مارک‌های بزرگ در خط آغاز مسابقه

شرکت های سازنده اتومبیل، به ویژه سازندگان فرانسوی، "در نقطه شروع دورخیز کرده اند" تا بار دیگر به ایران، به عنوان بازاری پردرآمد و پرآینده، بازگردند. البته احتیاط برای بازگشت و انتظار برای پایان یافتن تحریم ها همچنان به قوت خود باقی است.

براساس توافق انجام شده در لوزان میان تهران و قدرت های جهانی، مجازات های سنگین اعمال شده علیه جمهوری اسلامی، در صورت رعایت تعهدات اش در پرونده اتمی، به تدریج لغو خواهند شد.

این تحریم ها که در سال های ۲۰۱۲ و ۲۰۱۳ تشدید شدند، بر صنعت اتومبیل سازی ایران که در گذشته رونق بسیاری داشت تأثیر مخربی گذاشتند؛ تولید در سال ۲۰۱۱ در حدود ۱ ممیز ۶ میلیون و در سال ۲۰۱۳ در حدود ۸۰۰ هزار اتومبیل بود.

چندین شرکت خودروسازی بزرگ، مانند پژو- سیتروئن فرانسه یا هیوندای کره، این کشور را در سال ۲۰۱۲ ترک کرده‌اند.

"شرکت های سازنده اتومبیل، به ویژه سازندگان فرانسوی، "در نقطه شروع دورخیز کرده اند" تا بار دیگر به ایران، به عنوان بازاری پردرآمد و پرآینده، بازگردند"رنو که همچنان برای اتومبیل "تندر" قطعات یدکی به کارخانه اش در تهران وارد می کند نیز تولیدات خود را به شدت کاهش داده و همین مسأله باعث شد تا از سود خالص این گروه در سال ۲۰۱۳ کاسته شود.

تأثیر تحریم ها برای شرکت پژو شدیدتر بود: ایران دومین بازار این کشور پس از فرانسه محسوب می شد. در اواخر سال ۲۰۱۴ درحالی که برخی تحریم ها در چارچوب توافق مقدماتی ژنو کاهش یافت، شرکت پژو اظهار داشت که "مذاکرات فشرده ای" را با شریک تاریخی خود "ایران خودرو" انجام داده تا با یکدیگر شرکت جدیدی را تأسیس کنند.

سخنگوی رنو نیز اظهار داشته که "ایران یک بازار استراتژیک است و از نزدیک تحولات شرایط دیپلماتیک را دنبال می‌کند تا در صورت مساعد بودن وضعیت و با رعایت تمامی آیین نامه های قابل اجرا کار خود را در ایران ازسربگیرد".

تویوتا، اولین تولیدکننده جهانی به لحاظ حجم تولید، نیز به نوبه خود اظهار داشته که درخصوص بازگشت احتمالی به ایران نمی‌تواند اظهار نظر کند.

این شرکت ژاپنی از سال ۲۰۱۰ در ایران غایب است.

به گفته فلاوین نووی، مدیر سازمان ناظر بر سازندگان اتومبیل، جدا از این اظهارنظرها، سازندگان بزرگ اتومبیل در جهان "همگی در نقطه شروع دورخیز کرده اند و تلاش می کنند تا زمینه را برای بازگشت به شرایط عادی فراهم سازند".

به گفته او، "ایران بازاری است که در صورت شرایط مساعد می تواند با فرانسه برابری کند". او می گوید: "در حدود ۳۰ درصد از درآمد خانواده های ایرانی صرف اتومبیل می شود و عرضه به هیچ وجه جوابگوی تقاضا در این کشور نیست."

در ماه دسامبر، وزیر صنایع ایران از هدف تولید ۳ میلیون خودرو در سال ۲۰۲۰ سخن گفت.

به هرحال، مزیت سازندگان فرانسوی در این است که ایرانیان بسیار "فرانسه دوست" هستند.

منبع: لوپوئن، ۳ آوریل ۲۰۱۵