زندگینامه قذافی؛ از تولد در جهنم تا فرار از طرابلس

قذافي از تولد تا سقوط
خبرگزاری جمهوری اسلامی
فرهیختگان - ۳۱ مرداد ۱۳۹۰

تعداد بازدیدها: ۵ "معمر محمد عبدالسلام ابو منیار القذافی" از قبیله "القذاذفه" در سال ۱۹۴۲ در روستایی به نام "جهنم" به دنیا آمد و در سال ۱۹۶۹ زمانی که ۲۷ سال داشت با انجام کودتایی سفید علیه "ادریس اول" پادشاه وقت لیبی به قدرت رسید. سرهنگ قذافی رهبر فراری لیبی  با ۴۲ سال حکمرانی از پرسابقه ترین رهبران جهان بشمار می‌ رفت. قذافی در سال ۱۹۶۹ با انجام کودتایی سفید به همراه افسران دیگر که خود را به تبعیت از افسران آزاد مصر افسران آزاد خوانده بودند، به سلطنت پادشاه لیبی "ادریس السنوسی " پایان داده و خود قدرت را در کشور بدست گرفت. زندگی شخصی؛ تولد در جهنم "معمر محمد عبدالسلام ابو منیار القذافی" از قبیله "القذاذفه " در سال ۱۹۴۲ در روستایی به نام "جهنم" در نزدیکی "شعیب الکراعی جارف در منطقه "سرت " به دنیا آمد.   تحصیلات ابتدایی خود را در همان روستا به پایان رساند و سپس به شهر "سبها" در جنوب لیبی رفت ‌و پس از ازدواج با همسر اولش و به دنیا آمدن "محمد قذافی " از وی جدا شد.

"سرهنگ قذافی رهبر فراری لیبی  با ۴۲ سال حکمرانی از پرسابقه ترین رهبران جهان بشمار می‌ رفت"سپس با همسر دومش از قبیله "فرکاش " از شهر "دارالبیضاء " ازدواج کرد تا از وی صاحب هفت فرزند گردد که بزرگترین آنها "سیف الاسلام قذافی " است.   "جین کرتز " سفیر آمریکا در لیبی در سال ۲۰۰۹ قذافی را این گونه توصیف می‌کند: شخصیتی عجیب با رفتاری غریب که به نوعی در فرد ایجاد ترس و وحشت می‌کند. او عاشق سوارکاری است و دوستان و دشمنان را به یک اندازه از خود رنجیده خاطر می‌کند.   کرتز می‌افزاید: او از لحاظ شخصیتی مبتلا به ترس ناخودآگاه و غیر ارادی است. از بلندی‌ به شدت می‌ترسد و ترجیح می‌دهد که هیچگاه بر بالای آبها پرواز نکند.

  خاندان لیبی و حاکمیت بر کشور معمر قذافی دارای ۷ فرزند، ۶ پسر و یک دختر است که هر کدام از آنها بخشی از امور کشور را در دست داشتند. محمد: رئیس کمیته ملی المپیک لیبی و صاحب ۴۰ درصد از شرکت مشروبات غیر الکلی لیبی که صاحب امتیاز شرکت کوکاکولا در این کشور بود. وی شرکت ارتباطات بی‌سیم و با سیم و پست و تلگراف لیبی را نیز اداره می ‌کرد. محمد در جریان سقوط طرابلس خود را تسلیم کرد.   سیف الاسلام : معمر قذافی به وی به عنوان جانشین خود نگاه می کرد.

"  تحصیلات ابتدایی خود را در همان روستا به پایان رساند و سپس به شهر "سبها" در جنوب لیبی رفت ‌و پس از ازدواج با همسر اولش و به دنیا آمدن "محمد قذافی " از وی جدا شد"وی طی حوادث اخیر لیبی با ظاهر شدن در تلویزیون رسمی این کشور مردم لیبی را به قتل عام و کشتار تهدید کرد.   سیف الاسلام فارغ التحصیل دانشگاه لندن در رشته دکترای اقتصاد و منادی اصلاح سیاسی و اقتصادی در لیبی و رئیس موسسه بین المللی خیریه قذافی بود. سیف الاسلام در جریان سقوط رژیم قذافی به دست انقلابیون بازداشت شد. ساعدی: بسیار خشن و بدرفتار و متهم به قاچاق و مصرف مواد مخدر. دارای نفوذ بسیار جهت گرفتن امتیازات تجاری و صاحب شرکت تولید تلویزیون در لیبی بود.

گفته می‌شود وی در سرکوب اعتراضات بنغازی دخالت مستقیم داشته است. معتصم: مشاور امنیت ملی قذافی. سفیر صربستان در لیبی او را "کودن " خوانده و گفته می‌شود، اختلافات شدیدی با سیف الاسلام دارد.   هانیبال: شخصیتی متقلب که  به خاطر ضرب و شتم خدمتکارانش موجب بروز بحران میان دو کشور لیبی و سوئیس شد. گفته می‌شود، هانیبال به نوعی با بیماری‌های روحی و روانی نیز دست به گریبان است.

"سپس با همسر دومش از قبیله "فرکاش " از شهر "دارالبیضاء " ازدواج کرد تا از وی صاحب هفت فرزند گردد که بزرگترین آنها "سیف الاسلام قذافی " است"از سرنوشت ساعدی، معتصم و هانیبال اطلاع کاملی در دست نیست.   خمیس: فرمانده یگان‌های ویژه لیبی معروف به "یگان ۳۳ " بود که آموزش‌های نظامی خود را در روسیه سپری نمود و گفته می‌شود، یگان او بود که سرکوب اعتراضات بنغازی را برعهده داشت. منابع آگاه از مرگ وی طی بمباران ناتو خبر می دهند. عائشه: تنها دختر دیکتاتور است که وی را در برخی سفرها و مناسبتها همراهی می کرد. گفته می شود وی به همراه قذافی و مادرش از طرابلس گریخته اند.

دیدگاههای سیاسی قذافی قذافی بنابر آنچه در "کتاب سبز" خود مدعی شده است که در حکومت به حاکمیت دمکراتیک و مستقیم مردم معتقد بود. هم چنین وی در این کتاب نظریه‌ای را مطرح می‌کند که نه مارکسیستی و نه سرمایه‌داری است و آن را نظریه جهان سوم برای زمامداری و حکومت می ‌داند. وی در مورد نظریه ‌اش می گوید: این چکیده تجربه‌های بشری است و معتقد است که کمیته‌های انقلاب باید قدرت را در کشور بدست داشته باشند.   در مورد خاورمیانه و نزاع اعراب - اسرائیل نیز دیدگاه "کتاب سفید " یا "اسراطین" را ترویج می‌کند، یعنی تاسیس کشور فلسطینی واحد و یکپارچه که هم اعراب و هم یهود در آن درکنار یکدیگر زندگی کنند.   دیدگاه‌های قذافی درباره اعراب و جهان عرب گرایشات قومی و عربی‌اش او را واداشت طرح‌های عجیب و غریبی برای جهان عرب ارائه دهد، از جمله: - اعلام "میثاق طرابلس " در سال ۱۹۶۹ میان لیبی و سودان و مصر.

"  "جین کرتز " سفیر آمریکا در لیبی در سال ۲۰۰۹ قذافی را این گونه توصیف می‌کند: شخصیتی عجیب با رفتاری غریب که به نوعی در فرد ایجاد ترس و وحشت می‌کند"- "اعلامیه قاهره " در سال ۱۹۷۰ که با تکیه بر اصول و مبادی انقلاب،‌ آزادی و سوسیالیسم خواستار اتحاد سه کشور شد. - اتحاد جمهوری‌های عربی در سال ۱۹۷۱ میان سه کشور لیبی و مصر و سوریه تحت این عنوان که این اتحاد مقدمات اتحاد کامل سه کشور را فراهم خواهد نمود. - "بیانیه جربه " جهت تاسیس جمهوری اسلامی عربی در سال ۱۹۷۴ میان لیبی و تونس. - "بیانیه وجده" که درصدد تاسیس اتحاد عربی آفریقایی بود و در سال ۱۹۸۴ ارائه گردید. - دعوت از کشورهای عربی در سال ۱۹۸۸ جهت پیوستن به اتحادیه عربی - آفریقایی که آن را در سال ۱۹۸۴ با کشور مراکش آغاز نمود و اتحاد با مراکش را اولین گام در راه تشکیل این اتحادیه تلقی کرد.

- لغو مرزها و قوانین گمرکی میان لیبی و تونس از یک سو و لیبی و مصر از سوی دیگر در سال ۱۹۸۸ - ایفای نقش در اتحاد دو یمن. - امضای "موافقتنامه مراکش " در سال ۱۹۸۹ به عنوان اولین گام در راه تحقق وحدت عربی. - ارائه طرح اتحاد اعراب. - ارائه طرح اتحادیه عربی - آفریقایی. دیدگاهای قذافی درباره آفریقا از جمله شعارهای قذافی در مورد آفریقا این بود که "آفریقا برای آفریقایی‌هاست " و "آفریقایی‌ها باید با یکدیگر متحد شوند".

"  خاندان لیبی و حاکمیت بر کشور معمر قذافی دارای ۷ فرزند، ۶ پسر و یک دختر است که هر کدام از آنها بخشی از امور کشور را در دست داشتند"شاید قذافی به این طریق می خواست به نقش آفریقا در جهان کنونی تاکید کند و شاید به همین دلیل بود که آفریقا نقش مهمی در تغییر دیدگاه‌های آمریکا و انگلیس در قضیه لاکربی بازی کرد و این دو کشور را واداشت تا مواضع لیبی را در این باره بپذیرند.   قذافی در سال ۱۹۹۹ "تجمع کشورهای ساحل و صحرا" را تاسیس کرد که هم اکنون ۲۳ کشور آفریقایی در آن عضویت دارند و پس از آن برای تبدیل سازمان وحدت آفریقا به سوی اتحادیه آفریقا گام برداشت.    قضیه ربودن امام موسی صدر   "سید موسی صدر " معروف به "امام موسی صدر " متولد ۱۴ خرداد ۱۳۰۷ در قم مرجع دینی و سیاسی شیعیان پس از مهاجرت از ایران به لبنان، "مجلس اعلای شیعیان لبنان " را تأسیس کرد و رهبری فکری و سیاسی شیعیان این کشور را عهده‌دار شد. وی در ۳ شهریور سال ۱۳۵۷ و در آخرین مرحله از سفر دوره‌ای خود به کشورهای عربی، بنابر دعوت رسمی معمر قذافی وارد لیبی شد و در روز ۹ شهریور ربوده شد. دستگاه‌های قضایی لبنان و ایتالیا و تحقیقات انجام شده از سوی واتیکان، ادعای رژیم لیبی مبنی بر خروج صدر از آن کشور و ورود او به رم را رسما تکذیب کرده‌اند.

  مجموعه اطلاعات آشکار و پنهانی که طی دو دهه پیش بدست آمده، تماما گواه آنند که موسی صدر هرگز خاک لیبی را ترک نگفته‌است. در این میان قرائن متعددی حکایت از آن دارند که امام موسی صدر همچنان زنده است.   ماجرای لاکربی و تحریم لیبی در ۲۱ دسامبر ۱۹۸۸ هواپیمای خطوط مسافری پان امریکن بر فراز دهکده لاکربی در اسکاتلند منفجر شد و تمام ۲۷۰ مسافر و خدمه آن جان باختند.   فاجعه هوایی لاکربی در آن سال‌ها به بزرگترین جریان تحقیق و بازجویی تاریخ انگلستان تبدیل شد. این حادثه تروریستی را عموماً حمله‌ای به آمریکا تلقی کردند، چون ۱۸۹ نفر از قربانیان آمریکایی بودند.

"محمد: رئیس کمیته ملی المپیک لیبی و صاحب ۴۰ درصد از شرکت مشروبات غیر الکلی لیبی که صاحب امتیاز شرکت کوکاکولا در این کشور بود"ماجرای لاکربی تا پیش از حملات ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ مرگبارترین حمله به شهروندان آمریکایی تلقی می‌شد.   دولت‌های آمریکا و انگلیس، لیبی را مسئول بمب‌گذاری در این هواپیما معرفی کردند که به وضع تحریم‌های بین‌المللی علیه لیبی منجر شد. در سال ۲۰۰۳ دولت لیبی رسماً مسئولیت بمبگذاری در یک هواپیمای مسافربری شرکت پان امریکن در سال ۱۹۸۸ را قبول کرد. عبدالباسط مقرحی تنها فردی است که در ارتباط با این بمب‌گذاری محکوم شده است. تحولات اخیر لیبی تا فرار قذافی از طرابلس روز ۱۷ فوریه گذشته شبکه های تلویزیونی عرب زبان از آغاز تظاهرات و قیام مردمی در لیبی خبر دادند.

دلیل شعله‌ور شدن اعتراضات مردمی در لیبی دستگیری یک وکیل و فعال حقوق بشر به نام "فتحی تاربل " عنوان شده که با بستگان زندانی‌های زندان ابوسلیم که در آن مخالفان حکومتی و متهمان به اسلامگرایی نگهداری می‌شوند، ارتباط داشته است.   پس از اعلام این خبر صدها فعال سیاسی مخالف رژیم قذافی خواستار برگزاری تظاهرات در روز ۱۷ فوریه همزمان با ششمین سالگرد تظاهرات شهر بنغازی در سال ۲۰۰۵ شدند. در آن سال نیروهای امنیتی رژیم لیبی به شدت این تظاهرات را سرکوب کردند.   از ۱۷ فوریه تا کنون اعتراضات مردمی سراسر لیبی را فراگرفته که با سرکوب بسیار شدید رژیم معمر قذافی و قتل عام مردم این کشور و محکومیت‌های بین المللی همراه بوده است. قذافی  صاحب رکورد طولانی‌ترین دوران حکومت در لیبی در بیش از ۵ قرن اخیر است.

"وی طی حوادث اخیر لیبی با ظاهر شدن در تلویزیون رسمی این کشور مردم لیبی را به قتل عام و کشتار تهدید کرد"تا جایی که از سال ۱۵۵۱ میلادی یعنی از زمان حکومت عثمانی تاکنون کسی به اندازه حاکمیت او در راس قدرت در لیبی قرار نداشت. رژیم ۴۲ ساله سرهنگ معمر قذافی دیکتاتور لیبی دوشنبه ۳۱ مرداد ۹۰ با پیشروی انقلابیون به قلب پایتخت لیبی عملا فرو ریخت تا خبرهای ضد و نقیضی درباره فرار وی از طرابلس به گوش برسد

منابع خبر

اخبار مرتبط