چرا نابودی "اسرائیل" نزدیک است؟

به گزارش خدمت به نقل از میزان؛ ایرج ندیمی عضو هیات رئیسه کمیسیون اقتصادی مجلس، طی یادداشتی با عنوان " چرا نابودی "اسرائیل" نزدیک است؟"، درمورد علل تحلیل مقام معظم رهبری از نابودی اسرائیل در سال‌های آینده نوشت:

این مهم از چند جهت دارای تامل است، یکی از دیدگاه درون ساختاری، به این معنا که اسرائیل از درون تحت فشار قرار گرفته است، کما اینکه مهاجرت اجباری یهودیان از نقاط مختلف و فشار مجامع جهانی برای مهاجرت اجباری آن‌ها به بهانه عناوینی چون حقوق بشر، تولید انرژی اتمی، عفو بین‌الملل و ... آن‌ها را از درون با مشکلات عدیده‌ای مواجه ساخته است.

نکته دیگر در راستای مباحث مربوط به بیداری اسلامی و حوزه پرداخت‌های انقلابی است که امکان این تحلیل را مهیا می‌سازد، به این معنا در پی این اتفاق، رژیم صهیونیستی با تصاعد فشار از درون و حداقل دفاع حامیان بیرونی مواجه شده است؛ به‌طوری‌که تمایلات رژیم صهیونیستی در مجامع جهانی دیگر به حساب نمی‌آید و تصمیمات آن‌ها با برخورد منفی روبرو شده است.

اسرائیل در موضوع برجام که آن را اقدامی در جهت نابودی خود می‌داند، از گزینه نظامی به‌عنوان ابزاری در جهت تهدید ایران و کشورهای غربی استفاده کرده است؛ اما آنچه که ما به دور از اتفاقات کنونی برای رژیم صهیونیستی پیش‌بینی می‌کنیم فراتر از هجمه نظامی است که بر اساس مدیریت جهانی تعریف شده، از این جهت که غربی‌ها و حتی اسرائیل از توان نظامی ایران به‌خوبی آگاه هستند؛ بنابراین در اینجا نمی‌توان تهدید آن‌ها را قابل اعتناء دانست و نسبت به آن نگران بود؛ چرا که اسرائیلی‌ها با حمایت از گروه‌های تروریستی همچون داعش در مجامع بین‌المللی با برگشت و واگرایی روبرو شده‌اند؛ کما اینکه تداوم این رفتارها می‌تواند آن‌ها را با جنبش‌های داخلی نیز همراه سازد.

دشمنان در هجمه‌های خود از سلاح‌های مختلفی همچون فرهنگی، اقتصادی یا نظامی استفاده می‌کنند در مورد تهدید به حمله نظامی ایران نیز تنها ما را به یاد داستان "شیره را خورد و گفت شیرین است" می‌اندازد آنچه مسلم است، حمله نظامی به هر کشوری از جهان عامل موفقیت اسرائیل یا آمریکا نبوده است، کما اینکه آمریکایی‌ها در موضوع عراق هم با حمله نظامی توفیق اساسی به‌دست نیاوردند؛ چرا که موضوع فروپاشی صدام به دشمنی جامعه عراق با وی برمی‌گشت که به‌دلیل جنگ‌های متعدد و مشکلات موجود در دربار وی حاصل شده بود که در پی آن رابطه بین صدام و ملت عراق از هم گسست و موجب شکست صدام شد.

در مثال دیگر حمله پوتین به پایگاه‌های غربی موجب افزایش یک‌و‌نیم برابر محبوبیت وی در کشورش شد؛ بنابراین اگر رابطه بین مردم و حاکمیت محکم و عمیق باشد، در هیچ شرایطی نمی‌توان آن حکومت را از بین برد؛ چرا که نظام تئوریک و ایدئولوژیک موجب تقویت حکومت می‌شود و جریان ضد اجنبی ملت را رو به خیزش خواهد برد