مقدس‌سازی، کاوه آهنگر - Gooya News

دیرینه شناسان و محققان تاریخ تکامل بشر بر این باور هستند که در افق های دور دست با پدیدار شدن انسانهای متفکر نخستین و شروع تمایز زیستی ایشان با سایر موجودات ساکن کره زمین، انساهای نخستین شروع به شناخت جهان پیرامون‌شان کردند و به علت عدم وجود دانش قابل قبول و رشد عقلانیت در آن زمان، ایشان قادر نبودند تا برای تمام پدیده‌های اطرافشان علتی منطقی و علمی بیابند، بنابراین برای بسیاری از پدیده-های موثر در زندگیشان عوامل فوق طبیعی را به عنوان علل معرفی می‌کردند. بطور مثال در زمان رویارویی با پدیده زلزله؛ دارای آگاهی و دانشی نبودند که علت آن را تشخیص بدهند، بنابراین فکر می‌کردند که موجودی فوق طبیعی به نام خدای زلزله عامل و علت پیدایش این پدیده است. به مروز زمان این شیوه علت یابی در تعریف علل تمام پدیده‌های غامض بکار رفت و خدای سیل، خدای آتش، خدای خورشید و هزاران خدای دیگر در ذهن انسان‌های نخستین شکل گرفت. در ذهن آنها درک موجودی بی شکل و حجم سخت بود، بنابراین خدایان نمادینی از جنس اجسام مانند چوب و سنگ بوجود آوردند که این بت‌ها، نمادی از خدایانشان بودند. ایشان به پرستش این خدایان پرداختند تا بدین شکل بتوانند به خود آرامش خاطر بدهند که میتوانند با علل پیدایش وقایع طبیعی ارتباط برقرار نمایند و با جلب رضایت این خدایان، قادر خواهند بود که وقایع طبیعی را به نفع خود تغییر بدهند.

در حقیقت ترس از آسیب های ناشی از وقایع غیر قابل درک طبیعی، منجر به پیدایش خدایان شد و به مرور زمان این احترام و خواهش از خدایان برای ممانعت از وقوع مصائب طبیعی و یا درخواست از خدایان جهت ایجاد بخت و اتفاقات خوب مانند بارش باران یا فراوانی شکار، باعث پیدایش موضوعات فوق طبیعی مانند خدایان و سایر موضوعات مرتبط با این گونه خرافه ها شد، که ریشه تمام این خرافات در عدم درک علل موضوعات طبیعی است.