چرا اوباما مستحق جایزه صلح نوبل است

حمید دباشی   پرزیدنت  اوباما امروز با شنیدن خبر دریافت جایزه صلح نوبل۲۰۰۹، اتفاقی که یک بار در زندگی آدم می افتد، از خواب برخاست. خوشحالی و غروری که از شنیدن این خبر به او دست داد اگر از شنیدن خبر پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۰۹ در ۴ نوامبر بیشتر نبود، به همان اندازه بود. او ریاست جمهوری را با تلاش وسرسختی بدست آورده است، از همه مهم تر و قدرت کلام خدادادی اش و دید وسپعش  درمورد کشور پر از مشکلاتی بود که در عرصه های جهانی بدنام شده بود. انتخاب شدن او و نشاطی که در میان میلیونها نفر از طرفدارانش بوجود آمد، رهایی آمریکایی ها از هشت سال پر از مشکل بود که حتی نمی توانستند خودشان را در کشورشان باز شناسند. حالا او بخاطر تقسیم دیدگاه های آزادیخوانه اش برای جهانی که به همان  اندازه پر مشکل و بدنام است، یک جایزه  افتخاری برده است.

"حمید دباشی   پرزیدنت  اوباما امروز با شنیدن خبر دریافت جایزه صلح نوبل۲۰۰۹، اتفاقی که یک بار در زندگی آدم می افتد، از خواب برخاست"کمیته جایزه صلح نوبل، هنگام اعلام جایزه گفت:« افراد کمی مثل اوباما توانسته اند توجه جهان را به خود جلب کنند و به مردم کشورشان امید برای آینده بهتر را بدهند». بزرگترین دلیل کمیته  نروژی، تعهد رئیس جمهور آمریکا به برگزیدن راه دیپلماسی در مقابل جنگ است و از همه مهم تر جسارت داشتن در ابراز این این ایده خیالی رهانیدن جهان از آن ترس بینهایت که جهان بشری از زمان هیروشیما با  آن دست و پنجه نرم می کند. در گزارش ها آمده  است که زمانی که  زمانی که اوباما می خواست نطق تاریخی اش را درباره خلع سلاح اتمی در سازمان ملل ایراد کند، خبر سایت غنی سازی اورانیوم ایران به او و رئیس جمهور فرانسه، نیکلا سارکوزی و نخست وزیر انگلستان، گوردن براون رسید. همچنین گفته  می شود که همتایان اروپائی اش می خواستند که او در هنگام سخنرانی بصورت فوری این خبر را اعلام کند، اما او مقاومت می کند و می گوید که می خواهد ابتدا سخنرانی اش را بکند. این تفاوت بین یک  سیاستمدار معمولی و یک دولتمرد رویاگرا است: قبل از اعلام موضوعی نا امید کننده، جدولی از امید ترسیم می کند.

برای مردم دنیا، بعنوان یک استراتژی مهم هیچ چیز مهم تر از خلع سلاح اتمی جهانی نیست، جایی که هیچ کشوری حق تولید سلاح فاجعه سازی را ندارد. ما بشدت وارد موضوع ترس سلاح های اتمی که با زندگی ظریف ما در این دنیای بی دوام گره خورده است، عجین شده ایم و تحت تاثیر آن قرار گرفته ایم. اوباما در تنها فرصت تاریخی که بدست آورده بود، فوریت این موضوع را مطرح کرد. او هم مثل بقیه سیاستمداران رویاگرا که به رویاهای  نا ممکن فکر می کنند، مورد تمسخر تحقیر کنندگانش قرار گرفت. اما طرفداران جوانش ورود او را به کاخ سفید خوش آمد گفتند و به او وعده دادند که در قسمت درست و پیروز تاریخ ایستاده است.

"خوشحالی و غروری که از شنیدن این خبر به او دست داد اگر از شنیدن خبر پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۰۹ در ۴ نوامبر بیشتر نبود، به همان اندازه بود"فوری ترین چالشی که رئیس جمهور با  آن مواجه است، بلندپروازی های اتمی جمهوری اسلامی ایران است. رئیس جمهور آمریکا با بردن جایزه نوبل، یک همتای ایرانی دارد که از هر رئیس جمهور و رهبری مهم تر است. شیرین  عبادی که همین جایزه را در سال ۲۰۰۳ برنده شده  است. او بعنوان یک زن ایرانی مسلمان و شجاع و فعال خستگی ناپذیر حقوق بشر، حرف های زیادی برای همتایش دارد و می تواند در اسلو، واشنگتن یا تهران اطلاعات لازم درباره ایران رابه او  بدهد و این نشانه امید است برای نزدیکی بین دو ملت که باید با تعهد کامل نسبت به حرمت ظریف انسانی ما صورت بگیرد. منبع: سی ان ان ۱۰ اکتبر  .