قطعه گمشده‌ای از ناامنی‌های اخیر

قطعه گمشده‌اي از ناامني‌هاي اخير
خبرگزاری فارس
جهان نیوز - ۳۱ تیر ۱۳۹۰

فارس: طی هفته‌های اخیر، اخبار گوناگونی با ماهیت ناامنی در کشور منتشر شده است. ضرب و جرح چندین طلبه با چاقو، تجاوزهای گروهی، کشته شدن قویترین مرد ایران در یک نزاع خیابانی و شهادت چندین پاسدار در درگیری با تروریست‌ها در غرب کشور. اخباری که به نظر می رسد، توانسته است افکار عمومی ایران و حتی افکار نخبگان، خواص و سیاسیون را نیز تحت تأثیر قرار دهد و بسیاری به صورت درگوشی و یا در محافل خصوصی از وجود ناامنی‌های شدید در ایران صحبت کنند. ناامنی‌هایی که حتی پای مجلس و بسیاری از چهره‌های اجرایی و سیاسی را نیز به عرصه باز کرده و جملگی مشغول پیگیری ویژه اخبار اشاره شده و یا اعلام موضع در قبال آن هستند. طی چند روز گذشته، در دو مورد، مجلس شورای اسلامی برای پیگیری نزاع‌های خیابانی وارد تحقیق شده است.

"ضرب و جرح چندین طلبه با چاقو، تجاوزهای گروهی، کشته شدن قویترین مرد ایران در یک نزاع خیابانی و شهادت چندین پاسدار در درگیری با تروریست‌ها در غرب کشور"تعدادی از مسئولان نیز برای ادای توضیحات به مجلس فرا خوانده شده‌اند. در جلسات سیاسی، عده‌ای این حرف را مطرح می‌کنند که پاسخگوی این همه ناامنی! کیست؟ آیا اتفاقی در شرف وقوع است...؟! فرماندهان پلیس به شدت درگیر موضوع شده‌اند. این سردار احمدی مقدم است که در یک سخنرانی از وضعیت قانون حمل سلاح سرد انتقاد می‌کند و آن را ناکامل می‌داند. بازجویی از قاتلان مرحوم روح‌الله داداشی، قویترین مرد ایران نیز به دلیل حساسیت موضوع، توسط شخص دادستان کل کشور انجام می‌شود. و مسئولان دیگری نیز در رابطه با این قضایا به صحنه آمده‌اند و برای تعیین کمّ و کیف ماهیت این اتفاقات مشغول فعالیت هستند.

اما شاید بتوان وقایع اخیر را با ملاک‌های منطقی که وجود دارد، از منظر واقعی‌تری نیز تحلیل کرد. کشور هم‌اکنون درگیر گذار از چالش‌های نفس‌گیری است. چالش‌هایی که از یک سو به درستی در رصد نخبگان و خواص با بصیرت قرار گرفته و از سویی نیز دشمنان همیشگی ما نیز آنها را شناسایی کرده‌اند. چالش‌هایی که اگرچه ریشه در برخی اشتباهات فردی مسئولان و یا نامهم انگاری‌های برخی مقولات مهم همچون جهاد اقتصادی، وحدت و پرهیز از بگومگوهای سیاسی بیهوده است اما به هر دلیلی همچنان وجود دارند و رفع آنها نیاز به شفاف سازی، روشنگری و در ادامه رعایت تقوای جمعی از سوی همه آحاد مردم و مسئولان دارد. کشور همچنان درگیر دو جریان فتنه و انحراف است.

"ناامنی‌هایی که حتی پای مجلس و بسیاری از چهره‌های اجرایی و سیاسی را نیز به عرصه باز کرده و جملگی مشغول پیگیری ویژه اخبار اشاره شده و یا اعلام موضع در قبال آن هستند"درگیر بودنی که البته از قسمت‌های سخت آن عبور کرده‌ایم اما فتنه‌گران و منحرفین هنوز هم به دلایل مختلفی! هستند و نفس می‌کشند و دست در دست دشمنان خارجی‌ این مرز و بوم، در کمین سوء استفاده از چالش‌های یاد شده نشسته‌اند. در همین زمینه اما شاید خبری که حدود ۲ ماه قبل از یک نشست محرمانه در ایالات متحده آمریکا افشا شد جالب توجه باشد. گویا دشمن در این نشست تصریح می‌کند که باید به اختلافات و ناامنی‌ها در ایران دامن زد. گفته می‌شود که از این نشست سه راهبرد عمده استخراج و به سرپنجه‌های صف و ستاد دشمنان ایران در اقصی نقاط جهان ابلاغ شده است. پررنگ سازی مقولات حقوق بشر در ایران، القای وجود ناامنی‌های گسترده در ایران و بیان گسترده اختلافات موجود در میان برخی مسئولان ایران.

شاید باید مجدداً اذعان کرد که بسیاری از رسانه‌ها و خواص کشور، آنگونه که باید به محتوای این خبر توجهی مبذول نکردند. جالب آنکه بلافاصله پس از افشای همین خبر بود که به ناگاه، خبرهایی که در سه حوزه یاد شده قابل احصاء بود، به شیوه‌های مختلفی در فضای عمومی ایران و رسانه‌های جهان مطرح شد و رنگ دیگری یافت. این طرح به یک باره برخی اخبار توسط کدام ابزارها صورت گرفت؟ کدام جملات در لابه‌لای خبرهای مربوط به این اتفاقات بودند که ماجرا را بیش از ماهیت حقیقی آنها بزرگ می‌کردند؟ چرا بسیاری خیال کردند که باید نسبت به این قضایا، به صورت دیگری حساس بود؟ از پاسخ این سوالات نمی‌توان به راحتی گذشت. پاسخ‌هایی که جواب آنها را به راحتی می‌توان در مسیری که رسانه‌های صهیونیستی جهان علیه ایران دنبال می‌کنند، ردیابی کرد. به راستی مسائلی مثل تفکیک جنسیتی در دانشگاه‌ها و یا اختلافات جزئی و مسبوق به سابقه دولت و مجلس از چه اهمیت آنچنانی برخوردارند که به ناگاه شاهدیم بسیاری از رسانه‌های جهان در مورد طرح تفکیک جنسیتی دانشگاه‌ها در ایران که حتی در برخی کشورهای اروپایی نیز انجام شده است گزارش‌ها و اخبار مختلفی را با رویکرد دفاع از حقوق دانشجویان در ایران! منعکس می‌کنند و یا چه اتفاقی رخ می‌دهد که رابرت فیسک، روزنامه نگار انگلیسی به خود جرأت می‌دهد که ناظر به برخی مسائل رخ داده در عرصه سیاست داخلی اینگونه اظهار کند که رئیس جمهور احمدی نژاد، احتمالاً استعفا خواهد کرد...؟! چگونه می‌شود که چند روز پس از تصمیم دشمن برای سیاه‌نمایی علیه ایران، فیلمی در زمینه ضرب و شتم دانش‌آموزان در مدارس ایران منتشر می‌شود که انعکاس وسیعی در سطح رسانه‌های جهان می‌یابد.

"طی چند روز گذشته، در دو مورد، مجلس شورای اسلامی برای پیگیری نزاع‌های خیابانی وارد تحقیق شده است"(فیلمی که بعدها، جعلی بودن آن اثبات شد) آیا می‌توان اینطور نتیجه گرفت که اهمیت یافتن و انعکاس به یک باره برخی قضایا، تصمیمات و اتفاقات داخلی ایران در رسانه‌های جهان و در ادامه در داخل کشور؛ با توجه به استنادات موجود و دلایل منطقی به هیچ وجه یک امر معمولی نیست...؟! چرا این مقولات پیش از این بزرگنمایی نمی‌شدند و برای بسیاری از رسانه‌ها و افکار عمومی اهمیتی نداشتند؟ به این خبرها که در سال‌ها و ماه‌های قبل منتشر شده است دقت کنید: _ شهادت ۷ مأمور ناجا طی درگیری مسلحانه با اشرار در بیرجند در سال ۸۸ _ تجاوز دسته جمعی به یک زن در شهر ... در سال ۸۷ (که بعدها مشخص شد یک سیاه نمایی بوده است) _ گشوده شدن چندین پرونده کودک آزادی طی چند ماه اخیر _ پیگیری پرونده ربایش زنان و دختران در شهر ... در سال ۸۵ (که ربایندگان در ادامه دستگیر و در ملأ عام اعدام شدند) _ کشته شدن سالانه بیش از ۲۰ هزار نفر بر اثر سوانح رانندگی در جاده‌های کشور _ تجاوز به یک دختر توسط چند مرد در شهر ... (که مرتکبین دستگیر شدند) _ به ازای هر ۸۰۰ کیلوگرم مواد مخدر، یک مأمور پلیس در ایران شهید می‌شود و دهه‌ها و صدها خبر مهم دیگر در رابطه با ناامنی که البته در یک نگاه تحقیقی و علمی، شاید مقولاتی باشند که در هیچ کجای جهان، کشوری نمی‌تواند مدعی باشد، می‌تواند آنها را به صورت صد در صدی رفع کند. چرا این خبرها که بعضا از اهمیت بسیار زیادی نیز برخوردار هستند، در رسانه‌ها و در سطح افکار عمومی، آنچنان که باید و شاید پر رنگ نشده‌اند...؟! باید اذعان داشت که جواب این پرسش واضح است.

عزمی برای پر رنگ سازی این خبرهای نامطلوب وجود ندارد. در واقع این خبرها در پروسه برنامه‌ریزی دشمنان ما تعریف نشده‌اند. و یا در مقاطعی رخ داده‌اند که دشمن همچنان به فتنه و براندازی نظام و یا انحراف امید داشته است. باید به مسائل دقیق‌تر نگاه کرد. برخی وقایعی که بعضاً در دور و اطراف ما رخ می‌دهد با چه قصد و هدفی به ناگاه بزرگنمایی می‌شوند و یا همینطور چرا برخی وقایع مهم، به هیچ وجه مورد توجه رسانه‌ها و افکار عمومی قرار نمی‌گیرند؟ ردیابی حرکات دشمن در این حوادث یک ضرورت است.

"در جلسات سیاسی، عده‌ای این حرف را مطرح می‌کنند که پاسخگوی این همه ناامنی! کیست؟ آیا اتفاقی در شرف وقوع است...؟! فرماندهان پلیس به شدت درگیر موضوع شده‌اند"ما نمی‌توانیم نسبت به کسانی که هیچگاه در رابطه با ما در تغافل نیستند و همانگونه که اعلام می‌کنند، روز و شب به فکر توطئه علیه ما هستند، بی‌تفاوت باشیم. دشمن با این قبیل توطئه‌های خود قصد دارد مفاهیم غلط را در افکار عمومی نهادینه کرد. (مثلا القای وجود ناامنی‌های گسترده در ایران) که این مفاهیم غلط، در روزگار بعد شاید مبنای برخی تصمیم‌گیری‌ها و قضاوت‌ها از سوی قشرهای مختلفی قرار بگیرد و نتیجه‌ای نامطلوب را عاید ملت و کشور کند

منابع خبر

اخبار مرتبط