فقر اخلاقی و مواد مخدر

تاریخ ملتها و تمدنهای جهان، نشانگر وجود مصائب و مسایل عظیم انسانی است که مواد مخدر بخشی از آن بوده است و این واقعیت اکنون در اغلب کشورها پذیرفته شده که عده ای با انواع موادی که نقش تخدیر کننده ذهن و روان انسانها را دارد، زندگی می کنند. شیوه مقابله با این رویداد در جوامع مختلف، متفاوت است اما باید پذیرفت که ریشه تمام مشکلات در" فرهنگ" و "اخلاق" است. در حقیقت هیچ مشکل اجتماعی نیست مگراینکه مسئله ای اخلاقی یا روان شناختی در میان نباشد.

بررسی نقش اخلاق در پیدایی، رشد و مقابله با پدیده مواد مخدر و چگونگی تولید، توزیع و مصرف آن خود مقوله مفصلی است که جامعه شناسان و صاحب نظران مختلف کتابها و مقالات زیادی پیرامون آن نوشته اند اما بطور گذرا می توان اشاره کرد که فقر اخلاقی اکنون علاوه بر " فقر اقتصادی" سایه سنگین خود را بر مسایل اجتماعی تحمیل کرده است. از طرفی استراتژی های روان شناختی در برخورد با واحدهای نا سالم اجتماعی یا نقش تعدیل کننده دارند یا نسبت به تغییر باورها، عواطف و رفتارها راه حل هایی عملی ارائه می دهند. با این حال برای بررسی همه جانبه و مبارزه موثر با هر معضل اجتماعی بایستی از همه عوامل اصیل انسانی و دستاوردهای بشری مثل دین، علم، هنر، ادبیات و فلسفه بهره برد تا نسبت به تعدیل یا تلطیف – و نه نابودی کامل آن – توفیق یافت.

"شیوه مقابله با این رویداد در جوامع مختلف، متفاوت است اما باید پذیرفت که ریشه تمام مشکلات در" فرهنگ" و "اخلاق" است"روشن است مواد مخدر راهی برای فرار از مسئولیت اجتماعی، رشد و ارتقاء بشری و پنجره ای برای نفوذ و گسترش تنیلی، سرباری جامعه و خمودگی است که کمترین نتیجه اش انزوای بخش عظیمی از توانایی نیروی انسانی جامعه است. برای مبارزه با آن علاوه بر روش های معمول نکاتی مورد نظر است:

۱- میل طبیعی اغلب مردم این است که دیگران را به حال خود رها کنند بقیه را ترغیب به کاری کنند که خود مایل به انجام آن نیستند. باید با این پدیده اخلاقی عالمانه و روشمند مبارزه کرد چرا که همبستگی اجتماعی شرط اساسی برای رویارویی با هر مشکل اجتماعی است.

۲- هیچ کار بزرگی بدون شور و شوق انجام نشده است. باید "اشتیاق" لازم برای مبارزه در ارکان، ساختار و بخصوص نیروی انسانی وجود داشته باشد. چراکه اشتیاق، کامیابی می آورد و بی تفاوتی نا امیدی.

۳- اگر سخت کوشی و تلاش و کار مداوم در جامعه ای "ارزش" تلقی شود و اغلب مردم جامعه ای در طلب کمال باشند، خود به خود خمود و جمود رنگ  می بازد.

۴- برای هرگونه مبارزه جدی و اصیل لازم است افراد به ارتقای دانش خود بیش از ارتقاء مقام خویش بهاء بدهند در این صورت طرحها و برنامه ها موثر و کارا خواهد بود.

۵- در مبارزه تفاوت نهایی بین برد و باخت در عنصر آمادگی است، کسیکه آماده نبرد باشد پنجاه درصد مبارزه را برده است غافلگیری فقط یکبار پذیرفتنی است تکرار آن به معنای این است که شما هرگز آمادگی مبارزه نداشته اید...