شیرینی‌های سنتی اصفهان؛ جاذبه‌ خوشمزۀ گردشگری

ایسنا/اصفهان گردشگری خوراک بر پایه شیرینی‌های سنتی، می‌تواند به‌عنوان یکی از انواع گردشگری در استان اصفهان مطرح باشد؛ نوعی از گردشگری که در آن نه‌تنها می‌توان با طعم و طبخ شیرینی در فرهنگ‌ها و اقلیم‌های مختلف استان آشنا شد، بلکه نوعی مواجهه با آداب و رسوم و زیست‌بوم منطقه‌ نیز به‌شمار می‌رود.

مدتی قبل در محوطه دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه اصفهان، توجه ما به شیرینی‌هایی جلب‌شده بود که دانشجویان در دست داشتند؛ چیزی شبیه به پیراشکی که «اَگردک» نام داشت و ظاهر آن نشان می‌داد این اگردک‌های خوشمزه‌ باید متعلق به جغرافیای خاصی از این استان باشند.

«اَگردک»های خوش‌شکل و البته خوشمزه در نمایشگاهی ارائه می‌شد که همگی به دست‌ساخته‌های نوجوانان و جوانان کم‌شنوا و ناشنوا اختصاص داشت؛ از سفالگری تا چرم‌دوزی و میناکاری هم در نمایشگاه آن‌ها دیده می‌شد؛ اما آنچه بیش از همه برای ما چشمگیر بود، «اگردک»ها بودند. روی میز یکی از غرفه‌ها تابلوی کوچکِ معرفی نصب‌شده و روی آن نوشته‌ بودند: «اَگردک»

منظور از «اَگردک» همان شیرینی‌های کوچک خوش‌شکل و رنگ بود که درون نایلون‌های کوچکی بسته‌بندی و روی میز چیده‌شده بودند و خریداران بسیاری داشت؛ با شکل و شمایلی مشابه پیراشکی، اما طعم و عطر و بافتی خاص که آن را از پیراشکی متمایز می‌کرد. از مشتری‌های غرفه شنیدم که این شیرینی خوشمزه مخصوص شهرستان نجف‌آباد اصفهان است و همان لحظه بود که گردشگری خوراک با تمرکز بر شیرینی‌های سنتی و خوشمزۀ شهرهای مختلف استان اصفهان از ذهنم گذشت...

ازاین‌رو در گزاش پیش‌رو ضمن معرفی چندنوع شیرینی سنتی در استان اصفهان و نحوۀ تهیه آن‌ها از زبان شهروندان شهرستان‌های استان، دیدگاه ندا ترابی، عضو هیئت‌علمی گروه گردشگری دانشگاه هنر اصفهان و مجید دانش مبرهن، رئیس انجمن صنفی راهنمایان گردشگری استان اصفهان نیز درباره گردشگری خوراک در استان اصفهان ارائه‌شده که قطعاً شیرینی‌های سنتی نیز جزئی از این نوع گردشگری به‌شمار می‌رود.