مدیریت شهری منهای پژوهش اختلاف طبقاتی را منجر می‌شود

مدیریت شهری منهای پژوهش اختلاف طبقاتی را منجر می‌شود
ایسنا
ایسنا - ۱۰ آذر ۱۳۹۹



ایسنا/خراسان جنوبی کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری گفت: باید راهکارهایی دنبال شود که مدیران تصمیم گیر شهر را دائما با نتایج تحقیقات پژوهشگران مرتبط کند و نگاه کارشناسانه و مجهز به علم روز باید پشتوانه هر تصمیم مهمی در شهر وجود داشته باشد و از انجام تصمیمات خودسرانه و بدون هیچ ­گونه پایه علمی خودداری شود.

فرزانه نصراصفهانی در گفت‌وگو با ایسنا با بیان اینکه شهرها پیوسته در حال تغییر و تحول با خود کمبودها، مسائل و مشکلات­، محدودیت­ها و نیازهایی را به همراه دارند، بیان کرد: رفع کمبودها و نیازها و حل کردن مسائل و مشکلات، با برنامه ­ریزی دقیق و اصولی شروع می‌­شود و وجود معضلات شهری امروزه احساس نیاز به برنامه­‌ریزی را بیشتر می­ کند و در چارچوب این تفکر، ایجاد تعادل، تناسب و هماهنگی در بخش‌­های مختلف شهر امکان­‌پذیر است.

نصراصفهانی ادامه داد: برنامه­ریزی شهری، شهر را به سمت و سوی پویایی و حیات رهنمون می‌سازد و مدیریت شهری با وجود برنامه آینده نگرانه شهری در مسیر مناسب حرکت می­کند، می‌تواند شهر را به خوبی اداره کند و این مورد محقق نمی‌شود مگر با انجام پژوهش ­های علمی در این زمینه.

وی افزود: نوع و سطح فعالیت‌های پژوهشی یکی از شاخص‌های اصلی توسعه و پیشرفت محسوب می‌شود، موفقیت در تمام فعالیت‌های مربوط به توسعه صنایع، کشاورزی، خدمات و...  به گسترش فعالیت‌های پژوهشی بستگی دارد.

این کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری بیان کرد: در واقع پژوهش یکی از محورهای مهمی است که ضامن پیشرفت و توسعه پایدار در هر کشور به شمار می‌آید و امروزه همه مدیران شهری به ویژه در کلان شهرها بر این باور هستند که در موضوعات مهم شهری چون حمل و نقل، فرهنگی، اقتصادی ،عمرانی، نحوه خدمت رسانی به شهروندان، بهداشت و درمان و... قبل از هر اقدام توسعه­ای باید مورد پژوهش قرار گیرند تا نقاط ضعف و قوت سیستم شناسایی شود.

نصراصفهانی افزود: توسعه شهری بدون پرداختن به امر پژوهش با موفقیت چندانی همراه نخواهد بود، در واقع پژوهش موتور محرک و سنگ بنای اولیه پیشرفت و توسعه محسوب می‌شود.

وی ادامه داد: حتی اگر نشانه‌هایی از توسعه بدون پرداختن به مبانی پژوهشی رخ دهد آن توسعه مستمر و پایدار نخواهد بود و نمی‌تواند مسیر مطمئنی را طی کند؛ بنابراین، پژوهش مبنای توسعه است.

این کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری بیان کرد: امروزه شاخص­‌های مهم زندگی نسبت به گذشته دستخوش تغییر شده و اگر در مورد این مسائل، تحقیق و پژوهش نشود و توسعه شهری بدون نظارت و برنامه­ریزی شکل گیرد منجر به شکاف طبقاتی عمیق­تر می‌شود.

نصراصفهانی اظهار کرد: امروزه عدم انجام پژوهش باعث ایجاد مشکلاتی در بحث امنیت اجتماعی و کاهش شاخص‌های بهداشت و آموزش می­‌شود که این مسائل در روند توسعه اختلال ایجاد می‌کنند.

وی با بیان اینکه تجارب علمی حاکی از این است که توسعه پایدار و متوازن، توسعه­‌ای است که توام با کاهش فقر و اختلاف طبقاتی و... باشد، افزود: در حال حاضر فرهنگ پژوهش تا حدودی در کشور نهادینه شده است و در شرایط موجود هر اقدامی در زمینه توسعه اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی در شهرها باید علم محورانه و پژوهش مدارانه باشد تا با بهره ­گیری از این دستاوردها مشکلات را به خوبی مدیریت کرد.

این کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری خاطرنشان کرد: مدیران شهری باید با درک این ضرورت‌­ها، شهر را به صورت علمی اداره کنند و نکته­ای که در این زمینه وجود دارد این است که در بسیاری از موارد شاهد هستیم که بین یافته­‌های علمی با نظام‌­های تصمیم ­گیری و اجرایی فاصله وجود دارد.

قصه پژوهش‌های آرشیوی

نصراصفهانی ادامه داد: این امر منجر به این می‌شود که بسیاری از مطالعات و پژوهش‌های انجام شده در آرشیو قرار گیرند و نتایج پژوهش­ها مورد استفاده و بهره­برداری نباشند؛ همانند پایان نامه‌هایی که هر ساله در قفسه کتابخانه­‌ها خاک می­خورند و مورد بی­ توجهی نهادها و سازمان­های شهری قرار می­‌گیرند.

وی افزود: از این رو باید راهکارهایی دنبال شود که مدیران تصمیم گیر شهر را دائما با نتایج تحقیقات پژوهشگران مرتبط کند و نگاه کارشناسانه و مجهز به علم روز باید پشتوانه هر تصمیم مهمی در شهر وجود داشته باشد و از انجام تصمیمات خودسرانه و بدون هیچ­گونه پایه علمی خودداری شود.

این کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری تصریح کرد: بنابراین اجرای صحیح برنامه‌ها در گرو آگاهی مجریان امور از آخرین یافته‌های علمی و پژوهشی است، فقر اطلاعاتی عوامل اجرایی و مسئولان، حتی بهترین و کارآمدترین برنامه‌ها را با شکست کامل مواجه می‌کند.

نصراصفهانی بیان کرد: تولید هرگونه اطلاعات غیرواقعی موجب به هم ریختگی و اختلال نظام برنامه‌ریزی می‌شود و اگر برنامه‌ریزی تنها روش اداره ثمربخش جوامع شهری محسوب می‌شود، پژوهش و تحقیق را باید یکی از عوامل اصلی نظام اجتماعی به حساب آورد.

وی تصریح کرد: جامعه‌ای می‌تواند از تحقیق به عنوان تنها امکان‌ شناسایی و برنامه‌ریزی حل معضلات جاری خود بهره گیرد که علاوه بر گسترش فرهنگ تحقیق و پژوهش، به امر نظام بخشی به جامعه علمی خود نیز بپردازد و پژوهش و تحقیق را به عنوان یک عنصر بنیادین سازماندهی کند.

نبود ارتباط بین دانشگاه‌ها و موسسات تحقیقاتی

این کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری بیان کرد: امروزه متاسفانه ارتباط منسجم و منطقی بین دانشگاه‌ها و موسسات تحقیقاتی با واحدهای مرتبط با مدیریت اجرایی شهری وجود ندارد.

وی ادامه داد: عواملی چون عدم تخصیص بودجه کافی، ایجاد مقررات دست و پاگیر مالی و اداری برای پژوهشگر، عدم توجه به محققان، عدم مشخص کردن سیاست‌ها و اولویت‌های تحقیقاتی، عدم تدوین نظام صحیح و مطلوب برای توزیع اعتبارات پژوهشی توسط مدیران شهری، عدم تدوین ضوابط منسجم و قابل اجرا در رابطه با سیاست‌های حمایتی از محققان و متخصصان و نادیده گرفتن دانشجو و دستاوردهای تحقیقاتی آنها این بی توجهی نسبت به پژوهش را تشدیدتر می­کند.

‌ این کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری بیان کرد: بنابراین با در نظر گرفتن این مسائل و مشکلات و تلاش برای حل آن‌ها امیدواریم  ذوق و شوق تحقیق مجددا از سرگرفته شود و این خود فرصت مغتنمی است برای پژوهشگران تا طیف وسیعی از مسائل و گره‌های کور اجرایی کشور را مورد توجه قرار دهند.

نصراصفهانی یادآور شد: چنین فضای مشابهی در صورت تحقق، این فرصت را فرا روی مجریان امور قرار می‌دهد تا گام‌های علمی برای حل معضلات موجود با اتکا به تحقیقات ژرف‌نگر و مطالعات کاربردی برداشته و اهداف توسعه همه‌جانبه را به تدریج جامه عمل بپوشانند.

انتهای پیام

.

منابع خبر

اخبار مرتبط