چگونه خطای یک تن، آبرو‌ یک ملت را می‌برد؟

تابناک - ۲۸ شهریور ۱۳۹۳

در پی رسوایی رخ داده توسط یکی از مسئولان تیم ملی فوتبال امید و متهم شدن این شخص به آزار جنسی یک زن کره‌ای و ادعای مطرح از سوی این شخص، مبنی بر اینکه نمی‌دانسته این عمل جرم است، بر دیوارهای دهکده بازی‌های آسیایی اینچئون، اطلاعیه‌ای نصب شد که هر ایرانی با خواندنش دچار تألم خاطر می‌شود؛ اطلاعیه‌ای که نشان می‌دهد رفتار نابخردانه یک شخص که قرار بوده سفیر فرهنگی ایران باشد، چگونه می‌تواند به فاجعه‌ای فرهنگی منجر شود.

به گزارش «تابناک»، در هفته‌ای که گذشت، بد‌ترین خبر ممکن درباره عملکرد ورزش ایران در بازی‌های آسیایی، نه درباره متن بازی‌ها و نتایج تیم ملی فوتبال که درباره حواشی این رویداد بود که ابعادش به سرعت از جنبه‌های ورزشی فرا‌تر رفت و به تیتر برخی از رسانه‌های جهانی بدل گشت و بدین شکل به اعتبار مردم ایران گره خورد.

‌«رویترز» در روز سه شنبه گزارش داد، پلیس کره‌جنوبی، روز دوشنبه ۲۴ شهریورماه اعلام کرد، ‌در جریان بازی ایران و ویتنام ـ که به شکست چهار بر یک تیم ملی کشورمان منجر شد ـ یکی از زنان داوطلب برگزاری مسابقات از سوی یکی از مسئولان تیم ملی فوتبال ایران مورد آزار جنسی قرار گرفته که با شکایت این زن کره‌ای، این فرد فعلا نمی‌تواند این کشور را ترک کند.

مقامات پلیس کره‌جنوبی اعلام کردند، این مرد ۳۸ ساله ایرانی پس از بازجویی، پذیرفته که تماس فیزیکی با یکی از داوطلبان امور اجرایی مسابقات داشته، ولی بر این باور است که هیچ کار غیرقانونی انجام نداده است. فرد بازداشت که بنا بر ‌اعلام یکی از مسئولان برگزاری بازی‌های آسیایی اینچئون از مسئولان تیم ملی فوتبال ایران است، اندکی پس از بازجویی آزاد شد، ولی اجازه خروج از کره‌جنوبی را ندارد.

زن کره‌ای که ‌در این ماجرا مورد آزار جنسی قرار گرفته، به پلیس گفته که این اتفاق پس از مسابقه و هنگامی که وی و یکی از مسئولان تیم ملی می‌خواستند با هم عکس بگیرند، رخ داده و ظاهراً مسئول مربوطه دچار تفاوت فرهنگی شده بوده و برای اینکه خود را تبرئه کند به دروغ گفته، نمی‌داند تماس فیزیکی با بخش‌هایی خاص از بدن یک زن غیرقانونی است؛ موضوعی که شاید از یک شهروند قبایل بدوی آفریقایی ‌پذیرفته باشد، ولی دست‌کم ‌یک شهروند جمهوری اسلامی این را می‌داند و ‌به این خطوط قرمز بدیهی در کشور خودمان آگاه است.

یک نسخه از اعلامیه‌های نصب شده بر دیوارهای دهکده بازی‌های آسیایی اینچئون

در همین زمینه، کمیته رسمی بازی‌هایی آسیایی اینچئون «IAGOC» نیز بروس‌لی را ‌مسئول رسیدگی این پرونده کرد و اعلام نمود، در ضمن بررسی این ماجرا، در صورت رخ دادن اتفاقات مشابه، تنبیه سنگین‌تری‌ برای متخلفان در نظر خواهد گرفت؛ اما این پایان ماجرا نبود و پس از آن،  از امروز اعلامیه‌ای بر دیوار دهکده المپیک نقش بسته که عملاً اعتبار مردم ایران را نشانه رفته و از این بابت، باید از خجالت مسئول محترمی که ‌آبرو‌ یک ملت را به بازی گرفت، درآمد.

"فرد بازداشت که بنا بر ‌اعلام یکی از مسئولان برگزاری بازی‌های آسیایی اینچئون از مسئولان تیم ملی فوتبال ایران است، اندکی پس از بازجویی آزاد شد، ولی اجازه خروج از کره‌جنوبی را ندارد"

در بخشی از این اعلامیه که تصویر آن را ‌مازیار ناظمی، مدیرکل روابط عمومی وزارت ورزش ثبت کرده و انتشار یافته، آمده است: «... خشونت جنسی یک جرم جدی است که می‌تواند ذهن و اندیشه را بی‌خاصیت کند. خشونت جنسی شامل هر رفتاری می‌شود که با تماس بدنی منجر به تجاوز جنسی شود. هر کس با هر ملیتی تنبیه خواهد شد و این رفتار ممکن است که ‌شأن ملتش را پایین بیاورد...» و در بخش دیگر نیز بر ممنوع الخروجی و برخوردِ مطابق با قوانین کره جنوبیِ با متجاوزین تأکید شده است.

این اعلامیه برای چند هزار ورزشکار مطرح قاره کهن ـ که در دهکده المپیک اینچئون گرد هم آمده‌اند ـ این پرسش را پیش می‌آورد که این اعلامیه عجیب و بی‌سابقه در پی وقوع کدام رخداد ‌بر دیوار‌ها نقش بسته و ‌اگر شخصی نیز متوجه ماجرا نشده بود، با این اطلاعیه در جریان قرار می‌گیرد و ضربه محکمی به اعتبار مردممان ‌فرود می‌آید؛ مردمی که بنا بر گفته این مسئولِ متخلف، نمی‌دانند تماس جنسی جرم است و باید با نصب این اعلامیه، آزار جنسی را برایشان تعریف کرده و توضیح داد!

مسئولان فدراسیون فوتبال به جای واکنش فوری و درخواست بازگشت سریع ایشان به کشور و پوزش از ملت ایران به دلیل ‌قصور در اعزام چنین افرادی، اعلام موضعشان را به گزارش پلیس واگذار کرده و در عمل در این زمینه تلاش شده با سکوت، ماجرا کمرنگ شده و به فراموشی سپرده شود؛ اما آیا بازی با آبرو‌ یک ملت توسط یک مسئولِ بی‌مسئولیت قابل چشم پوشی است؟!

حقیقتاً چند بار دیگر باید شاهد انتشار چنین اخباری پیرامون مسائل جنسی نه درباره شهروندان،‌ که درباره مسئولان و فرستادگان رسمی کشور در رسانه‌های بین‌المللی باشیم؟ آیا وقت آن نرسیده اندکی به آبرو‌ مردممان بیندیشیم و با عاملان چنین آبروریزی‌هایی برخورد جدی شود تا دیگر شاهد چنین کارهایی از سوی اشخاصِ ‌اسماً ‌مسئول نباشیم و برای پاسداری از آبرو‌ ملت نجیب ایران، قاطعانه برخورد کنیم؟
.

منابع خبر

اخبار مرتبط