هنگامه صابری، استادی بزرگ با عصایی سفید

هنگامه صابری، استادی بزرگ با عصایی سفید »
» نسخه قابل چاپ
» ارسال به بالاترین
» ارسال به فیس بوک »

توانا- «خواستن، توانستن است» یک مثل است که گاهی بسیار شعاری جلوه می‌کند. تاریخ راوی ِ قصه‌های بسیاری است است کسانی که خواستند اما نتوانستند. اصلا کسانی که خواستند و نتوانستند شاید خیلی از صفحات تاریخ را به خود اختصاص ندهد. اما شاید دلیل ِ خواستن‌ها و نتوانستن‌ها تفاوتی باشد که میان «خواست»‌ها و «اراده»‌ها است. یکی از کسانی که به راستی به این مثل معنا بخشیده است «هنگامه صابری» است.

"هنگامه صابری، استادی بزرگ با عصایی سفید » » نسخه قابل چاپ » ارسال به بالاترین » ارسال به فیس بوک » توانا- «خواستن، توانستن است» یک مثل است که گاهی بسیار شعاری جلوه می‌کند"نابینای مطلق از هر دو چشم و متولد ۱۳۵۵ که در سن ۱۶ سالگی و در سال ۱۳۷۰ رتبه‌ی سوم کنکور سراسری علوم انسانی را کسب کرد؛ کارشناسی و کارشناسی ارشد حقوق بین‌الملل را از دانشگاه تهران دریافت کرد.همچنین توانست کارشناسی ارشد حقوق از دانشگاه مک گیل کانادا دریافت کند. او دکترا و پست دکترای خود را از دانشکده‌ی حقوق دانشگاه هاروارد آمریکا گرفت. صابری در دانشگاه‌های براون، تنسی، و بُستن یونیورسیتی تدریس کرده است. هنگامه صابری در مورد مرحله‌ی تحصیلات خود می‌گوید: «سن من وقتی که وارد دانشکده حقوق شدم ۱۶ سال بود. در کنکور علوم انسانی رتبه‌ام سه شد و بین رشته‌های متفاوتی مردد بودم.

فلسفه، علوم سیاسی و ادبیات… درس مقدمه حقوق را با عزت‌الله عراقی گذراندم گذراندم و حقوق اساسی را با ابوالفضل قاضی.

بعد از این دو واحد درسی بود که متوجه شدم جای درستی آمده‌ام… بعد برای دوره‌ی فوق لیسانس خودم گرایش حقوق بین‌الملل را در همان دانشکده انتخاب کردم و تز ارشد خودم را در مورد کنوانسیون‌های ژنو نوشتم… فوق لیسانسم را از مک گیل گرفتم و در طول آن به طور خاص روی فلسفه‌ی حقوق بشردوستانه تمرکز کردم. بعد فوق لیسانس حقوق و دکترای آن را از دانشگاه هاروارد گرفتم.» هنگامه صابری فرزند میانی پدر و مادری سالم است که سه فرزند نابینای موفق و برجسته به جامعه تحویل داده است.