واکاوی انتخابات لبنان/ شکست پروپاگاندای رسانه ای مخالفان مقاومت

خبرگزاری مهر-گروه بین الملل: نتایج انتخابات پارلمانی که روز ۱۵ مه ۲۰۲۲ برگزار شد، امروز سه شنبه اعلام شد. در مجموع حزب الله و جنبش امل ۳۱ کرسی، حزب سوسیالیست ترقی خواه به ریاست ولید جنبلاط ۹ کرسی، حزب نیروهای لبنانی به ریاست سمیر جعجع ۲۰ کرسی و حزب جریان ملی آزاد به ریاست جبران باسیل نیز ۱۸ کرسی پارلمان لبنان را بدست آوردند.

وزن تشکلات سیاسی و شخصیت‌های مستقل در پارلمان لبنان

جنبش امل ۱۵ نماینده شامل؛ نبیه بری، علی خریس، عنایة عزالدین، علی عسیران، میشل موسی، غازی زعیتر، قبلان قبلان، فادی علامه، علی حسن خلیل، اشرف بیضون، ایوب حمید، هانی قبیسی، ناصر جابر، قاسم هاشم و محمد خواجه.

حزب الله لبنان با ۱۳ نماینده شامل؛ علی عمار، رامی ابوحمدان، حسین جشی، حسن عزالدین، رائد برو، حسین الحاج حسن، ایهاب حماده، علی مقداد، ابراهیم الموسوی، محمد رعد، حسن فضل الله، علی فیاض و امین شری.

ائتلاف کنندگان با حزب الله لبنان شامل؛ سه نماینده جمیل السید، ینال الصلح و ملح الحجیری.

جریان آزاد ملی لبنان با ۱۸ نماینده شامل؛ ندی البستانی، سیمون ابی رمیا، سلیم عون، شربل مارون، آلان عون، سزار ابی خلیل، غسان عطالله، فرید البستانی، نقولا صحناوی، ابراهیم کنعان، الیاس بوصعب، جبران باسیل، جورج عطالله، محمد یحیی، جیمی جورج جبور، اسعد رامز درغام، ادغار طرابلسی، سامر التوم،

حزب طاشناق با سه نماینده شامل؛ هاگوپ تزیان، هاگوپ بقرادونیان و جورج بوشکیان،

حزب القوات اللبنانیه با ۲۰ نماینده شامل؛ زیاد حواطف الیاس اسطفان، جورج عقیص، شوقی الدکاش، آنتوان حبشی، سعید الاسمر، غاده ایوب، ملحم الریاشی، رازی الحاج، جهاد بقرادونی، بلال الحشیمی، پیر بوعاصی، جورج عدوان، نزیه متی، غسان حاصبانی، استریدا جعجع، غیاث یزبک، الیاس فواد الخوری، جمیل عبود عبود، فادی کرم.

نمایندگان مستقل ۱۱ نماینده شامل؛ نعمه افرام، فرید الخازن، عبدالرحمن البزری، شربل مسعد، میشل ضاهر، میشل المر، جهاد الصمد، اشرف ریفی، عبدالکریم محمد کباره، فواد مخزومی و نبیل بدر.

نماینده گروههای مدنی ۱۵ نماینده شامل؛ یاسین یاسین، مارک ضو، نجاه عون صلیبا، حلیمه القعقور، بولا یعقوبیان، اسینتیا زرازیر، میشل الدویهمی، الیاس جراده، فراس حمدان، ایهاب مطر، فراس احمد السلوم، رامی فنج، ابراهیم حسن منیمنه، ضاح ابراهیم صادق الصادق و ملحم امیل خلف

حزب کتائب لبنان ۵ نماینده شامل؛ سلیم الصایغ، ندیم الجمیل، سامی الجمیل، الیاس حنکش، ژان طالوزیان.

جنبش الاستقلال با دو نماینده شامل؛ میشل معوض و ادیب عبدالمسیح

تشکل مردمی ناصری با یک نماینده یعنی اسامه سعد.

حزب سوسیالیست ترقیخواه پیشرو با ۹ نماینده شامل؛ وائل ابوفاعور، فیصل الصایغ، هادی ابوالحسن، اکرم شهیب، راجی السعد، تیمور جنبلاط، مروان حماده، بلال عبدالله، غسان السکاف.

نمایندگان سابق جریان المستقبل با ۶ نماینده شامل؛ ولید البعرینی، سجیع مخایل عطیه، احمد محمد رستم، محمد مصطفی سلیمان، احمد الخیر و عبدالعزیز ابراهیم الصمد.

حزب الاتحاد یک نماینده شامل؛ حسن مراد.

حزب الوطنیین الاحرار با یک نماینده شامل؛ کمیل شمعون.

جریان المرده با دو نماینده شامل؛ طونی فرنجیه و ولیم طوق.

المشاریع با دو نماینده شامل؛ عدنان طرابلسی و طفه عطفت ناجی.

جماعت اسلامی با یک نماینده شامل؛ عماد الحوت.

واکاوی نتایج انتخابات پارلمانی ۲۰۲۲ لبنان

پس از اینکه رأی گیری تمام شد و هنوز چند ساعتی از شمارش آرا نگذشته بود، حزب نیروهای لبنانی به ریاست سمیر جعجع که به شدت مورد حمایت غرب و شیخ نشینان منطقه بود، از پیروزی خود بر رقیبش جریان ملی آزاد خبر داد.

در واقع بامداد دوشنبه با شادی زودهنگام جعجع و طرفدارانش و سرمستی سفیر سعودی در عربستان همراه بود و این شادی جعجع و وابستگان به آن در رسانه‌ها مایه فخرفروشی و قرار دادن شرط و شروط آنها شد و از تغییر سیاست لبنان دم زدند؛ اما دیری نپایید که اوضاع آنطور هم که جعجع و حامیان آن رویایی برای خود متصور بودند، پیش نرفت و جریان ملی آزاد به ریاست جبران باسیل کنترل اوضاع را در دست گرفت و خود را به جعجع نزدیک کرد.

این به مثابه شوکی برای حزب جعجع بود که پولپاشی زیادی برای پیروزی آن در کنار دیگر نمایندگان مدنظر سعودی و شیخ نشینان، شده بود و به عبارت دیگر آن جشن آنها را خراب کرد. سیلی دردناک زمانی به حزب القوات وارد شد که جریان المرده متحد با حزب الله یک کرسی در منطقه نفوذ حزب جعجع به دست آورد.

اینکه از زمان اعلام نتایج اولیه تبلیغات گسترده درباره تعداد کرسی‌های به دست آمده جریان ملی آزاد لبنان شده بود با واقعیت سازگاری ندارد زیرا این موضوع را از زوایه هجمه شدیدی باید دانست که از سال ۲۰۱۹ علیه این حزب شروع شده بود و حمایت سیاسی و مالی و رسانه ایی سعودی و آمریکایی که از حزب نیروهای لبنانی و متحدانش شده بود و از این زاویه به نتایج جریان آزاد ملی باید به مثابه پیروزی تاریخی دوچندان نگاه کرد.

با کرسی‌هایی که جریان ملی آزاد با توجه به این هجمه شدید رسانه‌ای و حمایت مالی به دست آوردند و نیز پیروزی حزب الله و جنبش امل می‌توان گفت که آنچه در رسانه‌های غربی و متحدان منطقه آنها در منطقه از شکست نامبرده می‌شود و روی آن مانور می‌دهند، مفهومی ندارد.

از دو سال پیش تا کنون «قطار آمریکایی-سعودی-اماراتی» با همکاری نیروهای ۱۴ مارس و نیروهای ۱۷ اکتبر (که از اعتراضات ۱۷ اکتبر ۲۰۱۹ در لبنان شکل گرفته‌اند) برای تشکیل ائتلافی سیاسی جهت زمین زدن حزب‌الله و جریان آزاد ملی متوقف نشده است.

لبنانی‌ها باید با واقع‌گرایی بپذیرند نبردی که چهار سال پیش آغاز شده و در دو سال اخیر شدت گرفت در تحقق بیشتر اهدافش شکست خورد. جریان آزاد ملی در هم شکسته نشده است و نتایج انتخابات بدان معنا نیست که این حزب به یک قدرت حاشیه‌ای –آنگونه که رقبایش می‌خواهند- تبدیل شده است بلکه این حزب همچنان یک قدرت مسیحی مرکزی به شمار می‌رود.

افزایش کرسی‌های حزب «القوات اللبنانیه» (حزب مسیحی رقیب جریان آزاد ملی و حزب الله) وضعیت را در این موضوع تغییر نخواهد داد زیرا شکاف سیاسی میان مسیحیان بیشتر خواهد شد و این امر در زمینه‌های زیادی بویژه در خصوص رفتار القوات با انتخابات دولتی و ریاست‌جمهوری آینده، خود را نشان خواهد داد.

«ولید جنبلاط» رئیس حزب «التقدمی الاشتراکی» با بزرگترین چالش در تاریخ سیاسی خود روبرو شد. وی نه تنها در تشکیل لیستی همراه با تغییرات شکست خورد بلکه حملات وی به حزب‌الله و سلاح مقاومت باعث نشد که آرای اعتراضی به سمت نامزدهای مورد حمایت سرازیر شود.

درباره گروههای سنی هم باید گفت که تصمیم به برکنار «سعد الحریری» به دلیل عدم موفقیت وی در اهداف نبرد آمریکایی-سعودی باعث خشمی شد که کاهش چشم‌گیر آرای سنی‌ها را در پی داشت.

بیشترین جنب و جوش و هیجان در طرفداران جریان مقاومت بود که از بعلبک و بقاع تا بیروت و جنوب لبنان، خیابان‌ها را ترک نکردند و شب گذشته در حومه جنوبی بیروت یعنی ضاحیه، یک رژه خودرویی با پرچم‌های زرد رنگ حزب الله برپا کردند.

حداقل اینکه جریان مقاومت دستکم بیشترین آرای عمومی را در مجموع کرسی‌های پارلمانی کسب و برای خود بزرگترین فراکسیون را به عرصه سیاسی لبنان عرضه کرده است.

در حالی که برخی رسانه‌های غربی و متحدان منطقه‌ای آنها مدعی پیروز نشدن حزب الله و متحدانش بودند اما حزب الله و جنبش امل ۳۱ کرسی را به خود اختصاص دادند و مهمترین متحد حزب الله یعنی جریان آزاد ملی به رهبری جبران باسیل وزیر خارجه پیشین نیز توانسته است که ۱۸ کرسی را به خود اختصاص دهد تنها چند صندلی ازدوره گذشته کمتر به دست آورده است.

حزب‌الله همچنین به تنهایی موفق شده آرای بالایی از نامزدهای سرلیست های انتخاباتی را که به آرای ویژه در لبنان معروف است، نسبت به انتخابات قبلی به خود اختصاص دهد که این نشانگر اقبال و افزایش میل افکار عمومی لبنان به مقاومت است.

برخی تحلیلگران و ناظران اوضاع منطقه معتقدند که علت این افزایش رأی حزب الله، دستاوردهای سال‌های اخیر این گروه مقاومت در مقابله با فشارها و توطئه‌های اسرائیل، آمریکا و عربستان و ارائه ابتکارهایی برای کاهش فشارها به مردم بوده است.

بسیاری را اعتقاد بر این است که کمک‌های حزب‌الله به مردم لبنان در شرایط سخت دو سال گذشته مردم را تشویق کرد از حامی خود دفاع کنند.

با این همه به حد نصاب نرسیدن تعداد کرسی‌های مقاومت (۶۲ کرسی از ۱۲۸ کرسی در مقایسه با ۷۱ کرسی انتخابات سال ۲۰۱۸)، به عنوان اکثریت پارلمانی، برای خیلی‌ها سوال برانگیز شده است، اما نباید فراموش کرد که لبنان با همه کوچکی مرزهای سرزمینی، اما به نقطه‌ای در تاریخ تبدیل شده است که می‌توان گفت کشور تلاقی منافع قدرت‌های بین المللی و منطقه‌ای است و تا زمانی که جریان‌های سیاسی، نخبگان و فضای عمومی در لبنان نتوانند برای تغییر این ساخت تحمیلی و خروج از لاک آن چاره اندیشی کنند، اوضاع به همین منوال خواهد بود.

وظایف مهم پارلمان لبنان

یکی از مهمترین وظایفی که پارلمان لبنان بر عهده دارد؛ انتخاب رییس جمهور و نخست وزیر است؛ لذا بر این اساس رئیس جمهور که رئیس کشور محسوب می‌شود با دو سوم آراء برای یک دوره ۶ ساله از سوی نمایندگان مجلس انتخاب می‌گردد همچنین رئیس جمهور پس از مشورت با نمایندگان مجلس و بر اساس معرفی اکثریت نصف بعلاوه یک نمایندگان مجلس، نخست وزیر را معرفی و مکلف به تشکیل کابینه می‌نماید.

با توجه به وظایفی که قانون اساسی برعهده پارلمان گذاشته، اهمیت پارلمان بخاطر انتخاب بالاترین مقام کشور یعنی رئیس جمهوری و سپس نخست وزیر تجلی پیدا می کند از این رو پارلمان در لبنان در راس قدرت این کشور قرار دارد بنابر این هر چیز که در ارتباط با این نهاد باشد مهم و حیاتی است.