کرونا و درد نابرابری

چکیده :باز هم صاحبان منصب و قدرت ؛ وزیر و وکیل و قاضی و امام جمعه و تشخیص مصلحت و شورای نگهبان و امثالهم ؛ نیازی ندارند که جان خود را به خطر انداخته و از خانه بیرون آیند. ولی به هر حال کسب و کار نباید تعطیل شود زیرا ممکن است موجب شورش بینوایان گردد و دولت به خطر...

ناصر مهدوی

در حالیکه در روزهای نخستین انتشار ویروس کرونا ؛ برخی او را به ارسطوی دوم که با خود درس های بزرگی به همراه دارد تشبیه کردند و دلیل آوردند که کرونا درس عدالت می دهد و نسبت به ضعیف و غنی یکسان عمل می کند ؛ با گذشت زمان معلوم گشت که آری کرونا با خود درس و پندهای مهمی در سینه دارد ولی هرگز رفتار او با غنی و ضعیف یکسان و عادلانه نبوده و به یک گونه عمل نکرده است.

چه به لحاظ برخورد دولت ها و چه به لحاظ تفاوت منصب و ثروت ها ؛ کرونا با آدمیان متفاوت عمل کرد و طوری رفتار نمود که معلوم شد نیش این ویروس ؛ فقیران و تهیدستان را زودتر از پا در می آورد و در برابر صاحبان قدرت و ثروت به صورت کلی تسلیم شده و در مقابل آنها سپر می اندازد.

در عرصه بین المللی ؛ حکمرانان و دولت هایی که به مردمشان دروغ نگفتند و با خرد و برنامه ریزی های علمی از جان ملت خود دفاع کردند ؛ موفق شدند با کنترل گسترش این ویروس هزینه کمتری بپردازند واز تلفات بیشتر انسانی جلوگیری کنند ۰ بر خلاف حکمرانان بی پروایی که فقط لاف زدند و اهمیت چندانی به جان مردم خود قائل نشدند ۰

به لحاظ فردی نیز ؛ اهل منصب و قدرت به استثناء تعدادی انگشت شمار ؛ در خانه خزیدند و بدون کوچکترین دغدغه ؛ از خود مراقبت کردند .

در حالیکه قشر فقیر و نیازمند ؛ خیلی زود گرفتار این ویروس شده و تعداد بسیاری از آنها مظلومانه تسلیم این آفت عدالت ستیز شده و بر پشت مرکب مرگ نشستند و رفتند ۰

اکنون که دولت ها و حکومت ها با بحران شدید اقتصادی و اوضاع نابسامان مالی روبرو هستند و ظاهرا چاره ای جز باز گشایی مشاغل ولو به قیمت مرگ تعداد بسیاری از همین مردم بینوا ندارند ؛

باز هم صاحبان منصب و قدرت ؛ وزیر و وکیل و قاضی و امام جمعه و تشخیص مصلحت و شورای نگهبان و امثالهم ؛ نیازی ندارند که جان خود را به خطر انداخته و از خانه بیرون آیند ۰ ولی به هر حال کسب و کار نباید تعطیل شود زیرا ممکن است موجب شورش بینوایان گردد و دولت به خطر افتد ۰

خوب راه حل چیست ؟ به نظر می رسد بجای حمایت منطقی و عقلانی از مردم آنهم از طریق بکار گیری ثروت های کلان بنیادهای فوق دولتی ؛ راه حل این است که مردم متوسط و ضعیف از خانه بیرون زده و با معامله جان خود ؛ هزینه اندک نان شب خود را تهیه کنند ۰ این یعنی به راه انداختن چرخ اقتصادی به قیمت به خطر افتادن جان میلیونها انسان بی گناهی که گرفتار دولتی ابزار اندیش نه انسان اندیش شده اند ۰ دولت و حکومتی که همواره کاستی محور بوده اند نه هستی محور ۰ برای این جماعت حفظ نظام و تقویت دولت اهمیت داشته و دارد نه جان ملت.

این یعنی نابرابری در برابر ویروسی عدالت کُش که در ابتدا به نظر می رسید نسبت به ضعیف و غنی یکسان رفتار می کند ولی در عمل معلوم شد که او نیز مانند همه ویروس ها ؛ ویروس های انسانی و ویروس های زیستی ؛ خصلت مردم خواری داشته و زورش فقط به تهیدستان و بینوایان می رسد و قلب آنها را نشانه می رود

حال که اینگونه است ؛ چه چاره داریم تا دوباره زار بزنیم که مردم ؛ جز خودتان کسی هوادارتان نیست. پس بخاطر خودتان ؛ مراقب خودتان باشید.

غم زمانه که هیچش کران نمی بینم
دواش جز می چون ارغوان نمی بینم
نشان اهل خدا عاشقی است با خود دار
که در مشایخ شهر این نشان نمی بینم