تشکیل "شورای اخلاق"؛ واکنش وزارت ارشاد به بیانیه زنان سینماگر
روابط عمومی سازمان سینمایی، از زیرمجموعههای وزارت ارشاد، اعلام کرد که محمد خزاعی، رئیس این سازمان به نامه سرگشاده صدها زن سینماگر ایران واکشن نشان داده است.
خزاعی در نخستین نشست شورای معاونان و مدیران سازمان سینمایی از تشکیل یک «شورای اخلاق حرفهای سینما» خبر داده و گفته است: «این شورا به منظور صیانت از حقوق سینماگران و توسعه اخلاق حرفهای در سینمای کشور ایجاد میشود.»
به گفته او، مدیرعامل خانه سینما، معاون نظارت و ارزشیابی، مدیران کل حراست و حقوقی سازمان سینمایی، مشاور اصناف رئیس سازمان، مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی، کارشناسان رسمی و مشاوران خانواده قوه قضایه، انسیه شاهحسینی، نویسنده و کارگردان سینما و یک وکیل دادگستری به نام مائده چیتساز اعضای این شورا هستند.
چنین واکنش سریع وبرنامهریزیشدهای در رابطه با اجحاف حقوق هنرمندان زن و مرد در جمهوری اسلامی کمسابقه است.
به همین دلیل برخی از سینماگران به دویچه وله گفتند، نگران هستند که دولت اصولگرای ابراهیم رئیسی از این اتفاق برای تنگترکردن فضای تهیه و تولید فیلم بهرهبرداری کند.
دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید
بیش از ۳۰۰ سینماگر زن پنجشنبه ۱۱ فروردین (۳۱ مارس) طی بیانیهای با افشای آنچه "خشونت و باجگیری جنسی" در عرصه کارشان عنوان شد، نوشتند: «هر فرد صاحب قدرت و شهرت در ساز و کار سینمای ایران از موقعیت خود برای قلدری، تهدید، توهین، تحقیر و تعرض به زنان بهرهبرداری میکند. بیآنکه نهادهای قانونی، اصناف خانه سینما، سینماگران و منتقدان آنها را وادار به پاسخگویی و پذیرش مسئولیت کارشان کنند.»
این بیانیه پس از افشاگری سمیه میرشمسی، دستیار کارگردان و برنامهریز سینما منتشر شد. میرشمسی از رفتار نامناسب اصغر فرهادی و مشکلات زنان در پشت صحنه برخی فیلمهای ایرانی پرده برداشته بود.
شماری از امضاکنندگان بیانیه علیه تعرضات جنسی در پشت صحنه برخی فیلم های ایرانی
نخستین اقدام شورا
خزاعی گفته است که در نخستین ماموریت شورای نامبرده «کمیته بانوان متشکل از دو فیلمساز زن، یک روانشناس، یک جامعهشناس و یک حقوقدان نسبت به بررسی مسائل و مشکلات زنان سینماگر در سینما و حواشی پیش آمده به طور عاجل و قاطع اقدام نمایند و نتیجه پیگیریها و بررسیها را به شورا گزارش دهند.»
رئیس سازمان سینمایی همچنین تاکید کرده است که انتظار دارد، «با فعالسازی جدیتر شورای صیانت این نهاد صنفی ضمن رسیدگی و بررسی اصولی به مشکلات پیش آمده نسبت به احقاق حقوق سینماگران در زمینههای مختلف قاطعانه ورود نماید.»
پیشتر خانه سینما خواستار آن شده بود که سینماگران زن معترض، موارد آزار و خشونت جنسی را به "شورای صیانت" ارجاع دهند. این خواسته خانه سینما با مخالفت معترضان روبرو شد. آنها در جوابیهای نوشتند: «برخی از اعضای این نهاد هم تا به امروز روایت زنان سینماگر را فعالانه سرکوب کردهاند.»
تازهترین واکنشها به بیانیه
در سالهای اخیر بارها زنان فعال در عرصه فیلم به رفتارهای تبعیضآمیز، خشونتهای کلامی و آزار جنسی از جانب صاحبمنصبان و افراد بانفوذ در محیط کار خود هشدار داده بودند.
یکی از بارزترین نمونههای آن که این روزها هم توجه کاربران شبکههای اجتماعی را به خود جلب کرده، اظهارات چیستا یثربی است که در صفحه شخصی خود منتشر کرده است.
این نویسنده و کارگردان تئاتر و سینما گلهمند است که ۱۵ سال پیش اظهاراتش در رابطه با سواستفاده جنسی یکی از صاحبان قدرت در صنعت سینما با واکنش منفی برخی از امضاکنندگان بیانیه روبرو شده است.
او ضمن بیان این که "مشارکت در ظلم ، یا انکار آن، خودِ ظلم است" مینویسد:«جایزه فجر گرفتید، به عنوان خانم باوقار، متین و خوش حجاب سینما از شما یاد شد! روحتان و جسمتان را فروختید و مرا مجنون جلوه دادید و پولدار شدید!»
به کانال دویچه وله فارسی در تلگرام بپیوندید
انسیه خزعلی، معاون امور زنان و خانواده رئیس جمهور رئیسی هم در صفحه اینستاگرام خود به بیانیه زنان سینماگر واکنش نشان داد و نوشت: «جایگاه زنان در هنر سینما و حضور موثر آنان، لزوم صیانت از شأن والای این هنرمندان را طلب میکند.
لذا خلا قوانین و دستورالعملها و حمایتهای لازم نباید حضور مفید و ارزشمند زنان در عرصه هنر هفتم را مخدوش کند.»
او وعده داده است که «دولت مردمی خود را موظف به برخورد با هرگونه فساد و تعدی اعم از اداری، مالی و اخلاقی میداند و هیچگونه اغماضی را در این مسیر برنمیتابد».
خزعلی از "بانوان هنرمند و دردمند این حوزه" دعوت کرده است، در نشستی که به این منظور در دفتر کار او برگزار میشود، شرکت کنند.
مرتضی محمودوند، عضو کمیسیون امور داخلی و شوراهای مجلس هم روز سه شنبه، ۱۶ فروردین در تذکری شفاهی در صحن مجلس گفت:«یک هنرمند مظلومه رسما مصاحبه می کند که وقتی پشت صحنه مورد تعرض جنسی قرار گرفتم، فلان هنرمند سرشناس مرا به باد کتک گرفت. می خواهم بگویم این غربتی بی اصل و نسب چه کسی است که در کشور اسلام و شهدا، به این حد از گستاخی رسیده که اینگونه تعرضی را انجام دهد؟»
محمودوند تهدید کرده: «اگر مسئولین ذیربط نمیتوانند جلوی این افراد را بگیرند بچه رزمندهها و مدافع ناموس ملت ایران هستند.»
عکس آرشیوی از چیستا یثربی
چیستا یثربی، فیلنامهنویس، نویسنده و شاعر گفته است که یکی از اهالی شناخته شده سینما سعی کرده به او "تجاوز" کند و وقتی با مقاومت روبهرو شده، از آن مرد "کتک" خورده است.
خانم یثربی به برنامه ۶۰ دقیقه بیبیسی گفت در سال ۱۳۸۳ مشغول نوشتن فیلمنامه برای شخصی بوده که چند بار او را به مکانهای خلوت دعوت کرده تا فیلمنامه را آنجا بنویسد و در نهایت بعد از چند جلسه او را به خانهاش در شمال شهر تهران دعوت کرده است.
خانم یثربی که سالها در تئاتر، نمایشنامه و در سینما، فیلمنامه نوشته و بازیگردان هم بوده است، برای بیبیسی توضیح داد که فرد مورد نظر زمانی که خانم یثربی ۳۲ ساله بوده، در یک شب برفی زمستان، او را به خانه دعوت کرده و گفته افراد دیگر هم در خانه هستند.
او میگوید در خانه هنگامی که مشغول تایپ با کامپیوتر بوده، این فرد از پشت سر سعی کرده دستش را داخل لباس خانم یثربی ببرد. خانم یثربی میگوید وقتی مقاومت کرده، آن فرد شروع به "ضرب و شتم" و "توهین" کرده است: "من زورم به آن آدم نمیرسید. تنها هدیهای که خدا به من داد یک جا چسبی روی میز بود که محکم به پنجره کوبیدم و شیشه شکست. سرایداری که ته حیاط بود، صدا را شنید و دوید به سمت اتاق. در حالی که دست من پر خون بود، آن فرد لباسش را مرتب میکرد. ساک و کیف من را نداد و گفت 'گمشو خونهتون'. گفتم 'با کدام پول. پولم داخل کیف است.' گفت کیف آنجا میماند. من ساعت ۱۰ شب در خیابانی در بالای شهر بودم که یک موتوری دلش سوخت و سوارم کرد."
'نهادهای سینمایی سکوت کردند'
خانم یثربی که قبلا از سکوت اهالی سینما در قبال این موضوع انتقاد کرده، میگوید علاوه بر شکایت به خانه سینما و بنیاد فارابی در سال ۱۳۸۳، "کار را به دادگاه هم کشانده اما وکیل به او گفته همان شب که آثار ضرب و جرح شدید بود باید به پزشک قانونی میرفته است."
چیستا یثربی میگوید "دردناکترین" جملهای که شنیده، توهینی از طرف آن فرد بوده که گفته است: " 'زن مطلقه باید از خدایش باشد که مردی به او توجه کند. باید خودش را به عنوان هدیه به من بدهد. تو داری مقاومت هم میکنی؟' این جمله بسیار دردناکی بود که تا زمان مرگ یادم نخواهد رفت."
خانم یثربی میپرسد: "من کتک خوردم و چرا؟ من یک خانم دارای دکترا بودم و رفته بودم فیلمنامه بنویسم. چرا باید کتک بخورم؟ چون به گفته او تمکین نکردم و او میگفت باید تمکین کنی."
خانم یثربی میگوید این فرد هنوز هم آدم مطرحی است و هر بار که خانم یثربی او را میبیند "آسیب میبیند."
پیکان انتقاد به سمت خانه سینما
خانم یثربی زمانی اولین بار این ماجرا را به صورت سربسته و نه با این جزئیات، مطرح کرد که بیش از ۳۰۰ نفر از زنان سینماگر شناختهشده ایران در بیانیهای، وجود آزار جنسی، قلدری و حتی اقدام برای تجاوز در پشت صحنه سینما را تایید کردند و از خانه سینما خواستند که کمیتهای شامل افراد آموزش دیده در زمینه آزار جنسی تشکیل شود که بیشترشان زن و غیروابسته به جایگاههای قدرت باشند تا بتوانند به شکایات در این زمینه رسیدگی کنند.
در این بیانیه بیسابقه، اولین بار بود که شمار زیادی از سینماگران مشهور ایران از جمله ترانه علیدوستی، هدیه تهرانی، پوران درخشنده و سحر دولتشاهی به طور گروهی با شفافیت به چنین موضوعی در سینمای ایران اشاره میکردند.
اما خانم یثربی در واکنش، گفته بیانیه کلی و دارای ایراد است. او همچنین بعد از انتشار این بیانیه در شبکههای اجتماعی ادعا کرده بود چهرهها و نهادهای سینمایی که این بیانیه خواهان اقدام آنهاست، قبلا درباره شکایت او سکوت کردهاند.
خانه سینما چه گفت؟
خانه سینما بعد از چند روز سکوت، خشونت بهویژه خشونت جنسی را محکوم و در بیانیهای اعلام آمادگی کرد که "شورای صیانت" از قبل در این نهاد صنفی وجود داشته و بر اساس اساسنامه خانه سینما، مسئول رسیدگی به اتهامات مرتبط به "خشونت رفتاری" در صنعت سینماست.
شورای صیانت متشکل از رئیس هیأت مدیره، رئیس شورای عالی داوری، سه نفر از شخصیتهای معتمد و صاحب نام سینمای ایران به انتخاب مجمع عمومی خانه سینما، نماینده وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و یک حقوقدان است.
خانه سینما همچنین در این بیانیه به تمام فعالان سینمایی گفته است: "حرمت این خانه بر عهده تک تک اعضای آن است و نباید اجازه دهیم قلیلی رفتارهای ناپسند احتمالی برخی سینماگران به پای کثیری از دست اندرکاران سینمای پر افتخار ایران نوشته شود."
نزهت بادی، نویسنده، فیلمساز و تحلیلگر مسائل زنان، در گفتوگو با برنامه ۶۰ دقیقه بیبیسی گفت: "متاسفانه خانه سینما خیلی دیر بیانیه داد و از دیدگاه من این بیانیه محافظهکارانه است. در همان ابتدای بیانیه، خانه سینما هرگونه خشونت احتمالی را محکوم میکند یعنی با وجود اعتراض بیش از ۳۰۰ زن سینماگر هنوز برای خانه سینما قطعیتی وجود ندارد."
خانم بادی همچنین از تاکید خانه سینما بر حفظ "حرمت" این نهاد انتقاد کرد و گفت "بیانیه خانه سینما بیش از آنکه در راستای حمایت از زنان سینماگر باشد، بیشتر به دنبال اعاده حیثیت از مردان سینماگر است."
سینماگران بیانیه خانه سینما را پذیرفتند؟
همانطور که خانم بادی میگوید، اطلاعیه خانه سینما چندان مورد استقبال زنان سینماگر قرار نگرفت.
در تازهترین واکنش، همان امضا کنندگان بیانیه نخستین زنان سینماگر که بیش از ۳۰۰ امضا داشت، در پاسخ به خانه سینما گفتهاند که باید "یک نهاد مستقل از مناسبات داخلی خانه سینما" تشکیل شود به این معنا که این سینماگران شورای صیانت خانه سینما را به عنوان مرجع برای این موضوع به رسمیت نمیشناسند.
سینماگران گفتهاند "تمام اعضای این کمیته باید در حوزه خشونت جنسی آموزش دیده باشند" و "از طریق رایگیری جمعی فعالیت کنند" و "با روابط قدرت موجود در فضای سینمای ایران، پیوند" نداشته باشند.
علاوه بر خانه سینما، بعد از حدود دو هفته سکوت، کاظم غریبآبادی، دبیر ستاد حقوق بشر قوه قضاییه ایران در واکنش به اعتراض سینماگران، آنان را به تصویب لایحه جنجالی "صیانت، کرامت و تامین امنیت زنان در برابر خشونت" ارجاع داد که منتقدان زیادی دارد. هم آقای غریبآبادی و هم انسیه خزعلی، معاون زنان رییس جمهور ایران، به سینماگران زن گفتهاند که برای شکایت به آنها مراجعه کنند.
'ما به صیانت نیاز نداریم'
نزهت بادی به بیبیسی گفت: "هم در گفتههای قوه قضاییه هم در بیانیه خانه سینما کلمه 'صیانت' برجسته شده که در ادبیات جمهوری اسلامی بیش از آنکه به معنای حمایت باشد به معنای کنترل و نظارت است. زنان سینماگری که بیانیه را امضا کردند نیاز به کنترل و صیانت شدن ندارند. خودشان زنان مستقل، آگاه و قدرتمند هستند. خواسته آنها مقابله با عدم توازن قدرت و انحصارطلبی مردانه در ساختار سینمای ایران است."
گفتگوی جمالالدین موسوی با نزهت بادی، فیلمساز و فیلمنامهنویس در برنامه ۶۰ دقیقه بیبیسی
این فیلمساز و فیلمنامهنویس میگوید نهادهای حکومتی که اکنون وارد عمل شدهاند "در تمام این سالها هزینههای زیادی را صرف سانسور و توقیف فیلمها کردند به این بهانه که فساد و فحشا را از سینمای ایران دور کنند ولی نتیجه آن از دست دادن گنجینههایی مانند بهرام بیضایی و سوسن تسلیمی بود. اگر آن سرمایهها صرف آموزش جامعه سینمایی میشد و … ما به این نقطه از سقوط اخلاقی در سینمای ایران نرسیده بودیم."
ماجرا از کجا شروع شد؟
موضوعی که جرقه همه این جریانات را زد، اتهامی بود که سمیه میرشمسی، دستیار کارگردان، علیه فرهاد اصلانی، بازیگر شناختهشده سینما مطرح کرد. خانم میرشمسی در رشته توییتش مجموعه اتفاقهای پشت صحنه یک فیلم را توضیح داد و ادعا کرد بعد از "قلدری و آزار کلامی" آقای اصلانی "دستش را گرفته و خواسته که خانم میرشمسی صورتش را ببوسد."
بیبیسی تلاش کرد تا با تماس با آقای اصلانی، نظر او را در این باره جویا شود اما تا زمان انتشار این گزارش پاسخی دریافت نکرده است.
پیش از این هم جسته و گریخته روایتهای مختلفی از آزار و خشونت جنسی در سینمای ایران مطرح شده بود اما هیچ کدام به چنین واکنشهای گستردهای منجر نشده بود.
سمیه میرشمسی در این باره به بیبیسی گفت که همان روایتهای گذشته زنان از آزار جنسی به او این شهامت را داده که روایتش را مطرح کند. او ابراز امیدواری کرده بود که زنان "بعد از او" این مسابقه "دوی امدادی" را ادامه دهند.
هم ترانه علیدوستی بازیگر مطرح سینما و هم نزهت بادی، فیلمساز در گفتوگو با بیبیسی، از اینکه شماری از سینماگران برجسته زن دیگر بیانیه مشترک سینماگران را در رد خشونت جنسی امضا نکردهاند، ابراز تاسف کردند.
عکس آرشیوی از چیستا یثربی
چیستا یثربی، فیلنامهنویس، نویسنده و شاعر گفته است که یکی از اهالی شناخته شده سینما سعی کرده به او "تجاوز" کند و وقتی با مقاومت روبهرو شده، از آن مرد "کتک" خورده است.
خانم یثربی به برنامه ۶۰ دقیقه بیبیسی گفت در سال ۱۳۸۳ مشغول نوشتن فیلمنامه برای شخصی بوده که چند بار او را به مکانهای خلوت دعوت کرده تا فیلمنامه را آنجا بنویسد و در نهایت بعد از چند جلسه او را به خانهاش در شمال شهر تهران دعوت کرده است.
خانم یثربی که سالها در تئاتر، نمایشنامه و در سینما، فیلمنامه نوشته و بازیگردان هم بوده است، برای بیبیسی توضیح داد که فرد مورد نظر زمانی که خانم یثربی ۳۲ ساله بوده، در یک شب برفی زمستان، او را به خانه دعوت کرده و گفته افراد دیگر هم در خانه هستند.
او میگوید در خانه هنگامی که مشغول تایپ با کامپیوتر بوده، این فرد از پشت سر سعی کرده دستش را داخل لباس خانم یثربی ببرد. خانم یثربی میگوید وقتی مقاومت کرده، آن فرد شروع به "ضرب و شتم" و "توهین" کرده است: "من زورم به آن آدم نمیرسید. تنها هدیهای که خدا به من داد یک جا چسبی روی میز بود که محکم به پنجره کوبیدم و شیشه شکست. سرایداری که ته حیاط بود، صدا را شنید و دوید به سمت اتاق. در حالی که دست من پر خون بود، آن فرد لباسش را مرتب میکرد. ساک و کیف من را نداد و گفت 'گمشو خونهتون'. گفتم 'با کدام پول. پولم داخل کیف است.' گفت کیف آنجا میماند. من ساعت ۱۰ شب در خیابانی در بالای شهر بودم که یک موتوری دلش سوخت و سوارم کرد."
'نهادهای سینمایی سکوت کردند'
خانم یثربی که قبلا از سکوت اهالی سینما در قبال این موضوع انتقاد کرده، میگوید علاوه بر شکایت به خانه سینما و بنیاد فارابی در سال ۱۳۸۳، "کار را به دادگاه هم کشانده اما وکیل به او گفته همان شب که آثار ضرب و جرح شدید بود باید به پزشک قانونی میرفته است."
چیستا یثربی میگوید "دردناکترین" جملهای که شنیده، توهینی از طرف آن فرد بوده که گفته است: " 'زن مطلقه باید از خدایش باشد که مردی به او توجه کند. باید خودش را به عنوان هدیه به من بدهد. تو داری مقاومت هم میکنی؟' این جمله بسیار دردناکی بود که تا زمان مرگ یادم نخواهد رفت."
خانم یثربی میپرسد: "من کتک خوردم و چرا؟ من یک خانم دارای دکترا بودم و رفته بودم فیلمنامه بنویسم. چرا باید کتک بخورم؟ چون به گفته او تمکین نکردم و او میگفت باید تمکین کنی."
خانم یثربی میگوید این فرد هنوز هم آدم مطرحی است و هر بار که خانم یثربی او را میبیند "آسیب میبیند."
پیکان انتقاد به سمت خانه سینما
خانم یثربی زمانی اولین بار این ماجرا را به صورت سربسته و نه با این جزئیات، مطرح کرد که بیش از ۳۰۰ نفر از زنان سینماگر شناختهشده ایران در بیانیهای، وجود آزار جنسی، قلدری و حتی اقدام برای تجاوز در پشت صحنه سینما را تایید کردند و از خانه سینما خواستند که کمیتهای شامل افراد آموزش دیده در زمینه آزار جنسی تشکیل شود که بیشترشان زن و غیروابسته به جایگاههای قدرت باشند تا بتوانند به شکایات در این زمینه رسیدگی کنند.
در این بیانیه بیسابقه، اولین بار بود که شمار زیادی از سینماگران مشهور ایران از جمله ترانه علیدوستی، هدیه تهرانی، پوران درخشنده و سحر دولتشاهی به طور گروهی با شفافیت به چنین موضوعی در سینمای ایران اشاره میکردند.
اما خانم یثربی در واکنش، گفته بیانیه کلی و دارای ایراد است. او همچنین بعد از انتشار این بیانیه در شبکههای اجتماعی ادعا کرده بود چهرهها و نهادهای سینمایی که این بیانیه خواهان اقدام آنهاست، قبلا درباره شکایت او سکوت کردهاند.
خانه سینما چه گفت؟
خانه سینما بعد از چند روز سکوت، خشونت بهویژه خشونت جنسی را محکوم و در بیانیهای اعلام آمادگی کرد که "شورای صیانت" از قبل در این نهاد صنفی وجود داشته و بر اساس اساسنامه خانه سینما، مسئول رسیدگی به اتهامات مرتبط به "خشونت رفتاری" در صنعت سینماست.
شورای صیانت متشکل از رئیس هیأت مدیره، رئیس شورای عالی داوری، سه نفر از شخصیتهای معتمد و صاحب نام سینمای ایران به انتخاب مجمع عمومی خانه سینما، نماینده وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و یک حقوقدان است.
خانه سینما همچنین در این بیانیه به تمام فعالان سینمایی گفته است: "حرمت این خانه بر عهده تک تک اعضای آن است و نباید اجازه دهیم قلیلی رفتارهای ناپسند احتمالی برخی سینماگران به پای کثیری از دست اندرکاران سینمای پر افتخار ایران نوشته شود."
نزهت بادی، نویسنده، فیلمساز و تحلیلگر مسائل زنان، در گفتوگو با برنامه ۶۰ دقیقه بیبیسی گفت: "متاسفانه خانه سینما خیلی دیر بیانیه داد و از دیدگاه من این بیانیه محافظهکارانه است. در همان ابتدای بیانیه، خانه سینما هرگونه خشونت احتمالی را محکوم میکند یعنی با وجود اعتراض بیش از ۳۰۰ زن سینماگر هنوز برای خانه سینما قطعیتی وجود ندارد."
خانم بادی همچنین از تاکید خانه سینما بر حفظ "حرمت" این نهاد انتقاد کرد و گفت "بیانیه خانه سینما بیش از آنکه در راستای حمایت از زنان سینماگر باشد، بیشتر به دنبال اعاده حیثیت از مردان سینماگر است."
سینماگران بیانیه خانه سینما را پذیرفتند؟
همانطور که خانم بادی میگوید، اطلاعیه خانه سینما چندان مورد استقبال زنان سینماگر قرار نگرفت.
در تازهترین واکنش، همان امضا کنندگان بیانیه نخستین زنان سینماگر که بیش از ۳۰۰ امضا داشت، در پاسخ به خانه سینما گفتهاند که باید "یک نهاد مستقل از مناسبات داخلی خانه سینما" تشکیل شود به این معنا که این سینماگران شورای صیانت خانه سینما را به عنوان مرجع برای این موضوع به رسمیت نمیشناسند.
سینماگران گفتهاند "تمام اعضای این کمیته باید در حوزه خشونت جنسی آموزش دیده باشند" و "از طریق رایگیری جمعی فعالیت کنند" و "با روابط قدرت موجود در فضای سینمای ایران، پیوند" نداشته باشند.
علاوه بر خانه سینما، بعد از حدود دو هفته سکوت، کاظم غریبآبادی، دبیر ستاد حقوق بشر قوه قضاییه ایران در واکنش به اعتراض سینماگران، آنان را به تصویب لایحه جنجالی "صیانت، کرامت و تامین امنیت زنان در برابر خشونت" ارجاع داد که منتقدان زیادی دارد. هم آقای غریبآبادی و هم انسیه خزعلی، معاون زنان رییس جمهور ایران، به سینماگران زن گفتهاند که برای شکایت به آنها مراجعه کنند.
'ما به صیانت نیاز نداریم'
نزهت بادی به بیبیسی گفت: "هم در گفتههای قوه قضاییه هم در بیانیه خانه سینما کلمه 'صیانت' برجسته شده که در ادبیات جمهوری اسلامی بیش از آنکه به معنای حمایت باشد به معنای کنترل و نظارت است. زنان سینماگری که بیانیه را امضا کردند نیاز به کنترل و صیانت شدن ندارند. خودشان زنان مستقل، آگاه و قدرتمند هستند. خواسته آنها مقابله با عدم توازن قدرت و انحصارطلبی مردانه در ساختار سینمای ایران است."
گفتگوی جمالالدین موسوی با نزهت بادی، فیلمساز و فیلمنامهنویس در برنامه ۶۰ دقیقه بیبیسی
این فیلمساز و فیلمنامهنویس میگوید نهادهای حکومتی که اکنون وارد عمل شدهاند "در تمام این سالها هزینههای زیادی را صرف سانسور و توقیف فیلمها کردند به این بهانه که فساد و فحشا را از سینمای ایران دور کنند ولی نتیجه آن از دست دادن گنجینههایی مانند بهرام بیضایی و سوسن تسلیمی بود. اگر آن سرمایهها صرف آموزش جامعه سینمایی میشد و … ما به این نقطه از سقوط اخلاقی در سینمای ایران نرسیده بودیم."
ماجرا از کجا شروع شد؟
موضوعی که جرقه همه این جریانات را زد، اتهامی بود که سمیه میرشمسی، دستیار کارگردان، علیه فرهاد اصلانی، بازیگر شناختهشده سینما مطرح کرد. خانم میرشمسی در رشته توییتش مجموعه اتفاقهای پشت صحنه یک فیلم را توضیح داد و ادعا کرد بعد از "قلدری و آزار کلامی" آقای اصلانی "دستش را گرفته و خواسته که خانم میرشمسی صورتش را ببوسد."
بیبیسی تلاش کرد تا با تماس با آقای اصلانی، نظر او را در این باره جویا شود اما تا زمان انتشار این گزارش پاسخی دریافت نکرده است.
پیش از این هم جسته و گریخته روایتهای مختلفی از آزار و خشونت جنسی در سینمای ایران مطرح شده بود اما هیچ کدام به چنین واکنشهای گستردهای منجر نشده بود.
سمیه میرشمسی در این باره به بیبیسی گفت که همان روایتهای گذشته زنان از آزار جنسی به او این شهامت را داده که روایتش را مطرح کند. او ابراز امیدواری کرده بود که زنان "بعد از او" این مسابقه "دوی امدادی" را ادامه دهند.
هم ترانه علیدوستی بازیگر مطرح سینما و هم نزهت بادی، فیلمساز در گفتوگو با بیبیسی، از اینکه شماری از سینماگران برجسته زن دیگر بیانیه مشترک سینماگران را در رد خشونت جنسی امضا نکردهاند، ابراز تاسف کردند.



