اهدای جایزه انجمن «پن نیو انگلند» به ستار بهشتی

خانواده ستار بهشتی – کارگر وبلاگ‌نویسی که زیر شکنجه ماموران پلیس فتای نیروی انتظامی کشته شد – همزمان با سالگرد تولد ستار بهشتی، در پیامی خطاب به مردم، مجامع حقوق بشری و رسانه‌ها، از همراهی آنان در طول مدت مصائب تحمیل شده بر این خانواده، تشکر کردند.

در پیام خانواده ستار بهشتی که در اختیار «سحام» گذارده شده، هم‌چنین از دست‌اندرکاران انجمن «پن نیو انگلند» نیز تشکر شده است.

جایزه «واسیل استوس» انجمن «پن نیو انگلند»، هر ساله به نویسندگانی اهدا می‌شود که به خاطر ابراز عقاید خود مورد آزار و تعقیب قرار می‌گیرند.

انجمن پن (قلم) آمریکا در سایت رسمی خود درباره اهدای این جایزه به ستار بهشتی نوشته است: «ستار بهشتی در سال ۲۰۱۲ بر اثر شکنجه توسط پلیس فتای ایران کشته شد. مرگ وی خشم و اعتراض جامعه بین‌المللی را در پی داشت و به نمادی برای منتقدان ایرانی و دفاع از آزادی بیان در سراسر جهان بدل شد.» انجمن پن نیوانگلند در ادامه می‌نویسد: «در روز ۳۰ آوریل(۱۰ اردیبهشت) ما جایزه واسیل استوس برای آزادی قلم در سال ۲۰۱۵ را به بهشتی اهدا می‌کنیم. اهدای این جایزه ادای احترام به او و دیگر نویسندگان منتقد ایرانی است که شجاعتی به‌ یادماندنی در مقابل سانسور، سرکوب و مرگ از خود نشان می‌دهند.»
به گزارش «سحام» متن نامه گوهر عشقی که در سالگرد تولد ستار بهشتی خطاب به مردم، رسانه‌ها و مجامع حقوق بشری صادر شده، به شرح زیر است:

در تابستان گرم، سردی فضا را احاطه کرده است، گویی یخ‌بندان بر فضای زندگی‌ ما حاکم شده. چند سالی است که فرزند و پرستارم را از من ستاندند و هیچ‌کس هم جواب‌گوی ما نشد که به کدامین گناه فرزندم را ظرف چهار روز گرفتند، زیر شکنجه کشتند و قاتل وی را رها نمودند. گرچه شاید قاتل حقیقی فرزندم هرگز شناسایی نشود.

طی این زمان افراد و گروه‌هایی خود را به ما رساندند، یاری کردند و مرهمی بر این دل رنجور شدند.

"چند سالی است که فرزند و پرستارم را از من ستاندند و هیچ‌کس هم جواب‌گوی ما نشد که به کدامین گناه فرزندم را ظرف چهار روز گرفتند، زیر شکنجه کشتند و قاتل وی را رها نمودند"دیگر نای نوشتن باقی‌نمانده، گوشی برای شنیدن نیست و سوال‌های ما همه بی‌جواب مانده‌اند. مگر نه این‌که اهل وعظ از حرمت‌داری سادات می‌گفتند؟ جای سوال است حکومتی که رهبر آن از سادات است و ادعای حرمت‌داری سادات را دارد، چگونه روی به «سادات کشی» آورده‌است؟ مگر نه این‌که بنیانگذار جمهوری اسلامی، حکومت مستضعفان را برپا نمود؟ پس مستضعف کشی برای چه؟ به‌راستی چگونه بی‌گناهی را که از خاندان سیادت بود، به جرم حق‌گویی ظرف چهار روز آن‌هم در روز عید غدیر، «عید سادات»، زیر شکنجه کشتند و باز بر منابر خود نشسته‌اند و حرمت‌داری سادات را موعظه می‌کنند؟ در مراسم چهلم فرزندمان چه‌ها که بر سر ما نیاوردند و الفاظی که در شان خویش و خاندان‌شان بود را بر ما حواله نمودند…

سوال ما بی‌پاسخ بود؛ چرا که اگر قرار بود جوابی دهند، یقینا مادر سعید زینالی پس از هجده سال مقدم بر پاسخ بود. اگر جوابی داشتند مادر سهراب‌ها و نداها و دیگران را جوابی می‌دادند. اما نه تنها جوابی نبود بلکه ظالمانه‌تر، خانواده‌های آنان را تحت فشار و ظلم بیشتر قرار دادند. شک ندارم که این گفتار نیز مصداق همان سخن «نرود میخ آهنین بر سنگ» است.

اینک اما دلیل نگارش این نامه نه یادآوری مصائب رفته بر ما، بلکه قدردانی از افراد و گروه‌هایی است که در این دوره سخت، ما را رها نکردند و هرکس بنا بر بضاعت خود از ما حمایت نمود.

گر چه ذکر مصائب رفته بر ما شاید بتواند حافظه برخی وزرایی را که در مصاحبه‌های جهانی، منکر وجود زندانی سیاسی هستند را قوی‌تر نماید تا خدای ناکرده خلاف واقعی را مطرح ننمایند.

همواره با بضاعت ناچیزم از بزرگوارانی که ما را یاری نمودند، قدردانی کرده‌ام، امروز اما به پاس اهدای «لوح آزادی بیان» به فرزند شهیدم، قصد دارم از یکایک دست اندرکاران «انجمن قلم» تشکر ویژه نمایم و بقای آنان را در راه تلاش برای تحقق هر چه بیشتر«آزادی بیان» ارج نهم، به ویژه از مدیران این موسسه که در این راه تلاش بی وقفه‌ای را انجام دادند تا این لوح شاید مرهمی باشد بر زخم‌هایی که حکومت اسلامی بر اندام ضعیف و نهیف ما ایجاد کرد.
هم‌چنین از تمامی رسانه‌های خبری و سایت‌هایی که تا این لحظه ما را یاری دادند؛ به ویژه سایت «سحام نیوز» که بی‌وقفه و بی‌منت، ما را در انتشار مصائب‌مان یاری داد و در این راه نیز مورد تهمت و افترای بدگویان قرار گرفت، تشکر خالصانه‌ای دارم.

گفتنی است روز جمعه ۳۰ مردادماه ۱۳۹۴ از ساعت ۱۸-۱۶، مراسم مردمی به مناسبت سالگرد تولد شهید ستار بهشتی، در منزل مادر آن مرحوم واقع در رباط کریم، شیرین‌در، خیابان دانش، روبروی بنگاه دانش (خطاطی دانش)، کوچه بن بست، پلاک ۲۶ برگزار خواهد شد.