هراس امیر قطر از انقلاب مردم

یک پایگاه عرب زبان با اشاره به افزایش حقوق کارکنان کشوری و لشکری قطر آن را به مثابه اقدامی پیشگیرانه برای جلوگیری از شعله ور شدن قیام مردمی در این کشور قلمداد کرده است. به گزارش خبرگزاری مهر ، پایگاه میدل ایست آنلاین در مطلبی با عنوان "چاره اندیشی پیش از زیان؛ افزایش حقوق ها" آورده است: "شیخ تمیم بن حمد آل ثانی" ولیعهد قطر دستور داد که از اول سپتامبر جاری حقوق کارکنان اداری این کشور به میزان ۶۰ درصد و نظامیان ۱۲۰ درصد افزایش یابد. این پایگاه تاکید کرد: همچنین دستور داده شده است که کمیته ای به ریاست وزیر مشاور دولت در امور داخلی برای بررسی وضعیت کارمندان و بازنشستگان کشوری و لشکری تشکیل شود. پایگاه فوق می افزاید: قطر از امیرنشینهای ثروتمندی است که ذخایر عظیم گازی را در اختیار دارد و تحرکات اعتراض آمیز سیاسی یا اجتماعی بر خلاف دیگر کشورهای حوزه خلیج فارس از جمله بحرین و عمان در آن رخ نداده است. این رسانه نوشت:  انقلابهای عربی در آغاز سال میلادی جاری سبب سرنگونی "زین العابدین بن علی" در تونس،"حسنی مبارک" در مصر و متواری شدن "معمر قذافی" در لیبی شد.

"یک پایگاه عرب زبان با اشاره به افزایش حقوق کارکنان کشوری و لشکری قطر آن را به مثابه اقدامی پیشگیرانه برای جلوگیری از شعله ور شدن قیام مردمی در این کشور قلمداد کرده است"پایگاه فوق می افزاید: بسیاری از مردم قطر از صرف میلیاردها ریال(واحد پول قطر) به وسیله حاکمان این کشور برای طرحهای رویایی و پرهزینه مانند میزبانی جام جهانی و ماجراجویی های سیاسی خارجی که وبالی بر گردن مردم این کشور است ناخرسند هستند. این پایگاه می افزاید: تعدادی از جوانان قطری چندی پیش در شبکه های اجتماعی صفحه ای با عنوان انقلاب قطری علیه حمد بن خلیفه بنیان نهادند و در آن فروش گاز و نفت به آمریکا و اسرائیل و خرید سلاح و هواپیمای آمریکایی برای به کارگیری در عراق و لیبی را محکوم کردند. البته باید به تاسیس شبکه الجزیره نیز به عنوان یکی دیگر از اقدامات ماجراجویانه امیر قطر با هدف تاثیرگذاری بر افکار عمومی جهان عرب و تلاش برای پیشبرد اهداف خاص اشاره کرد که همسویی عجیبی با سیاستهای آمریکا دارد، جنگ رسانه ای و تبلیغاتی قطر علیه سوریه به عنوان یکی از کشورهای حامی مقاومت به مدیریت الجزیره و با هماهنگی شبکه العربیه و شبکه های ماهواره ای غربی با صرف هزینه های گزاف، از تناقض در مواضع قطریها هم حکایت می کند که از یک سو تلاش می کنند خود را طرفدار مقاومت و مردم فلسطین نشان دهند، اما از سوی دیگر سیاست خصمانه ای در قبال یکی از حامیان مقاومت در منطقه یعنی سوریه اتخاذ می کنند