اهالی شعر و ادب تاجیکستان در سوگ سیمین بهبهانی

سیمین بهبهانی بامداد امروز (سه‌شنبه) بر اثر ایست قلبی و تنفسی دار فانی را وداع گفت.
 
علی بهبهانی، پسر ارشد سیمین بهبهانی در گفت‌وگو با ایسنا گفت: با همه تلاش پزشکان، متأسفانه ساعت یک بامداد مادرم درگذشت.
 
او افزود: حال مادر دیروز عصر اندکی بهتر شده بود و ما فکر می‌کردیم او متوجه اتفاقات اطرافش است اما متأسفانه مثل شعله شمع که بالا می‌گیرد و بعد خاموش می‌شود، ساعت یک بامداد از بیمارستان خبر دادند که او درگذشته است.
 
علی بهبهانی گفت: در حال تصمیم‌گیری برای انتخاب محل آرامگاه مادر هستیم و در حال حاضر نیز پیکر او در سردخانه بیمارستان است.
 
خبر درگذشت سیمین بهبهانی از سوی کادر بیمارستان محل بستری وی نیز تأیید شد.

"سیمین بهبهانی بامداد امروز (سه‌شنبه) بر اثر ایست قلبی و تنفسی دار فانی را وداع گفت"
 
به گزارش ایسنا، سیمین بهبهانی از ۱۵ مرداد ماه به کما رفت و در بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان بستری بود.
 
به دنبال بستری شدن این شاعر غزل‌سرا، پیش‌تر شایعاتی زودهنگام از درگذشت وی در برخی رسانه‌ها انتشار یافته بود که از سوی خانواده بهبهانی تکذیب شد.
 
۲۲ مرداد ماه سیدعباس صالحی، معاون فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به همراه افشین علاء و فاطمه راکعی برای عیادت از این شاعر به بیمارستان رفتند. مهدی قزلی، مدیر بنیاد شعر و ادبیات داستانی نیز در این دیدار حضور داشت.
 
سیمین بهبهانی‌ زاده‌ی سال ۱۳۰۶ در تهران است و از میان آثار او می‌توان به «سه‌تار شکسته»، «جای پا»، «چلچراغ»، «رستاخیز» و «یک دریچه آزادی» اشاره کرد.

آخرین گفتگو با سیمین بهبهانی،بانوی غزال ایران

ایسکانیوز: پیک نوبهار آمد و در را باز کرد. مثل همیشه تمام قد ایستاده بود. ایستادگی او از نگرانی همه ما کم کرد. با دیدن این صحنه آرام و قرارگرفتیم. ما را به سمت خانه اش هدایت کرد و مثل همیشه با مهربانی ای که در کمتر کسی دیده می شود با ما نشست و ما با سبدی از گل های تازه به دیدار بانوی غزل ایران رفتیم.

"   علی بهبهانی، پسر ارشد سیمین بهبهانی در گفت‌وگو با ایسنا گفت: با همه تلاش پزشکان، متأسفانه ساعت یک بامداد مادرم درگذشت"بانویی که هنوز هم بوی غزل می دهد.

سیمین بهبهانی را همه با انتقادهای صریح  از اوضاع جامعه و رفتارهای نادرست مسئولان می شناسند، او بارها و بارها پاسخ های روشنی به مسئولان در برابر گفته های نسنجیده شان داده بود.

"سیمین بانو" را می توان یکی از سرشناس ترین اهالی ادب فارسی دانست، اشعار "بانوی غزل ایران" بارها و بارها توسط خوانندگان سرشناس ایرانی خوانده شده و دو آهنگ از بهترین آثار همایون شجریان نیز از غزل های سیمین بهبهانی است؛ غزل "چرا رفتی چرا من بیقرارم" و غزل "هوای گریه"، این آثار را می توان از بهترین و مردمی ترین آثار همایون شجریان دانست.

چندی پیش علی بهبهانی،فرزند این شاعر در گفت و گو با خبرنگار سرویس ادبیات ایسکانیوز، خبر از مبتلا شدن سیمین بهبهانی به بیماری آلزایمر داده بود، این خبر نگران کننده باعث شد به عیادت بانوی غزل ایران برویم.

در این دیدار که دو روزنامه نگار پیشکسوت به همراه دبیر و خبرنگار بخش فرهنگی خبرگزاری تازه تاسیس ایسکانیوز حضور داشتند و ابتدا سردبیر خبرگزاری ایسکانیوز به یادآوری خاطرات قدیمی خود با سیمین بهبهانی اشاره کرد و دو دوست قدیمی یادی از جلسات خود کردند که از آن روزها حدود سی سال می گذرد و همچنین یادی از رفقایشان نیز به جا آوردند رفقایی که امروز در بین ما نیستند.

 در ادامه نشست معاون خبرگزاری با برشمردن ویژگی های احساسی و کارکردی غزل این شاعر شیرین سخن گفت: سیمین بهبهانی زبان، موقعیت، احساسات، نیازها و ارتباطات مدرن و شهری را وارد حریم غزل معاصر کرد تا این قالب ارزشمند و دل نشین شعر را که خلاف دیدگاه برخی که معتقدند غزل کارکرد امروزی خود را از دست داده است، غزل را از حالت کهنه گرایی و انتزاعی و دور از ذهن خارج نماید و این مهم را به شیوایی و زیبایی هرچه تمام انجام داد.

سردبیر خبرگزاری در ادامه این بحث افزود: علاوه بر این نوع غزل سرایی، که مهارت استادانه می خواهد و ظرافت بی بدیل، سیمین بهبهانی نام خود را در تاریخ حفظ کرد و این نام جز با ایستادگی به دست نمی آید.

وی در ادامه گفت: ایستادگی در مقابل سانسور یک شهامتی می خواهد که در همه یافت نمی شود و بهبهانی با این شهامت سال ها به وزارت ارشاد رفت.

مدیر نشر نگاه که در این ملاقات حاضر بود گفت: به زودی کتاب شعری از "سیمین بانو" توسط نشر نگاه به چاپ خواهد رسید، این اثر شامل آخرین غزلیات و اشعار سیمین بهبهانی است که به زودی به بازار نشر راه می یابد.

طی این گفت و شنودها بانوی غزل ایران جمع را با لبخند همیشگی اش همراهی می کرد و به دلیل بیماری هایی که با آن ها دست و پنجه نرم می کرد، خیلی توان صحبت کردن نداشت تا از او سوالاتی کوتاه پرسیده شد.

"سیمین بانو" در پاسخ به این پرسش که آیا هنوز شعر می سرایید، گفت: من همیشه شعر گفته ام و هیچ وقت در کاری که برای مردم می کنم وقفه نمی اندازم اما متاسفانه اجازه انتشار به آن ها نمی دهند.

بانوی غزل ایران ادامه داد: مدتی است نمی توانم تمرکز کنم و گاهی وسط جمله را فراموش می کنم، اما به پزشکم اطمینان دارم و امیدوارم هرچه سریع تر این مشکل از بین برود.

بهبهانی لحظه سرایش شعر را برای خودش این گونه توصیف کرد: وقتی می خواهم شعر بگویم، به قول شعرا شعر می آید، من دیگر نمی توانم در جمع باشم و باید به گوشه ای بروم که تنها باشم تا هر قدر که دلم می خواهد شعر بگویم.

این شاعر توانمند کشورمان در ادامه راجع به ممیزی ارشاد گفت: آن ها به هیچ وجه به خودشان نمی آیند، عده ای هستند که من را نمی فهمند، بارها به ارشاد رفته ام، با آن ها خوب حرف زدم، بد حرف زدم، هر کاری که در این مدت کردم نفهمیدند.

سیمین بانو درباره کتاب آخر خود گفت: به زودی کتابی از من منتشر خواهد شد که هنوز عنوانی برای آن انتخاب نشده و توسط نشر نگاه به چاپ می رسد.

سیمین بهبهانی همچنین درباره اوضاع جسمی خود گفت: با اینکه درد زیادی دارم و این بیماری لحظه ای من را رها نمی کند اما سعی می کنم داروها، غذا و خوابم را طبق دستورات پزشک انجام دهم.

وی در ادامه گفت: هیچ وقت حتی لحظه ای به فکر خودم نبودم و همیشه با درد مردم زندگی کردم. مردم واقعا من را دوست دارند و این ظریف ترین و صادقانه ترین حسی است که من در زندگی ام تجربه کرده ام.

سیمین بهبهانی در ادامه درباره مخاطبان غزلش یعنی "چرا رفتی" که توسط همایون شجریان خوانده شده است،گفت:مردم همیشه به من محبت داشته اند البته برای تاثیر گذار شدن این غزل صدای خوب همایون شجریان خیلی مهم بوده است.

بانوی غزل ایران در آخرین جمله خطاب به تمام مخاطبان شعرش گفت: من شعرم را وقف مردم کرده ام و هیچ چیزی جز شعرم ندارم؛ آن نیز برای مردم.