کامالا هریس چه چیزی در باره سیاست آمریکا را آشکار می‌کند

کامالا هریس چه چیزی در باره سیاست آمریکا را آشکار می‌کند
بی بی سی فارسی
بی بی سی فارسی - ۹ آبان ۱۳۹۹

کامالا هریس چه چیزی در باره سیاست آمریکا را آشکار می‌کند۴ ساعت پیش

حضور تاریخی سناتور کامالا هریس به‌عنوان معاون اول در رقابت انتخاباتی، بی‌شک موضوع جنسیت را به مسئله‌ای غیرقابل‌چشم‌پوشی در این دوره از انتخابات تبدیل کرده است. اما آیا واقعاً قواعد بازی برای ورود یک زن به رقابت انتخاباتی متفاوت است؟

این مطلب با کمک تحلیل و بررسی‌های دبی والش، مدیر مرکز زنان آمریکا و سیاست از دانشگاه راتگرز توضیح می‌دهد چگونه نامزدی کامالا هریس نشان‌دهنده مشکلاتی است که زنان فعال در سیاست برای دهه‌ها درگیر آن بوده‌اند و نیز چگونه شرایط در حال تغییر پیدا کردن است.

هنر خشمگین نبودن



منبع تصویر،

Getty Images

زنان در سیاست باید در مرز باریک بین قوی و با اعتمادبه‌نفس بودن ازیک‌طرف و محکم و با ابهت بودن از طرف دیگر حرکت کنند. تحقیقات نشان می‌دهد که پیش‌فرض‌های نهادینه‌شده‌ای که نسبت به زنان وجود دارند موجب می‌شوند آن‌ها تهاجمی به نظر برسند درحالی‌که همان صفات ممکن است در یک مرد اعتمادبه‌نفس تعبیر شود.

  • انتخابات آمریکا؛ ریشه‌های چندنژادی کامالا هریس و استقبال هندی‌ها
  • کامالا هریس و زنانی که راه را برای انتخاب اولین معاون زن ریاست جمهوری آمریکا هموار کردند
  • زنان در سیاست؛ آمریکای کجای جهان قرار دارد؟

در مورد زنانی از اقلیت‌های نژادی، علاوه بر پیش‌فرض‌های جنسیتی، پیش‌فرض‌های نژادی هم به مسائل اضافه می‌شود.

در ایالات‌متحده کلیشه "زن سیاه‌پوست عصبانی" کلیشه رایج و طعنه‌آمیزی است که از قرن نوزدهم شکل گرفت و در آن زن سیاه‌پوست موجودی غیر زنانه، غیرمنطقی و لوده تصویر می‌شود.

دبی والش چنین توضیح می‌دهد: "زنان اغلب متهم می‌شوند که به‌اندازه کافی برای رئیس‌جمهوری و یا معاون اول شدن قوی و پوست‌کلفت نیستند. از طرف دیگر معلوم نیست چطور می‌توان بی‌اینکه خشمگین و عصبانی به نظر رسید، قدرتمند بودن را نشان داد."

والش فکر می‌کند خانم هریس در مناظره معاون‌های اول به‌خوبی توانست روی این مرز حساس حرکت کند و توقع‌ها را برآورده کند.

"پیلین که در آن زمان فرماندار آلاسکا بود از طرف رسانه‌ها و بعضی از دموکرات‌ها به‌شدت به خاطر شیوه تربیت و فرزند داری‌اش مورد انتقاد قرار گرفت"او اضافه می‌کند هریس در بعضی لحظه‌ها کمی عقب می‌نشست و جلوی خودش را می‌گرفت هرچند جواب‌های مؤدبانه‌اش در مواقعی که طرف مقابل صحبتش را قطع می‌کرد واقعاً عالی بود و برای بسیاری از زنان که تجربه این‌طور دویدن در میان کلامشان را دارند کاملاً قابل‌درک بود.

آیا او برای رهبری مناسب است؟

به عقیده بعضی از تحلیلگران زنان باید بتوانند در دوران کارزار انتخاباتی قابلیت‌های خود را ثابت کنند درحالی‌که این حکم درباره مردان، حتی وقتی جنسیت کاندیدا مسئله بغرنجی برای رأی‌دهندگان نیست، صدق نمی‌کند. مردم ممکن است بتوانند قابلیت‌های یک مرد را با حدس و گمان بپذیرند اما یک زن باید بتواند آن قابلیت‌ها را ثابت کند و به اجرا درآورد.

نتیجه نظرسنجی مشترک اکونومیست و موسسه یو گاو در ماه اوت نشان داد که معاون اول فعلی رئیس‌جمهور با فاصله بسیار کمی نسبت به کامالا هریس محبوب‌تر است. یک‌چهارم شرکت‌کنندگان آمریکایی نظرسنجی نمی‌دانستند چه احساسی نسبت خانم هریس دارند و ۱۴ درصد آن‌ها نسبت به آقای پنس چنین بودند.

بعد از مناظره، بیشتر رای دهندگان احساس می‌کردند هریس برنده بوده است اما وقتی از آن‌ها سؤال می‌شد به نظرشان کدام‌یک از این دو برای رئیس‌جمهور شدن مناسب تراست، نتایج بعضی نظرسنجی‌ها بسیار متفاوت بود.

نظرسنجی موسسه یو گاو نشان داد که به نظر بیشتر آمریکایی‌ها، ۵۶ درصد شرکت‌کنندگان، آقای پنس درصورتی‌که آقای ترامپ نتواند به خدمت ادامه دهد برای جایگزینی گزینه بهتری است. ۵۰ درصد شرکت‌کنندگان خانم هریس را مناسب می‌دانستند. در میان جمعیت رأی‌دهنده مستقل ۵۳ درصد به قابلیت آقای پنس اعتماد داشتند و ۴۴ درصد به خانم هریس.

هرچند بعضی از شرکت‌کنندگان احتمالاً احساس کرده‌اند یک معاون رئیس‌جمهور که در مسند کار است قاعدتاً با کفایت تر از یک سناتور تازه‌کار خواهد بود اما از دید فعالانی که دنبال تحقق حضور پررنگ‌تر زنان در سیاست هستند، زنان همیشه برای اثبات کفایت خود باید بیشتر از رقبای مرد تلاش کنند.

مادرسالار

وقتی کامالا هریس در این دوره انتخابات پیشنهاد معاون اولی بایدن برای حزب دموکرات را پذیرفت، در سخنرانی‌اش گفت بی‌شک عنوان معاون اول رئیس‌جمهور فوق‌العاده است اما عنوانی که بیش از همه برایش ارزش دارد مادر خانواده بودن (یا به‌اصطلاح خودش مامولا بودن) است.

خانم هریس در معرفی خودش به مردم آمریکا به‌عنوان کاندید معاون اول تاکید زیادی بر زندگی و ارزش‌های خانوادگی‌اش دارد.

او مادر دو فرزند خوانده است. مادرش به‌تنهایی او را بزرگ کرده است و بعدها خانواده پدرخوانده‌اش بخش مهمی از زندگی او بوده‌اند.

منبع تصویر،

Getty Images

توضیح تصویر،

سارا پیلین از طرف رسانه‌ها و بعضی از دموکرات‌ها به‌شدت به خاطر شیوه تربیت و فرزند داری‌اش مورد انتقاد قرار گرفت

خانم ولش توضیح می‌دهد که برای مردان فعال در صحنه سیاست همیشه صحبت درباره زندگی خانوادگی، مانند اعتبار افزوده عمل کرده است اما زنان صحنه سیاست صرفاً در سالهای اخیر است که از زندگی خانوادگی برای کسب اعتبار استفاده می‌کنند.

به نظر او موقعیت زنان در این مورد پیچیده است چرا که اگر زن سیاست‌مدار فرزند نداشته باشد یا درباره آن‌ها صحبت نکند، برای دیگران سؤال‌برانگیز می‌شود که چرا حرفی از آن‌ها نمی‌زند و اگر زن سیاست‌مدار درباره فرزندان حرف بزند و اگر فرزندان کم سن و سال باشند این سؤال مطرح می‌شود که پس چه کسی از فرزندان مراقبت می‌کند؟

برعکس، وقتی مردی از زندگی خانوادگی‌اش تعریف می‌کند، تصویر تقدیر برانگیز یک مرد خانواده از او ساخته می‌شود، اما هیچ سوالی درباره اولویت‌های خانوادگی و اینکه چه کسی از فرزندان مراقبت می‌کند مطرح نمی‌شود.

کافی است کمی به گذشته و دورانی که سارا پیلین نامزد معاون اول ریاست جمهوری در انتخابات ۲۰۰۸ بود نگاهی بیندازیم و به یاد بیاوریم صحبت درباره امور خانوادگی چه نتیجه‌ای به دنبال داشت. پیلین که در آن زمان فرماندار آلاسکا بود از طرف رسانه‌ها و بعضی از دموکرات‌ها به‌شدت به خاطر شیوه تربیت و فرزند داری‌اش مورد انتقاد قرار گرفت. در آن زمان خانم پیلین پنج فرزند داشت که یکی از آن‌ها بسیار خردسال و مبتلا به بیماری داون بود. منتقدان می‌گفتند او به خاطر پیوستن به رقابت‌های انتخاباتی در امور خانوادگی‌اش کوتاهی کرده است.

کلیشه مادر بودن بی‌شک در حال تغییر است اما زنان فعال در سیاست هنوز نمی‌توانند از توقعات مربوط به امور مادرانه کاملاً رها شوند.

به‌تازگی وقتی قاضی‌ امی کنی بارت در سخنرانی نامزدی‌اش برای حضور در دیوان عالی به مادر هفت فرزند بودن اشاره کرد، اعضای حزب جمهوری‌خواه این ویژگی او را به‌عنوان نقطه قوت او تبلیغ کردند که می‌تواند تضمین کند او قاضی بهتری خواهد بود.

منبع تصویر،

Getty Images

توضیح تصویر،

به عقیده بعضی از تحلیلگران زنان باید بتوانند در دوران کارزار انتخاباتی قابلیت‌های خود را ثابت کنند در حالی که در مورد مردان این چنین نیست

خانم والش اشاره می‌کند که کامالا هریس به خاطر داشتن دو فرزند خوانده بزرگ‌سال در موقعیت خاصی قرار دارد.

"در آن زمان خانم پیلین پنج فرزند داشت که یکی از آن‌ها بسیار خردسال و مبتلا به بیماری داون بود"بی‌تردید رأی‌دهندگان می‌خواهند نامزدشان را در هیات انسانی ببینند که زندگی خودش را دارد.

به قول خانم والش:" در واقع کامالا هریس رفتاری پیش‌گرفته که عادی محسوب می‌شود."

مردان درباره او (و به او) چه میگویند؟

آقای ترامپ از وقتی کامالا هریس دست راست جو بایدن شده است، او را با این کلمات توصیف می‌کند: زننده، رادیکال، بی‌ادب، یک هیولا.

آقای پنس شاید چنین واکنشی نشان نداده اما در مناظره تلویزیونی شاهد نحوه برخوردش بودیم.

قطع کردن صحبت دیگری شاید تا حدی در ذات مناظره باشد اما به نظر خانم والش اینکه مارک پنس از این تکنیک در برخورد با هریس استفاده می‌کرد، نشان‌دهنده تفاوت‌های آن‌ها است.

به نظر خانم والش:" پنس در واقع به شکل مؤدبانه‌ای، هریس را ندیده می‌گیرد. اگر یک زن چنین رفتاری داشته باشد و کاملاً بی‌توجه به‌طرف مقابل به حرف زدن ادامه دهد، حرف‌وحدیث‌های زیادی به جریان می‌افتد که این زن نمی‌توانست دهانش را ببندد."

آیا شرایط در حال تغییر است؟



منبع تصویر،

Getty Images

توضیح تصویر،

کاندولیزا رایس از زنان خواسته اجازه ندهند نژادپرستی و تبعیض نژادی، مشکلی سر راهشان باشد

خانم والش می‌گوید از سال ۲۰۰۸ که‌موج جدیدی از زنان در انتخابات نامزد شدند، می‌توان دید که نامزدهای زن بسیار راحت‌تر با خصوصیات فردی‌شان و مسئله اعتبار داشتن کنار می‌آیند.

"زنان حالا کمتر به اینکه چطور باید دیده شوند فکر می‌کنند و سعی می‌کنند بیشتر خود واقعی‌شان باشند. در سال ۲۰۱۸ شاهد بودیم که زنان درباره موضوعاتی صحبت می‌کردند که در سال‌های قبل‌تر به آن‌ها توصیه می‌شد از آن‌ها پرهیز کنند."

این موضوعات شامل اشاره به داشتن فرزندان کم‌سال، تجربه بی‌خانمان بودن و یا مشکلات مالی می‌شد.

در سال ۲۰۱۷، کاندولیزا رایس از زنان خواست "اجازه ندهند نژادپرستی و تبعیض نژادی، مشکلی سر راهشان باشد." او در سخنرانی‌اش گفت " باید به زنان بگوییم، وقتی وارد اتاقی می‌شوید و آنجا کسی سعی می‌کند شما را پایین بکشد، اهمیت ندهید. فقط حرفتان را بزنید. اگر واقعاً از آنچه حق شما است محروم شدید، راه‌ها و منابع مختلفی برای به دست آوردن آن وجود دارد و باید از آن‌ها استفاده کنید."

به نظر خانم والش از زمان جرالدین فرارو تا سارا پیلین و هیلاری کلینتون، هر بار که زنی نامزد شده است با پشتوانه‌ای از گذشته به جلو حرکت کرده است و حالا که نامزد معاون اول رئیس‌جمهوری زنی است سیاه‌پوست از تبار هندی، قدم بزرگی در جهان برداشته‌شده است.

"وقتی زنان کسی با پس‌زمینه کامالا هریس را می‌بینند که نامزد معاون اول رئیس‌جمهوری شده و احتمالاً هم به این مقام می‌رسد، سطح توقعشان ازآنچه می‌توانند در زندگی به دست بیاورند، بالا می‌رود."

  • خبرهای بیشتر را در کانال تلگرام بی‌‌بی‌سی فارسی دنبال کنید
.

منابع خبر

اخبار مرتبط