رفتار حیرت‌انگیز مغز در هنگام رقابت با سایرین

محققان راهی برای بررسی چگونگی رفتار مغز در زمان تعاملات رقابتی با سایرین یافته‌اند.

وقتی چند نفر در یک مسابقه در حال رقابت با یکدیگر هستند، هر فرد تلاش می‌کند یک مدل مغزی از نیت و قصد فرد مقابل تهیه کند و به نوعی ادامه بازی حریف خود را پیش‌بینی کند. فرد با این شیوه می تواند با استراتژی قوی تری در مقابل حریف ظاهر شود.

به گفته « کیل متیوسون» محقق دانشگاه ایلینیوز، انجام این فرایند پیچیده در مغز افراد، در زمان رقابت، بسیار حیرت‌انگیز است.

در تحقیقات قبلی عنوان شده بود که فرد از روی رفتار رقیب خود یاد می گیرد و رفتار وی یک «یادگیری تقویتی» است. این مسأله به دلیل افزایش فعالیت مغزی در ناحیه «گانگلیون بازال» روی می دهد. این بخش از ساختار مغز در کنترل حرکات عضله و یادگیری فرد دخالت دارد.

بسیاری از این سیگنال‌های ساختاری توسط انتقال دهنده عصبی دوپامین صورت می‌گیرد.

"محققان راهی برای بررسی چگونگی رفتار مغز در زمان تعاملات رقابتی با سایرین یافته‌اند"به نظر می رسد دوپامین مسؤول انتقال سیگنال‌ها برای یادگیری از رفتار رقیب است، اما تاکنون چگونگی یادگیری مغز از رفتار رقیب بدرستی تشریح نشده بود.

تحقیقات جدید نشان می دهد رفتار فرد در زمان رقابت با سایرین یادگیری «آموزش باور» است. برای درک بهتر فرایند فعالیت مغزی در هنگام رقابت، محققان از تصویربرداری با رزونانس مغناطیسی عملکردی (fMRI) استفاده کردند.

فعالیت مغزی شرکت کنندگان در یک مسابقه مورد بررسی قرار گرفت. وقتی رقبا تلاش می‌کردند با بدست آوردن امتیاز بیشتر حریف را شکست دهند، تمامی فعالیت‌های مغزی ثبت می‌شد.

یک مدل محاسباتی از فعالیت مغزی و استراتژی اعمال شده توسط فرد در طول مسابقه بدست آمد و نقشه ای از مناطق مغزی که در فرایند یادگیری مشارکت داشتند، ترسیم شد.

دو شیوه یادگیری تقویتی و یادگیری آموزش باور در فعالیت جسم مخطط شکمی (ventral striatum) ردیابی شدند که بخشی از منطقه گانگلیون بازال مغز است.

یادگیری آموزش باور همچنین یک فعالیت تحریکی در قشر قدامی سینگولیت مغز (rostral anterior cingulated) است. این ساختار که در عمق بخش جلوی مغز قرار دارد، در پردازش خطا و یادگیری های اجتماعی و عمومی دخالت دارد.

این یافته عملکرد مغز را بهتر شرح می‌دهد و به محققان برای درک درست‌تر بیماریهای عصبی کمک خواهد کرد.

بسیاری از بیماری‌های مغزی مانند شیزوفرنی، پارکینسون و افسردگی بر مناطق دوپامینرژیک در بخش فرونتال و استریاتال مغزی اثر می‌گذارند. با شناخت عملکرد این نواحی مغز می توان برخی مشکلات اجتماعی که از علائم این دسته از بیماری ها است را شناسایی و درمان کرد.

نتایج این تحقیق که در مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم منتشر شده، نخستین استفاده از روش محاسباتی برای بررسی فعالیت مغزی در زمان رقابت است.