از کرانه باختری و روداردن و بلندیهای جولان وصحرای سینا به خود ملحق کرد. پس از سالها جنگ و بحران در خاورمیانه ،به ابتکار جیمی کارتر در سپتامبر ۱۹۷۸ ، پیمان صلح کمپ دیوید مابین مناخیم بگین و انورسادات بسته شد.  این پیمان به پذیرش ورسمیت شناسی اسراییل توسط اولین دولت عربی انجامید ودر ازای آن صحرای سینا به مصر برگردانده شد. قرار بود که در چارچوب همین پیمان ،دولت خودمختار فلسطینی تشکیل واسراییل مطابق قطعنامه های سازمان ملل متحد ، از همه سرزمینهای ماقبل جنگ ۱۹۶۷ عقب نشینی کند. اما رژیم اسراییل نه فقط به همه قطعنامه ها بی اعتنا ماند ،بلکه با سیاست شهرک سازیهای گسترده والحاق اراضی فلسطینی ، به سیاست اشغال شدت بیشتری بخشید.

علیرغم این همه بی اعتنایی آشکار رژیم اسراییل ، نهادهای بین المللی و خصوصا شورای امنیت وسازمان ملل وقدرتهای بزرگ بین المللی خاموش مانده ودر عمل به حمایت های آشکار مالی وتسلیحاتی به این رژیم ادامه میدهند.
امروزه در حالی میلیون‌ها فلسطینی آواره هستند و آرزوی اجرای قطعنامه «۱۹۴» مجمع عمومی سازمان ملل مبنی بر بازگشت پناهندگان به خانه و دیار خود را دارند که ساکنان کنونی کرانه باختری نیز همه روزه در معرض جنایات وحشیانه رژیم اسراییل قرار دارند . بازداشت، اسارت، تخریب خانه و املاک، محرومیت از کار ،دیوارکشی ومحاصره روستاها و شهرهای فلسطینی بخشی از جنایات روزانه این رژیم در حق ساکنان کرانه باختری است .این سیاست یا شدت وحدت بیشتری علیه ساکنان نواز غزه به اجرا گذاشته شده وغزه با یک میلیون وهشتصد هزار نفراز ساکناتش به بزرگترین زندان جهان ویک هولیکاست قرن بیست ویکمی تبدیل شده، که مردمانش از یکسو درمحاصره ارتش اسراییل و دیوارها وحصارها وحملات منظم ونامنظم ارتشی تادندان مسلح است واز سوی دیگر با کنترل حماس براین منطقه، ووابستگیهای این گروه به رژیمهای مرتجع منطقه ،هرگونه آزادی بیان واندیشه وقلم واحزاب وتشکلها وزنان با سرکوب گروههای شبه نظامی اسلامی روبروشده است.
۱۵می ۱۹۴۸ روز »نکبه» در عربی به معنای مصیبت و فاجعه بزرگ ،روز اعتراض است. در این روز همه ساله مراسم‌ها و برنامه‌های مختلفی در فلسطین و کشورهایی که پناهندگان و آوارگان فلسطینی در آن‌‌جا حضور دارند، برگزار میشود. تلاش فعالان فلسطینی آن است که یادآوری کنند که مساله اشغال فلسطین نه فقط پایان نیافته بلکه همچنان یک مسله امروزین جهانی ماست.

"برسمیت شناسی بیت المقدس بعنوان پایتخت اسراییل خلاف همه قطعنامه های سازمان ملل متحد است"مساله فلسطین ،مساله ای انسانی است و باید افکارعمومی مردم جهان ونهادهای بین المللی از حق قانونی وانسانی میلیونها فلسطینی آواره برای بازگشت سرزمین شان حمایت کنند. بی سبب نبوده است که برای پایان دادن به این وضعیت ،همواره مبارزه ی مردمان فلسطین به اشکال مختلف ادامه داشته است. دهه‌هاست مبارزه فلسطینیان برای تشکیل یک دولت مستقل فلسطینی ادامه دارد. فلسطین همواره تجلی مبارزه برای عدالت وترقیخواهی وآزادی طلبی در خاورمیانه بوده است . بی سبب نیست که نیروهای ترقیخواه وآزادیخواه جهان، نیروهای آزادی‌خواه، چپ و کمونیست خودرا در کنار وهمراه وپشتیبان مردم فلسطین میدانند.

فلسطین وجدان جهان ماست. نه نه نمیتوان جهانی عادلانه ، آزاد وترقیخواه داشت وفلسطین را در اشغال دید، باید به این رژه عادلانه وانسانی مردمان فلسطین یاری کرد!

اگر عضو یکی از شبکه‌های زیر هستید می‌توانید این مطلب را به شبکه‌ی خود ارسال کنید:

منابع خبر

اخبار مرتبط

دیگر اخبار این روز