اعضای شورای شهر در پی فتح تپه‌های جدیدی هستند!

تابناک - ۹ آبان ۱۳۹۲

چهارمین شورای شهر تهران ‌که تشکیل شد، در میان اعضای خود، وزن سنگین ورزشی‌ها‌ را می‌دید که با اتکا بر شهرت و محبوبیت ورزشی‌شان بر حریفان سیاسی و غیر‌سیاسی غلبه کرده و راهی شورای شهر شدند.

هم‌اکنون شورای شهر چهارم تهران، دو کشتی‌گیر، یک تکواندو‌کار، یک وزنه‌بردار و یک رئیس سابق فدراسیون قایقرانی را در میان اعضای خود می‌بیند که همین حضور پر‌رنگ، نشان از سنگینی کفه ورزشی‌ها در ترکیب شورای شهر تهران دارد.

به گزارش «تابناک»، در گرماگرم انتخابات، انتقادات فراوانی از علاقه سلبریتی‌ها برای حضور در ترکیب شورای شهر شده بود که این انتقادات هم متوجه این ستاره‌ها می‌شد، هم مردم و رأی دهندگان را نشانه می‌رفت و هم مشکلات و خلأ قانونی را شامل می‌شد؛ اما هر چه ‌بود، ورزشکاران مشکلی در راه خود برای رسیدن به صندلی‌های شورای شهر ندیدند، ولی کمی که هیاهوی انتخابات خوابید، گویا این ورزشکاران سودای پست‌های دیگری را در سر پروراندند!

رأی عدم اعتماد نمایندگان مجلس به وزیر ورزش پیشنهادی رئیس‌جمهور، موجب شد تا انتخابات فدراسیون‌های ورزشی نیز به تعویق بیفتد و هرچند نامزدهای دو فدراسیون تا کنون ‌نام‌نویسی‌شان را تکمیل کرده‌اند، هنوز زمان برگزاری انتخابات این دو فدراسیون مشخص نشده است. با این حال، در میان نامزدهای تصدی ریاست این دو فدراسیون هم نام دو تن از اعضای شورای شهر تهران به چشم می‌خورد.

احمد دنیا‌مالی که اساسا با ماجرای برکناری غیر‌‌قانونی‌اش از ریاست فدراسیون قایقرانی مشهور شد و به یاری همین شهرت و مصاحبه‌هایی که علیه دولت دهم انجام داده بود توانست راه خود را برای رسیدن به ترکیب اصلی شورای شهر باز کند، این روز‌ها در میان هشت نامزد نهایی کسب پست ریاست فدراسیون قایقرانی است و هادی ساعی، پر‌افتخار‌ترین ورزشکار المپیکی کشورمان هم بخت خود را برای به دست آوردن ریاست فدراسیون تکواندو با ۹ نامزد دیگر این پست، از جمله رئیس کنونی فدراسیون تکواندو، می‌آزماید.

"چهارمین شورای شهر تهران ‌که تشکیل شد، در میان اعضای خود، وزن سنگین ورزشی‌ها‌ را می‌دید که با اتکا بر شهرت و محبوبیت ورزشی‌شان بر حریفان سیاسی و غیر‌سیاسی غلبه کرده و راهی شورای شهر شدند"

بنا بر این گزارش، از آنجا‌ که هنوز مهلت ‌نام‌نویسی فدراسیون کشتی مشخص نشده، دو عضو کشتی‌گیر شورای شهر تهران هم هیچ تحرکی برای رسیدن به این پست‌ها انجام نداده‌اند و آخرین عضو ورزشکار شورای شهر هم این روز‌ها صندلی ریاست فدراسیون وزنه‌برداری را در اختیار دارد.

با یک نگاه ساده می‌بینیم که عطش دوستان عزیز ورزشکار حاضر در شورای شهر برای رسیدن به صندلی‌های ریاست و مدیریت پس از انتخابات کاهش نیافته که گویا شعله‌ور‌تر هم شده است و آن‌ها در پی فتح تپه‌های جدیدی هستند.

ما در اینجا نمی‌خواهیم ‌نسنجیده رأی به بی‌کفایتی این دوستان در پست جدید ـ که قصد تصاحب آن را دارند ـ بدهیم، بلکه می‌خواهیم به مشکل اساسی دیگری اشاره کنیم که اگر از آن غفلت‌ و اسیر هوای نفس و جاه‌طلبی برخی شود، ممکن است در سال‌های آینده به بدنه ورزش کشورمان لطمه جدی وارد کند.

بنا بر قانون، عضویت در شورای شهر شغل محسوب نمی‌شود؛ اما آیا نبود همین مانع، باید موجب شود تا هر مدیری اندیشه صندلی ریاست جدیدی را در سر بپروراند؟

تجربه مدیریت رضازاده در فدراسیون وزنه‌برداری، نشان داد که جمع هر دو حوزه با هم می‌تواند نتایج فاجعه‌باری داشته باشد. شاید بخشی از مشکلات کنونی وزنه‌برداری مربوط به ضعف مدیریتی رضازاده و ناآگاهی و بی‌دانشی او نسبت مسائل مدیریتی باشد؛ اما بی‌گمان، بخش دیگری از حاکم شدن روح مدیریت هیأتی بر فدراسیون وزنه‌برداری، مربوط به حضور رئیس این فدراسیون در شورای شهر است؛ مسأله‌ای که موجب شد رضازاده امورات فدراسیون را ‌‌غیر رسمی به دوست مورد اطمینان خود در فدراسیون بسپارد و این موضوع هم درگیری و اختلاف موجود در وزنه‌برداری را موجب شد.

به این ترتیب، بیم آن می‌رود که در صورت موفقیت این دو عضو شورای شهر هم در انتخابات فدراسیون‌های مطبوعشان روح مدیریت هیأتی در بدنه ورزش تسری یابد.

به هر حال و با این که دیر است، در ماه آینده وضعیت مدیریتی ورزش در کشور سامان خواهد یافت و وزارت‌خانه آن به امید خدا صاحب وزیر خواهد شد و انتخابات فدراسیون‌ها و به دنبال آن کمیته ملی المپیک نیز در آذر ماه برگزار خواهد شد؛ اما بد نیست مدیران، دست‌اندر‌کاران و دلسوزان ورزش، اندکی با خود مداقه کنند و تصمیم بگیرند که صلاح ورزش کشورمان باشد، نه اینکه با جاه‌طلبی هر روز به دنبال فتح تپه‌های جدید باشند.
.

منابع خبر

اخبار مرتبط