سیستم تازه دفاع موشکی آمریکا و قابلیت 'دفاع از همسایگان ایران'

تصمیم دولت باراک اوباما، رئیس جمهوری آمریکا، برای کنار گذاشتن طرح ایجاد پایگاه های سپر دفاع موشکی در لهستان و جمهوری چک و جایگزینی آن با سیستمی منطقه ای، می تواند حفاظت بهتری را در قبال تواناییهای جاری و بالقوه ایران در آینده نزدیک ایجاد کند. استراتژی جدید دولت آمریکا همچنین دارای نوعی انعطاف پذیری برای مقابله با افزایش احتمالی توانایی موشکی ایران در آینده هست. سیستم دفاع موشکی پیشنهاد شده از سوی جورج دبلیو بوش، رئیس جمهوری سابق آمریکا، بر اساس استقرار شبکه ای از موشکهای آمریکایی در لهستان، و همچنین ایجاد شبکه ای راداری در جمهوری چک، بنا نهاده شده بود. هدف اصلی از این شبکه موشکی-راداری حفاظت از خاک آمریکا و اروپا غربی از موشکهای قاره پیما و برد متوسطی است که ممکن است ایران بتواند به آن دست یابد. البته این سیستم دفاعی قادر به حفاظت جنوب شرق اروپا، ترکیه و اسراییل از تهدیدهای احتمالی موشکهایی که ایران در حال حاضر دارد، نبود.

"استراتژی جدید دولت آمریکا همچنین دارای نوعی انعطاف پذیری برای مقابله با افزایش احتمالی توانایی موشکی ایران در آینده هست"در عین حال تکنولوژی دفاع موشکی از این گونه، هنوز به اندازه کافی پیشرفت نکرده و با مشکلاتی همراه است. این دو نقیصه به نظر می رسد که باعث شده است تا دولت آقای اوباما استراتژی سیستم دفاع موشکی را تغییر دهد. سیستم دفاعی پیشنهاد شده جدید بر اساس سیسستم دفاعی منطقه ای است مانند موشکهای بازدارنده اس-ام- ۳ مستقر در دریای اژه که از نظر تکنولوژیکی تکمیلتر است و در عین حال برای مقابله با موشکهای با برد کوتاه و متوسط طراحی شده است. ایران چند بار موشک های دوربرد خود را آزمایش کرده است دفاع موشکی منطقه ای پیشنهاد شده متحرک است و نیاز به پایگاهای زمینی در اروپای شرقی ندارد، موضوعی که در رابطه بین آمریکا و روسیه حساس است . البته وضعیت تهدید موشکی بالستیکی ایران نیز ثابت نیست و ممکن است در آینده تغییر بکند.

ایران در حال حاضر تواناییهای خود را (در این زمینه) گسترش داده است. ایران سال گذشته موشک سجیل را که دارای سوخت جامد است آزمایش کرد و همچنین در سال جاری یک ماهواره کوچک را با استفاده از موشک سفیر به مدار پایین سطح زمین فرستاد. سفیر دارای استفادهای محدود نظامی است و نمی تواند به یک موشک بالستیک موثر نظامی تبدیل شود. اما موشک سجیل به نوعی توانایی دسترسی ایران به اهدافش را تغییر داد. اگرچه سجیل برای تبدیل شدن به وضعیت کاربردی سالها زمان نیاز دارد.

"هدف اصلی از این شبکه موشکی-راداری حفاظت از خاک آمریکا و اروپا غربی از موشکهای قاره پیما و برد متوسطی است که ممکن است ایران بتواند به آن دست یابد"هنوز نشانه ای از اینکه ایران در نظر دارد موشکهای برد متوسط با توانایی اصابت به اهدافی در اروپای غربی تولید کند؛ وجود ندارد. در عین حال ایران تلاشی برای تغییر در موتور موشک شهاب ۳ با برد ۱۵۰۰ کیلومتری انجام نداده است آنگونه که کره شمالی (در موشکهای مشابه خود) انجام داد. همچنین نشانه ای وجود ندارد که مهندسین ایرانی تغییراتی را در قابلیت توانایی موشکهای خود برای حمل محموله های بزرگتر به مسافتهای بیشتر از ۳۰۰۰ کیلومتر ، انجام داده باشند. اگرچه نبود چنین شواهدی بدین معنی نیست که ایران در آینده بدنبال موشکهای با برد بلند نباشد. اما به هرحال به معنی این است که ایران با توانایی ضربه زدن به المان، فرانسه و یا بریتانیا سالها فاصله دارد.

اگرچه در تحقیقی که از سوی کارشناسان موشکی آمریکا، روسیه اروپا برای انستیتوی مطالعات استراتژیک صورت گرفت، مشخص شد که ایران ظرفیت گسترش توانایی موشکهای خود برای رسیدن به اروپای غربی را دارد. البته رسیدن به چنین وضعیتی نیاز به آزمایشهای مختلف و زمان چند ساله دارد. که این آزمایشهای گوناگون و زمان چند ساله می تواند به آمریکا و اروپا فرصت کافی برای کاملتر کردن سیستم دفاع موشکی خود را بدهد. به عبارتی دیگر آمریکا و اروپا زمان در اختیار دارند. در عین حال دولت آقای اوباما گفته است که درصورتی که فعالیتهای موشکی ایران تقاضا کند، سیستم دفاعی موشکی مطرح شده از سوی آقای بوش می تواند به روز شده و در اروپای شرقی مستقر شود.