حداد عادل: «دروغ است! توقیف و سانسور نداریم»

میهن – شهاب عموپور: «اگر کسی بگوید کتابی نوشته ام که به خاطر انتقاد از دولت و حکومت توقیف شده است، دروغ می گوید». رئیس سابق مجلس شورای اسلامی ایران، رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس و عضو فرهنگستان زبان پارسی، “غلامعلی حداد عادل” که خودش نیز دستی در کار نوشتن و سرودن دارد، در تازه ترین اظهاراتش، وجود سانسور و توقیف کتابهای منتقدانه در جمهوری اسلامی را نفی می کند و می افزاید: «امروز در کشور ما باب انتقاد از مسئولان نظام باز است».

سالهاست که شواهد و مدارک، احکام صادره و خبرهای منتشره، بر سانسور و توقیف آثار مکتوب در ایران گواهی می دهند؛ پدیده ای که در سالیان اخیر نیز فزونی گرفته و چه کتابها که خمیر و نابود شده اند و چه متن ها که مجوز نشر نگرفته، در راهروهای اداره کتاب وزارت ارشاد، در لابه لای پرونده های اداری گم شده اند و چه کسانی که به خاطر نوشتن، مورد بازجویی و محاکمه قرار گرفته و گاه ممنوع القلم و روانه حبس شده اند؛ اما اکنون حداد عادل در مسند “رئیس کمیسیون فرهنگی” مجلس، همه اخبار این سالها  را نفی می کند و می گوید:

«اگر کسی بگوید که من کتابی نوشته ام و در آن از دولت و دیگر قوای جمهوری اسلامی انتقاد کرده ام و به همین دلیل کتابم توقیف شده دروغ می گوید. امروز در روزنامه ها و مجلات انتقادات بعضا تندی منتشر می شود و دلیلی ندارد که ما جلوی انتقادها را بگیریم»؛

برای ارزیابی ادعای حداد عادل، مرور اخبار ماه های اخیر کافی است:

«مجموعه آثار علی اشرف درویشیان از بیست و چهارمین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران جمع آوری شد».«رمان های ”نگران نباش” نوشته مهسا محب علی، ”بطالت” نوشته احسان نوروزی و ”شمایل تاریک کاخ ها” نوشته حسین سناپور توسط مسئولان کمیته نظارت و ارزشیابی از نمایشگاه جمع آوری شد».

«مسئولان کمیته نظارت و ارزشیابی بیست و چهارمین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران از عرضه کتاب های ”رامین جهانبگلو” ممانعت به عمل آورده اند».

«کتابهای دراویش نعمت اللهی شهر قوچان، در پی پُلمپ کتابفروشی یکی از دراویش، خمیر خواهند شد».

این اخبار، نمونه هایی از حجم انبوه اخبار توقیف هایی است که هنوز بیشتر از ۸ ماه از وقوعشان نگذشته و در مورد برخی از آنها که “داستان کوتاه یا بلند با موضوعات اجتماعی” هستند نیز اتهام صریحی همچون براندازی نظام وارد شده است. حداد عادل ادعا می کند: «کتاب نشانه پیشرفت هر جامعه است. کتاب معرف علم و آزادی است.

"میهن – شهاب عموپور: «اگر کسی بگوید کتابی نوشته ام که به خاطر انتقاد از دولت و حکومت توقیف شده است، دروغ می گوید»"در جامعه ای که علم رشد و رونق نداشته باشد کتاب ارج و منزلتی ندارد و در جامعه ای که آزادی نباشد، کتاب جایگاه حقیقی خود را پیدا نمی کند. کتاب در جوامع عقب مانده خوار و در جوامع پیشرفته عزیز است. در جامعه ای که آزادی وجود داشته باشد، قلم ها به حرکت در می آیند و اندیشه ها فوران می کنند».

اما فوران اندیشه ای که رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس از آن سخن می گوید به گونه ای است که محلهای یافتن آثار مکتوب شده ی این فورانها نیز اکنون به دلیل حصارهای موجود و ورشکستگیهای مالی، امکان حیات ندارند و روز به روز از تعدادشان کم می شود؛ چنانکه مدیر یکی از نشرهای فعال کنونی ایران چند روز پیش خبر داده است که:

«حدود ۱۰۰ کتابفروشی در پایتخت تنها در یکسال گذشته، تعطیل شده اند».

همان روز نیز “مهدی غبرایی” یکی از نامدارترین مترجمان حاضر کشور خبر داد که ارشاد به وی دستور داده تا «کتاب “این ناقوس مرگ کیست؟” اثر “ارنست همینگوی” را برای دریافت مجوز چاپ، از طرف نویسنده اش که سالها پیش آن را نوشته و اکنون نیز در قید حیات نیست، بازنویسی کند».

حداد عادل می گوید:«با انقلاب اسلامی باب علم و آزادی به روی ملت ما گشوده شد. امام راحل قبل از اینکه رهبری یک انقلاب سیاسی و اجتماعی را برعهده بگیرند، یک استاد و مؤلف و علاقه‌مند به زبان و ادبیات فارسی بودند». این در حالی است که چندی پیش حجت الاسلام “زائری”، مدیر انتشارات “خیمه” که مبلغ و ناشر آثار دینی ست هم از اوضاع ممیزی و توقیف به ستوه آمده و گفته بود که:«من شک ندارم اگر مجموعه‌ای از نظرات مقام معظم رهبری و امام راحل را به صورت بدون نام برای انتشار به وزارت ارشاد ارائه کنید، مجوز نمی‌گیرد». وی تأکید کرده بود که:

«اگر در یک کتاب کسی بنویسد ”می”یا ”شراب” یا ”در آغوش گرفتن”، برای جمهوری اسلامی ایجاد حساسیت می‌شود و اسلام را در خطر می‌بینیم و عملکرد وزارت ارشاد موجب شده در رسانه‌های غیرایرانی، موضوع آثار ممیزی شده در کشور ما را به صورت جوک و لطیفه تعریف کنند».

.