گزیده سرمقاله‌ برخی از روزنامه‌های صبح امروز کشور

خبرگزاری فارس: برخی روزنامه های صبح امروز سرمقاله های خود را به موضوعات زیر اختصاص دادند. * رسالت روزنامه رسالت در سرمقاله امروز خود با عنوان "صورت و سیرت جمهوری اسلامی " به قلم صالح اسکندری آورده است: رهبر معظم انقلاب در نماز جمعه این هفته تهران که با حضور گسترده و بی نظیر مردم روزه دار تهران رنگ دیگری به خود گرفته بود در بیانات مهمی پیگیری جدی مبانی و شعارهای حضرت امام خمینی(ره) را علاج مشکلات و تضمین کننده ادامه “پیشرفت و عزت و افتخار ملی” دانستند و فرمودند: “اگر همه مراقب نباشیم ممکن است اسم و ظاهر جمهوری اسلامی باقی بماند اما سیرت و رفتار و عملکرد و برنامه های نظام، غیر اسلامی شود.” جمهوری اسلامی ایران مانند هر نظام سیاسی دیگری دارای صورت و سیرتی است. تجرید صورت و سیرت این نظام نقطه عزیمت زوال و انطباق آن مایه کمال جامعه اسلامی است. حرکت متعالی نظام اسلامی بسته به تحقق شرایطی است که بخشی از آنها صورت رسمی و سخت افزاری نظام اسلامی را تشکیل می دهد و در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران احصاء شده اما شرط لازم، ولی غیر کافی است. شق مهمتر و بنیادی تر این حرکت بنیادی وجوه نرم افزاری و به تعبیری سیرت نظام اسلامی است که در واقع همان جهت گیری های فکری، منطق امام خمینی(ره)، شاخص های اصلی و شعارهای بنیادین انقلاب است.

"خبرگزاری فارس: برخی روزنامه های صبح امروز سرمقاله های خود را به موضوعات زیر اختصاص دادند"جمهوری اسلامی وقتی جمهوری اسلامی به معنای حقیقی است که به مبانی و اصول مستحکم خود وفادار باشد. به تعبیر رهبر معظم انقلاب “جمهوری اسلامی همان نظامی است که امام خمینی(ره) به ملت ایران هدیه داد.” امام راحل در دوران نهضت اسلامی و پس از پیروزی انقلاب اسلامی با نوشتار،گفتار و مواریث معنوی و سیاسی خود خطوط اساسی و مرزهای نظام جمهوری اسلامی ایران را مشخص کردند. امام خمینی(ره) چه در زمان حیات پربرکت شان و چه در وصیتنامه سیاسی- الهی شان به واضح ترین شکل ممکن ضمن تنقیح مناط هویت سیاسی انقلاب اسلامی، چشم انداز مردمسالاری دینی را متصل به حکومت آخرین منجی بشریت، صاحب عصر والزمان ترسیم کردند و تنها راه اصلاح بشریت را تن دادن به حکومت الله می دانستند. بنیانگذار کبیر انقلاب اسلامی در یکی از بیانات خود می فرمایند: “ما می خواهیم اسلام و حکومت اسلام را به نحوی که شبیه صدر اسلام باشد اجرا کنیم تا غرب معنی درست دموکراسی را به آن حدی که هست بفهمد تا تفاوت میان دموکراسی موجود در اسلام و دموکراسی اصطلاحی مورد ادعای دولت ها آشکار شود”. اما در مقابل جمهوری اسلامی حقیقی که میراث ناب و گرانبهای امام خمینی(ره) است دشمن در صدد است با کپی برداری از شعارهای انقلاب و به حاشیه راندن منطق امام خمینی(ره) به تعبیر مقام معظم رهبری یک “جمهوری اسلامی تقلبی” را علم کند که چیزی از سیرت مبارک نظام اسلامی به ارث نبرده است.

تنها صورتی بی محتوا و متمایل به زرق و برق نظام های سکولار است. یکی از آسیبهای غیرقابل اجتناب دولتهای پس از انقلاب، بخصوص دولتهای سازندگی و اصلاحات؛ عرفی گرایی به واسطه روزمرگی تکنوکراتیک و یا کژاندیشی لیبرال دموکراتیک بوده است. همین امر سبب شد که در برخی مقاطع به خصوص در دوره اصلاحات عده ای تلاش زیادی را برای تبدیل معنای جمهوری اسلامی و جایگزینی یک نظام تقلبی صورت دهند. همانهایی که ضمن تدارک یک فضای سکولار در جامعه می گفتند اندیشه های امام خمینی(ره) را باید به موزه ها سپرد. این در حالی است که جمهوری اسلامی یک نوآوری سیاسی و خط امام خمینی(ره) یک منطق شفاف و جذاب است.

"حرکت متعالی نظام اسلامی بسته به تحقق شرایطی است که بخشی از آنها صورت رسمی و سخت افزاری نظام اسلامی را تشکیل می دهد و در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران احصاء شده اما شرط لازم، ولی غیر کافی است"جامعه پذیری هویت منحصر به فرد انقلاب اسلامی و اقبال عمومی به مبانی و ممشای امام خمینی(ره) در بین مردم ایران به حدی است که پس از گذشت سه دهه از عمر پر برکت نظام جمهوری اسلامی، سطوح آوانگارد، جریانات سیاسی فعال در کشور و حتی دشمنان انقلاب که پروژه براندازی نرم را پیش می برند، چاره ای جز بلند کردن تابلو و پرچم خط امامی ندارند. که البته این پدیده مبارک و میمون اوج جایگاه و نقش منطق بنیانگذار کبیر انقلاب را نشان می دهد. جالب اینجاست که همین منطق حضرت امام(ره) نفاق دشمنان را به خصوص در حوادث اخیر به چالش کشید و آنها را برای همیشه در برابر دیدگان هوشمند ملت ایران رسوا ساخت. حضرت آیت الله خامنه ای خلف صالح رهبر کبیر انقلاب با همان منطق و ممشای امام خمینی(ره) حوادث اخیر را داهیانه مدیریت نمودند و همین امر یکی از دلایل اصلی عزت یابی مجدد کشور، بازگشت آرامش به جامعه و رو شدن دستان شوم نفاق جدید است. نفاق جدید در حوادث بعد از انتخابات سرمایه اجتماعی و پشتوانه مردمی انقلاب را نشانه گرفته بود که با درایت رهبر معظم انقلاب و پیروی از منطق امام خمینی (ره) این پروژه نه تنها ناکام ماند بلکه این دروغ بزرگ که اعتماد مردم از بین رفته است انگیزه ملت مسلمان ایران را برای دفاع از انقلاب و نظام بیشتر کرد.

الگوی نظام ولایی در ایران طی۳۰ سال گذشته نشان داده است که مشارکت سیاسی به معنای اتم و اکمل کلمه تنها در یک نظام دینی ممکن است. حضور۴۰ میلیونی ملت ایران پای صندوق های رای در دهمین انتخابات ریاست جمهوری تجلی غیر قابل انکار این مشارکت سیاسی و اعتماد عمومی به نظام اسلامی بود. اساسا مهندسی حکومت دینی در ایران نقطه عزیمت یک تلقی جدید از حاکم در افکار عمومی است. جمهوری اسلامی به لحاظ مفهومی یک ترکیب غیر قابل انفکاک و برگرفته از فلسفه سیاسی اسلام است که نوع بدیعی از یک پارادایم و الگوی حکومتی را در عصر حاضر به نمایش گذاشته است. یکی از مقامات ارشد سازمان سیا در توجیه ناکامی سازمانهای امنیتی و اطلاعاتی ایالات متحده در مهار انقلاب اسلامی مدعی شده بود که انقلاب ایران برای ما یک “بی تعریف” است و ما از درک آن عاجز هستیم.

"شق مهمتر و بنیادی تر این حرکت بنیادی وجوه نرم افزاری و به تعبیری سیرت نظام اسلامی است که در واقع همان جهت گیری های فکری، منطق امام خمینی(ره)، شاخص های اصلی و شعارهای بنیادین انقلاب است"در پایان باید گفت صیانت از نظام اسلامی و در عین حال کارآمدی آن در حل مشکلات کشور بسته به اعتقاد و ایمان مسئولین به محتوا و اصول انقلاب اسلامی است. محتوا و اصول انقلاب چیزی به جز عدالتخواهی ، استقلال و آزادی به معنای حقیقی کلمه ، استکبار ستیزی و منفعل نشدن در مقابل دشمن ، مردم گرایی ، مستضعف نوازی و گرایش به طبقات محروم ، و پرهیز از اسراف و زندگی اشرافی گری و ... نیست. * کیهان روزنامه کیهان در یادداشت روز خود با عنوان "آن متن حاشیه نشین " به قلم محمد ایمانی آورده است: نظام های سیاسی و رجال بزرگ را باید از دشمنانشان شناخت، همچنان که از دوستان آنها. نوع سلوک سیاسی با این دشمنان و دوستان است که عیار نظام های سیاسی و سیاستمداران را نشان می دهد.

این افتخاری است برای امیرمومنان علی علیه السلام در قیاس با خلفای قبل و بعد از خود، که مردم با شور و اشتیاق تمام و بدون اینکه شعبده بازی های سیاسی در کار باشد، برای بیعت به سوی آن حضرت هجوم آوردند و امتیازی دیگر است برای آن حضرت که بدنام ترین و فاسدترین و خیانت پیشه ترین چهره های سیاسی در صف دشمنان او قرار گرفتند. اینکه در ۴ سال و ۹ ماه حکومت عدالت، ۳ جنگ بزرگ به حضرت تحمیل شد، حاکی از سلامت و استواری این نظام سیاسی بر سر اصول اسلامی و مبانی اخلاقی است و الا اگر قرار می شد امام بر سر حقوق مردم با خواص فزون طلب مداهنه و معامله کند، نه جنگ جمل علیه آن حضرت برپا می شد و نه جنگ صفین تا از درون آن، فرقه خوارج پدیدار شود. فقط می ماند امید یک امت تبعیض زده و ستم کشیده که از بی عدالتی و اشرافیگری و خویشاوندسالاری و طعمه انگاری منصب به ستوه آمده و به امام عدالت پناه آورده بودند. آیا با خیانت به این همه امید و انتظار، نام مولای متقیان همچنان متمایز از دیگران بر تارک سیاست و خلافت اسلامی می درخشید؟! موج اجتماعی برخاسته بود. نخبگان واشراف متنفذ و زراندوزان و زورسالاران در برابر این موج بزرگ چه می توانستند بکنند؟ کار این موج عدالت خواهی آن قدر بالا گرفته بود که یکی مثل ولیدبن عقبه بن ابی معیط والی کوفه در زمان خلیفه سوم- که به خاطر شرابخواری حد بر او واجب شده بود و علی(ع) با جسارت تمام، حد را بر این صاحب منصب جاری ساخت- سراغ امام آمده بود تا به نمایندگی از جمعی از اقران و نظایر خود با امام مذاکره کند.

"جمهوری اسلامی وقتی جمهوری اسلامی به معنای حقیقی است که به مبانی و اصول مستحکم خود وفادار باشد"«ای اباالحسن! می دانی همه ما که اینجا نشسته ایم به خاطر جنگ های اول اسلام دل خوشی از تو نداریم و هر یک از ما یک یا چند نفر از خویشاوندان را داریم که در آن جنگ ها به دست تو کشته شده اند. اما ما حاضریم از آن خون ها صرف نظر کنیم و با تو بیعت کنیم به شرط آن که عطف بما سبق نکنی و به گذشته کاری نداشته باشی، بعد از این هر طور می خواهی عمل کن». امام در پاسخ فرمود «اما موضوع خون هایی که گفتید، خونی نبوده که برای کینه شخصی ریخته باشد، ما برای حق می جنگیدیم و شما برای باطل. حق بر باطل پیروز شد. شما اگر معترضید و خونبها می خواهید بروید از حق بگیرید که باطل را درهم شکست.

اما اینکه به گذشته کاری نداشته باشم، در اختیار من نیست. انّ الحق القدیم لایبطله شأ. حق دیرپا و قدیمی را چیزی باطل نمی کند». آیا مفسدی چون ولید در برابر مردی که سیاست را با قوت و جدیت و بر مبنای اصولگرایی راستین پیشه کرده بود و جاذبه و دافعه های روشنی داشت، باید جز به اردوگاه شام می پیوست؟ فقط فرصت طلبان و قدرت زدگان نبودند که علی(ع) را دعوت به سیاست ورزی عرفی-توأم با بده بستان و مصلحت اندیشی های آن چنانی- می کردند، که حتی برخی دوستان خیرخواه نیز از سر نصیحت! از امام می خواستند فعلاً با بعضی از خواص مدارا کند و مناصب یا امتیازات ویژه آنها را ندید بگیرد. امام اما دلش پیش آن طبقات محروم و زجرکشیده ای بود که با هزار امید دست به دامانش آویخته بودند و با او پیمان بسته بودند.

"یکی از آسیبهای غیرقابل اجتناب دولتهای پس از انقلاب، بخصوص دولتهای سازندگی و اصلاحات؛ عرفی گرایی به واسطه روزمرگی تکنوکراتیک و یا کژاندیشی لیبرال دموکراتیک بوده است"آنها با همه انبوهی، صدایشان به جایی نمی رسید. متن حاشیه نشین بودند. بیعتی کرده و رفته بودند. علی بود و خدا و خلوت هایش. و خدا در این خلوت ها بود.

پس او چگونه می توانست در محضر خدا، بر سر حقوق خلق بی سر و زبان که عائله او محسوب می شدند و به او اعتماد کرده بودند، معامله و خیانت کند؟ «أتأمرونی أن اطلب النصر بالجورفیمن و ولّیت علیه» امام به یاران نزدیک و مصلحت اندیشش فرمود «آیا مرا فرا می خوانید که پیروزی را در ستم بر رعیت بجویم. به خدا سوگند تا دنیا دنیاست و ستاره ای از پی ستاره ای می آید چنین نخواهم کرد. اگر مال از آن من بود، همه را بین مردم به تساوی قسمت می کردم، چه رسد به اینکه مال خداوند است. بدانید که بخشش مال به ناحق، تبذیر و اسراف است و صاحبش را در دنیا بالا می برد و در آخرت ساقط می نماید. او را نزد مردم گرامی کند و نزد خداوند خوار نماید» (خطبه ۱۲۶ نهج البلاغه) علی از مردم روزگارش جفا دید اما بر آنها جفا نکرد.

"همین امر سبب شد که در برخی مقاطع به خصوص در دوره اصلاحات عده ای تلاش زیادی را برای تبدیل معنای جمهوری اسلامی و جایگزینی یک نظام تقلبی صورت دهند"به همین دلیل هم بود که هم در آغاز امارتش آن گونه با هجوم مردم مواجه شد و هم آن روز که بر بستر شهادت افتاد، پابرهنگان را به خیابان های پایتخت کشاند؛ همان ها که هر یک کاسه ای از شیر به دست گرفته بودند و سراغ خانه علی می رفتند. جماعت کجا؟ در خانه علی. این که دست شماست چیست؟ شیر، تمام قوت ما. چرا خانه علی؟ فرقش شکافته و طبیبی که بر بالینش آمده، می گوید مرهم درد جانگداز ضربت شمشیر، شیر است، می رویم مرهمی برزخمش باشیم. علی می توانست به جای ۵ سال، ۵۰ سال حکومت کند.

اما نمی ماند و سلوکش، راه روشن حق طلبان و عدالت جویان و سیاست پیشگان صادق نمی شد. علی در روزگاری سیاست دینی و اخلاقی و عدالت خواهانه را ارج گذاشت که روزگار جنگ با کفار بر سر تنزیل قرآن سپری شده و روزگار جنگ بر سر تأویل و تفسیر آن آغاز شده بود. قرائت های مختلف و تفسیرهای گونه گون از دین مد شده بود. هر فرقه سیاسی برای خود تفسیری از دین و قرآن، سازگار با بدعت ها و انحرافاتش تدارک کرده بود. مدعای همه قانون اساسی اسلام بود، اما با قرائت های بدعت آلودی که در عین حال می خواستند محترم و مقدس هم باشند.

"همانهایی که ضمن تدارک یک فضای سکولار در جامعه می گفتند اندیشه های امام خمینی(ره) را باید به موزه ها سپرد"امیر ایمان و عدالت، با سلوک خویش، حرمت و قداست از این نسخه های قلابی گرفت و نقاب از چهره نقابداران برداشت. روزگار جمهوری اسلامی به ویژه سال های اخیر بی شباهت به روزگار حاکمیت امیر مؤمنان علی علیه السلام نیست. نگاهی به صف دشمنان و مخالفان اصلی جمهوری اسلامی و انواع دشمنی های پردامنه ای که آنها علیه این نظام به کار بسته اند، خود معرف ماهیت و سیرت این نظام الهی و مردمی است. تحمیل جنگ و انواع کودتاها، جنایت و ترور سازمان یافته، فتنه انگیزی و آشوبگری، تحریک غائله های مرزی، تحریم های اقتصادی و سیاسی، جنگ روانی و ترور شخصیت. تشدید و تداوم این دشمنی ها آن هم از سوی بدنام ترین دشمنان و غاصبان حقوق ملت ها در دنیا - از انگلیس خبیث و اسرائیل اشغالگر تا آمریکای مستکبر- خود به اندازه کافی گویاست تا آشکار کند پویش انقلاب و نظام اسلامی بعد از رحلت بنیانگذار و معمار آن، در همان صراط مستقیم او بوده وگرنه این همه دشمنی مستکبران و طواغیت دلیلی نداشت.

این هجوم همه جانبه، خود به سر زندگی و سلامت و استواری نظام اسلامی شهادت می دهد همچنان که حضور ۴۰ میلیونی (۸۵ درصدی) ملت ایران در آخرین انتخابات برگزار شده (خرداد ۸۸- انتخابات ریاست جمهوری) نشان می دهد این نظام در سلوک سیاسی و اخلاقی خود، چنان امانتدارانه رفتار کرده که اعتماد عمومی را برانگیخته و پشتوانه راه خود ساخته است. بگذار شماری ورشکسته به تقصیر که سوراخ دعا را گم کرده و به دشمنان ملت و مفسدان اقتصادی و سیاسی و فرهنگی دخیل بسته اند، بلافند که مردم اعتماد ندارند. بله مردم اعتماد ندارند اما به شما. این ملت بر مبنای قانون اساسی و مکانیزمی که این قانون تحت نظارت شورای نگهبان برای انتخابات پیش بینی کرده، پای صندوق های رأی رفتند و پیشرفت توأم با عدالت را برگزیدند اما حق داشتند که شما را انتخاب نکنند. شما پس از انتخابات آشکارتر از همیشه زبان دشمن و ناقضان حقوق ملت شدید.

"این در حالی است که جمهوری اسلامی یک نوآوری سیاسی و خط امام خمینی(ره) یک منطق شفاف و جذاب است"پس حق بدهید که ملت به امثال شما اعتماد نکرده باشند. صورت مسئله اصلی این است و این حقیقت روشن در هیاهو و غوغا گم شدنی نیست. معلق بازی پیش قاضی؟! القای بی اعتمادی در ذهن ملتی که خود آن حماسه بزرگ را در ۲۲ خرداد رقم زدند؟! فهم اینکه چه اتفاقی افتاده چندان دشوار نیست. جماعتی پس از رحلت حضرت امام(ره) کمر بستند که به تدریج انقلاب و نظام اسلامی را از محتوا و معنا و سیرت تهی کنند و به نام قرائت ها و تفسیرهای تازه، اشرافیت و زرسالاری و انحصار قدرت و نرمش با مستکبران بر سر حقوق ملت را به قاعده در جمهوری اسلامی تبدیل کنند. عرفی گری و رواج سکولاریسم در طول دو دهه گذشته پروژه مشترک غرب و جریان از درون پوسیده داخلی بود.

برخی صاحب منصبان همان قدر ساده در برابر آمریکایی ها و انگلیسی ها پشتشان به زمین می خورد و در حوزه سیاست خارجی باج می دادند که در داخل و در مجلس و دستگاه های اجرایی در برابر مفسدان اقتصادی نظیر شهرام جزایری. شوخی نیست یک جوانک بتواند تمام دولت و مجلس اصلاحات را در ۵ سال یکجا دور بزند و با دادن یکی دو میلیارد رشوه صدقه گونه، ۱۵۰ میلیارد تومان - به واسطه مجاری حمایتی دولت و مجلس- از بیت المال غارت کند. بوی تعفن فساد سیاسی و اقتصادی هنوز از کام برخی رجال و دسته ها و احزاب و روزنامه ها بلند است، وقتی که دهان باز می کنند و از حقوق تضییع شده ملت دم می زنند. ببندید این دهان ها را و بیش از این مردم را نیازارید. ملت ما نمی گذارد مستکبران عالم با دستان آلوده شما، سلطنت و اشرافیت را در این کشور باز تولید کنند.ملت ما دشمن اصلی را گم نمی کنند.

"که البته این پدیده مبارک و میمون اوج جایگاه و نقش منطق بنیانگذار کبیر انقلاب را نشان می دهد"با شعار عدالت و پیشرفت(به جای توسعه منهای عدالت) دوره جدیدی آغاز شده است. هم مردم و هم نخبگان صالح باید برای دوره جدید مهیا شوند. شعار عدالت آغاز آوردی بزرگ است، نه پایان آن. عدالت خواهی هزینه دارد. باید پای آن ایستاد.

تاکتیک هایی که دشمن در این میدان پیشه می کند، به غایت غیر اخلاقی و ناجوانمردانه است، که انتظاری جز این از او نیست. حیله، مکر، فریب، شایعه، القای بدبینی و بی اعتمادی و ناامیدی، تفرقه اندازی و بومی کردن اختلاف ها، و برانگیختن جماعتی که به دلایل مختلف در این آوردگاه می لنگند. نرمی و درشتی را با حکمت باید در این میدان به کار بست، مانند طبیبی که گاه مرهم را برمی گزیند و گاه نیشتر و چاقو و داغ را. ملت ما امامت و ولایت را طبیب دردهای بزرگ بشر یافته است. این حقیقت شب های قدری است که این روزها با برکت و رحمت تمام، بر سر ملت ما سایه فیض خویش را گسترده است.

"جالب اینجاست که همین منطق حضرت امام(ره) نفاق دشمنان را به خصوص در حوادث اخیر به چالش کشید و آنها را برای همیشه در برابر دیدگان هوشمند ملت ایران رسوا ساخت"این شب ها، شب سالکان و ره پویانی است که می خواهند در صراط مستقیم امامت و عدالت گام بردارند. این شب ها و روزها، شب شناسایی دوستان و دشمنان بی هیچ حجاب و نقابی است. یا علی جان مقتدای ما تویی! این شب ها، اگر شب های رفتن و رسیدن، شب های شوریدگی و عاشقی است، ما با تو آغاز می کنیم علی جان! یا علی گفتیم و عشق آغاز شد. * جمهوری اسلامی روزنامه جمهوری اسلامی در سرمقاله امروز خود با عنوان "زیر ذره بین هستیم " آورده است: چه مطابق میل ما باشد و چه طبق خواسته ما نبوده باشد باید این واقعیت تلخ را بپذیریم که حوادث قبل و بعد از انتخابات خسارت زیادی به کشور و جناح های سیاسی وارد کرده و هیچ برنده ای هم نداشت . به عبارت دیگر مسیری که در ماههای اخیر پیموده شد و مسابقه ای که جریانهای سیاسی با حضور در آن رو در روی یکدیگر قرار گرفتند رقابتی « باخت ـ باخت » بود که نفعی از آن حاصل کسی نشد و خسران آن نیز به قدری بود که سرمایه های ارزشمندی را ضربه پذیر کرد.

حرکتی که می توانست دستمایه یک جهش و پیروزی بزرگ ملی باشد و شیرینی آن کام هر ایرانی را شیرین سازد به حوادثی تلخ انجامید که قطعا به ذائقه هیچ جناحی خوش نیامد زیرا حرکتی مردمی که در جهت توسعه روند سیاسی و تعمیق مشارکتهای فعال اجتماعی در امر انتخابات آغاز شده و می توانست متبلور کننده نبوغ و شور آگاهانه مردم باشد به حرکتی فرسایشی و اقدامی رزمایشی تبدیل شد که عوارض آن تا مدتهای طولانی دامنگیر کشور و مدیریت کلان جامعه خواهد بود. واقعیت اینست که در شرایط کنونی کشور ما بیش از هر زمان دیگری در زیر ذره بین قرار داریم . کشورها و ملتها حوادث ریز و درشت کشور ما را تعقیب می کنند و نحوه مدیریت ما را در حوادث اخیر تحت نظر دارند. این روزها دوست و دشمن واکنش های ما را در نحوه تعامل با یکدیگر به دقت رصد می کنند دوستان جهانی ما و ملتهای مسلمان و آزادیخواه از یکسو و دشمنان و نظام سلطه جهانی از سوی دیگر طبعا وقتی کشوری با شعارهای راهگشا و توانمندی هایی در حد و قواره پایگاه نهضت جهانی اسلام در جهان پرآشوب معاصر ظاهر می شود و تئوریهای آزادیبخش و انقلابی برای جهانیان ارائه می کند فراز و نشیب ها و افت و خیزهایش در میان دوستان و دشمنانش بازتاب زیادی پیدا می کند و دل های زیادی را به خود مشغول می دارد. متاسفانه کش و واکش های پس از انتخابات و سونامی های رفتاری و اخلاقی آن آنچنان در کشور عمیق و ادامه دار شده که دغدغه های بسیاری را درباره حفظ آرمانهای انقلاب و رسالتهای جهانی آن در داخل و خارج کشور در میان دلسوزان انقلاب ایجاد کرده است .

"الگوی نظام ولایی در ایران طی۳۰ سال گذشته نشان داده است که مشارکت سیاسی به معنای اتم و اکمل کلمه تنها در یک نظام دینی ممکن است"صف آرایی نیروها و سرمایه های انقلاب در مقابل همدیگر خوف یک تنش فرسایشی را دامن زده و رفته رفته اختلاف ها را به شکاف های اجتماعی و سیاسی مشکل ساز تبدیل می کند . کشوری که بنا دارد به سمت سند چشم انداز ۲۰ ساله و افق های روشن منطقه ای و بین المللی حرکت کند همه ی فعالان سیاسی و مسئولان و دولتمردان آن باید در رقابت های سیاسی کاملا دور از تعصب های کور گروهی و جناحی حرکت کنند تا بتوانند موقعیت جهانی کشور و پاسداری از دستاوردهای آن را حفظ نمایند و از وارد شدن کمترین خدشه ای به آن در نگاه بین المللی جلوگیری کنند. به همین جهت شاید ضروری ترین وظیفه نیروهای انقلاب در شرایط حاضر درک موقعیت خطیر کنونی و ارائه تحلیل دقیق تئوریک از وضعیت انقلاب با هدف جلوگیری از ریزش نیروها در داخل و خارج از مرزهاست . امروز در یک حرکت فوری توسط مدیریت کلان کشور نیاز به روز آمدسازی و هوشیار نمودن وضعیت موجود نیروهای انقلاب که متاسفانه به جای حل مشکلات و مقابله با دشمنان رو در روی یکدیگر قرار گرفته اند داریم حرکتی ترمیمی به منظور اصلاح ذات البین و ترمیم همه نیروهایی که به نحوی در این حوادث دچار ضایعات و صدماتی شده اند. در این فضای سیاسی آلوده که غبار فتنه و شقاق جو عمومی جامعه را فرا گرفته و حکمت در میان اهل معرفت نایاب گشته تنها صدایی که مجال انعکاس پیدا می کند تحقیر و توهین و مجادله و بدگمانی است و افراد به چیزی کمتر از حذف رقبای خود از صحنه حیات اجتماعی راضی نیستند.

در این میان نباید از فضای روحانی رمضان و رحمت بی منتهای الهی به ویژه در لیالی قدر در رقم خوردن خیر و صلاح ملت غافل شد. ماه خدا بهترین فرصت است که سازگاری مدارا و تحمل یکدیگر را تجربه کنیم ; شیوه صحیح نقد و نقدپذیری را بیاموزیم ; آئین برادری و مهربانی را برگزینیم ; عفو و گذشت و شرم و حیا را به تعاملات اجتماعی باز گردانیم و حرمت دیگران را پاس بداریم . بدگمانی ها را دور بریزیم راه و رسم تحمل سخنان مخالف را بیاموزیم سعه صدر را نهادینه کنیم و فضایی ایجاد نمائیم تا صدا به صدا برسد و زمینه مفاهمه فراهم شود. یقین کنیم که در این روزهای حساس و سرنوشت ساز که آینده ما رقم می خورد و در پیشگاه الهی مقدرات ما تعیین می شود با حسن ظن نسبت به یکدیگر می توانیم حسن نظر الهی را به سوی خویش جلب نمائیم و بدانیم همانگونه که اقوال و رفتار ما در معرض قضاوت الهی است در زیر ذره بین ملت های جهان نیز قرار داریم و چشم های زیادی از دوست و دشمن نظاره گر ما و رفتارها و گفتارهای ما هستند * مردمسالاری روزنامه مردمسالاری در یادداشت روز خود با عنوان "دندان که در دهان نبود، خنده بد نماست دکان بی متاع چرا وا کند کسی "به قلم میرزا بابا مطهری نژاد آورده است: ایام شهادت میزان عدالت و واضع اصول جاودان حکمرانی خوب علی(ع) را به همگان عالم بشریت تسلیت و تعزیت دارم. به قول دوست عزیزم مهندس ابوالقاسم حسینجانی: علی را هر که از انسان بگیرد الهی درد بی درمان بگیرد مگر پایان گرفته است غیرت عشق که کار مرتضی(ع) پایان بگیرد این امام همام نامه معروف خود به مالک اشتر نخعی ماندگارترین اصول حکمرانی را به جامعه بشری در همه اعصار و قرون هدیه کرده است.

امام علی(ع) در فرازی از این نامه به مالک اشتر می فرمایند: «با دانشمندان زیاد به گفتگو بنشین و با حکما و متخصصان نیز بسیار به بحث بپرداز، این بحث و گفت وگو درباره مسائلی باشد که به وسیله آن وضع کشورت سامان گیرد.» حضرت زمامدار خود را به استفاده از «متخصصان» و افراد باتجربه