روزنامه مستقل: سال ۹۸ شیب تند بی اعتمادی مردم به حاکمیت به صفر رسید/ انتخابات مجلس با کمترین نسبت مشارکت برگزار شد

روزنامه مستقل: سال ۹۸ شیب تند بی‌اعتمادی مردم به حاکمیت به صفر رسید/ انتخابات مجلس با کمترین نسبت مشارکت برگزار شد
روزنامه اصلاح طلب مستقل روز چهارشنبه ۲۸ اسفند ۹۸ به تحلیل سال ۹۸ پرداخت و به وضعیت رژیم و نفرت و انزجار مردم ایران از این رژیم اشاره کرد و نوشت:

«سال ۹۸ بدون تردید یک نمره مردودی برای دولت ــ حاکمیت ایران داشت، سالی که در آن میزان اعتماد مردم به مسئولان و حاکمان به کمینه‌ای رسید که گمان نمی‌رود تا پیش از آن به چنین سطحی رسیده باشد.

افزایش ناگهانی قیمت بنزین و تصویب آن توسط نهادی که در قانون اساسی جمهوری اسلامی هیچ اشاره‌یی به آن نشده یکی دیگر از تصمیم‌های نادرست حاکمیتی بود که فشار آن باز هم بر اقشار ضعیف وارد می‌شد و اعتراضهای سراسری به آن باعث سرکوب معترضانی شد که حاکمیت معتقد بود عوامل خارجی به سمت معترضان آتش گشودند. سرکوبی که تا امروز و پس از گذشت ۵ماه هنوز آمار دقیقی از آن به‌دست مردم نرسیده و بسیاری خانواده‌ها هنوز از وضعیت دستگیری فرزندان و اعضای خانواده خود خبری ندارند چرا که اخبار این اعتراضها یکی پس از دیگری در سیل اخبار ناگوار بعدی دفن و به‌دست فراموشی سپرده شد.

شیب تند بی‌اعتمادی مردم به حاکمیت به صفر رسید و از لحظه سرنگونی «هواپیمای اوکراینی» توسط موشکهای خودی، سقوط بی‌اعتمادی آغاز شد چرا که ۱۷۶مسافر اکثراً ایرانی این هواپیما به‌طرز فوق مظلومانه‌ای، جان‌به‌جان آفرین تسلیم کردند و داغی بر دل خانواده‌ها و مردم ایران گذاشتند که حالا حالاها التیام‌پذیر و فراموش شدنی نیست.

توجه مسئولان متوجه راهپیمایی ۲۲بهمن و انتخابات دوم اسفند مجلس بهانه‌یی بود که به شیوع «ویروس کرونا» پرداخته نشود و ندای «آسوده بخوابید، همه چیز در امن و امان است» در سراسر کشور طنین‌انداز شود در حالی‌که چنین نبود و عفریت کرونا داشت به‌سرعت از شهر قم به‌سوی سایر شهرهای ایران هجوم می‌برد و قرنطینه نکردن به موقع این شهر باعث شد تا کشور در مقابل یک بحران جدی دیگر قرار بگیرد.

انتخابات مجلس با کمترین نسبت مشارکت برگزار شد، نسبتی که منابع رسمی آن را ۴۰درصد اعلام کرد در حالی که سایر نظرسنجی‌ها نسبت مشارکت را کمتر هم اعلام کردند. با این حال اگر چشم و گوش بسته همان ۴۰درصد را هم بپذیریم درمی‌یابیم که این کاهش، کاهشی چشمگیر بود که نه نتیجه رفتار ملت بلکه نتیجه سوءمدیریت و ناکارآمدی‌ای بود که مدت‌هاست از آن سخن گفته می‌شود اما گوش شنوایی برای برخورد با آن وجود ندارد.

قرار بر این بود که جمهوری اسلامی، دنیا و آخرت ایرانیان را به تعالی برساند، از آخرت که هنوز خبری نیست اما آنچه درباره دنیا قابل رویت است این است که این زندگی برازنده ایرانیان نیست و رفاه و آسایش نسبی از حداقل خواسته‌های هر ملتی است که متأسفانه این روزها کمتر ایرانی از این دو عامل اصلی زندگی برخوردار است».