انگیزه‌کُشی پرستاران با چه هدفی؟ به چه قیمتی؟

فشار کاری، ابتلاء به کوید ۱۹ خود و یا خانواده؟ استعلاجی های پی در پی همکاران که گرفتار کوید می شوند، کمبود شدید نیرو، هجوم بی امان بیماران مستأصل و ضریب اشغال صددرصدی بخش ها، لوازم حفاظت فردی ناکافی، پروتکل های درمانی مدام در حال تغییر، افزایش نگران کننده بیماران بدحال، تبدیل بخش های عادی به شبه بخش مراقبت های ویژه، شیفت های کاری سنگین و پی در پی، نبود مکان های استراحت مناسب که خود از عوامل اصلی ابتلاء پرستاران است، کمبود شدید نیرو های خدماتی و نبود کمک بهیار، استفاده از دستیاران پزشکی بی تجربه، نبود سامانه تعمیر و نگهداری تجهیزات پزشکی در اغلب مراکز درمانی، و.... همگی باعث اضمحلال توان و انرژی پرستاران شده است.
همه نیک می دانند که کوید درمان ندارد. آنچه که نجات‌بخش جان بیماران است تیم منسجم، باانگیزه و پرتلاش پرستاری است؛ بااین همه آنچه که امروز بر پرستاران می گذرد قابل توصیف نیست. این جان برکفان عرصه سلامت با وجود همه نواقصی که اشاره شده، در خط مقدم مقابله با کرونا ویروس سرافرازانه ایستاده اند و خم به ابرو نمی آورند.
انتظار این بوده و است که همه ارکان  تمام قد برای سرپا نگذاشتن سربازان خط مقدم به میدان بیایند؛ چرا که امروز گزینه دیگری برای افزایش اعتماد مردم به نظام سلامت و کاهش مرگ و میر وجود ندارد. امروز شوربختانه همه راه ها به بیمارستان ها ختم می شوند.

"آنچه که نجات‌بخش جان بیماران است تیم منسجم، باانگیزه و پرتلاش پرستاری است؛ بااین همه آنچه که امروز بر پرستاران می گذرد قابل توصیف نیست"موضوع عدم رعایت پروتکل ها دارد به یک عادت غلط تبدیل می شود، اجتماعات قابل کنترل نیست و تنها چاره کار تقویت خدمات در بخش بستری و ایجاد ظرفیت های جدید است و همه اینها متکی بر دانش و تلاش و انگیزه پرستاران است و لاغیر.
هر آدرس دیگری که به مردم داده شود اشتباه است. عبور از این بحران بدون توجه به استخوان بندی قوی تیم پرستاری بی شک یا غیر ممکن است یا هزینه های گزافی برای مردم و دولت در پی خواهد داشت.
 پرداخت کارانه های مضحک چند ده هزار تومانی، به عنوان آب سردی بر پیکره رنجور اما تا حالا استوار پرستاران خالی شده است و عصبیتِ شدید بر روح و روان آنها حاکم شده است.
 این درحالی است که برای گروه اندک از تیم سلامت کارانه های چند ده میلیونی واریز کرده اند.
متأسفانه گوش شنوایی وجود ندارد، مجلس فعالانه وارد مدیریت کوید نشده است، سازمان نظام پرستاری منفعل و بی اطلاع از آنچه که امروز بر پرستاران می گذرد بر طبل شادانه می کوبد.
جریان مرموزی که با هدف ایجاد نارضایتی و القاء ناامیدی در خط مقدم درمان کرونا ویروس سلامت و امنیت روانی مردم را هدف گرفته اند نیازمند واکاوی سریع و خشکاندن ریشه های آن است.
امروز روز آزمون دولتمردان است ودر وسط این معرکه خانمانسوز فرصت تعلل و مماشات نیست.
اگر سلامت مردم مهم است که هست، برای عبور از این بحران باید به پرستاران انگیزه مضاعف داد.

پیشنهادات زیر می تواند راهگشا باشد.

۱_اجرای قوانین برزمین مانده پرستاری 
۲-معافیت از مالیات تا پایان دوران اپیدمی 
۳-توزیع عادلانه و کارانه ها 
۴-افزایش امنیت شغلی و تبدیل سریع وضعیت ۸۹ روزه ها، قراردادی ها، شرکتی هاو...
۵-اصلاح پاویون ها و فراهم کردن امکانات حداقل رفاهی
۶-برقرای فوق‌العاده ویژه 
۷-اصلاح فرمول محاسبه اضافه کار 

*پرستار بالینی، عضو شورایعالی دوره چهارم نظام پرستاری کشور

۲۳۵۲۳۲