جولیان آسانژ «موش» شد + پوستر

  نمایشی بر مبنای زندگی جولیان آسانژ، موسس سایت ویکی‌لیکس و جنجال‌هایی که به پا کرد، روی صحنه رفت. به گزارش خبرآنلاین، نمایش «موش فولادین ضدزنگ» را ران الیشا، نمایشنامه‌نویس تحسین‌شده اتریشی نوشته و در مرکز سیمور شهر سیدنی روی صحنه رفته است. این نمایش اثری طنز و جنجالی است و سعی می‌کند نیروهایی را که جولیان آسانژ را به پیش راند و یا به مقابله با او برخواست تحلیل کند. «موش فولادین ضدزنگ» برای لحظاتی بسیار خنده‌دار است و بر شکنندگی انسان تاکید بسیاری دارد. مسئله‌ای که به قیمت گزافی برای موسس ویکی‌لیکس تمام شده است.

"  نمایشی بر مبنای زندگی جولیان آسانژ، موسس سایت ویکی‌لیکس و جنجال‌هایی که به پا کرد، روی صحنه رفت"«موش فولادین ضدزنگ» با اشاره به رسوایی که اخیرا دامن آسانژ را گرفته در اوت سال ۲۰۱۰ آغاز می‌شود. در صحنه‌ای تاریک ناگهان ابزار پشت صحنه فیلمبرداری را می‌بینیم و دو نفر در حال بحث درمورد این رسوایی هستند. تمامی این نمایش در دکور ساخت فیلم می‌گذرد و بازیگران در نقش افراد واقعی از جمله خود آسانژ، برخی رهبران دنیا و وکلای سازمان‌های مختلف فرو رفته‌اند. همین استفاده از صحنه ساخت فیلم موجب شده درمورد واقعی یا ساختگی بودن حرف‌های شخصیت‌ها شک کنیم. پوستر نمایش که در طراحی آن از موش نقاشی‌های دیواری غیرقانونی بنکسی استفاده شده است.

یکی از مشکلات الیشا و وین هریسن، کارگردان «موش فولادین ضدزنگ» زمانی است که شخصیت‌های معروف دنیا وارد ماجرای آسانژ می‌شوند. مثلا دیمیتری مدودف در این اثر می‌خواهد نوبل صلح را برای برملا کردن اسرار آمریکا به آسانژ دهند. از طرف دیگر باراک اوباما در این اثر نمایشی خواستار زندانی کردن آسانژ و ستیزه‌جو است. در خلق این شخصیت‌ها آنقدر غلو شده که نمی‌توان بسیاری از حرف‌های آنها را باور کرد. رویکردی که بیشتر مناسب فیلم‌های کمدی است و سختی‌هایی برای اجرا به همراه دارد.

"به گزارش خبرآنلاین، نمایش «موش فولادین ضدزنگ» را ران الیشا، نمایشنامه‌نویس تحسین‌شده اتریشی نوشته و در مرکز سیمور شهر سیدنی روی صحنه رفته است"شخصیت خود آسانژ پس از یک ساعت روی صحنه ظاهر می‌شود. نقش او را دارن ولر بازی می‌کند که در ابتدا چندان شبیه خود آسانژ نیست، اما خشم و عصبانیتش کاملا شبیه موسس سایت ویکی‌لیکس است و جملات کوتاه تیز و گزنده‌ای به زبان می‌آورد. این نمایش دو ساعت و نیم زمان دارد و جزئیات بسیاری از زندگی آسانژ را روایت می‌کند؛ مثلا مدرسه‌هایی که او رفته و دادگاه حضانت پسرش. نیم ساعت پایانی نمایش هم شبیه مقالات «گاردین» یا «نیویورک تایمز» به بررسی پدیده ویکی‌لیکس و خوبی یا بدی آن می‌گذرد. البته نمایش بدون نتیجه‌گیری قطعی پایان می گیرد و نتیجه‌گیری را برعهده تماشاگر می‌گذارد.

گاردین / ۱ ژوئیه / ترجمه: حسین عیدی‌زاده