نماینده مجلس: "حتی یک دلار هم در حساب ذخیره ارزی نیست"

نائب رئیس مجلس شورای اسلامی هم که اداره جلسه را بر عهده داشت ، تذکر را وارد ندانست و بقیه نمایندگان هم به پیشنهاد مذکور رأی ندادند؟ سخن بر سر این نیست که آیا باید آن دو میلیارد برای بخش آب تصویب می شد یا نه؟ بلکه دغدغه نوشتار حاضر این است که چه بر سر حساب ذخیره ارزی آمده ، به گونه ای که به قول رئیس کمیسیون تلفیق مجلس که آن را مستند به اطلاعات بانک مرکزی کرده ، « حتی یک دلار » هم ته آن باقی نمانده است؟! آن هم بعد از سال ها رونق بازار نفت و درآمد چند صد میلیارد دلاری و سخنان مسوولان مبنی بر این که حساب ذخیره ارزی به بالاترین حد خود در تاریخ کشور رسیده است ؛ سخنان رئیس جمهور در آبان ۸۹ در همایش بزرگ نظامی بانکی در مسیر توسعه و تحول کشور را بخوانید: «... دیگران ذخیره ارزی ما را ۱۰۰ میلیارد دلار عنوان کردند که البته قطعاً بیش از این مقدار است و چقدر خوب است این ظرفیت از طریق بانک‌های کشور فعال شود. » از این سخنان ، تنها نصف سال گذشته است و حالا اعلام می شود که حتی یک اسکناس یک دلاری هم -که حدود ۱۱۰۰ تومان می ارزد- در این حساب باقی نمانده است ! سوال کاملاً مشخص است: قضیه چیست؟ آیا اعلام رئیس جمهور مبنی بر این که بالای ۱۰۰ میلیارد دلار دلار ذخیره ارزی داریم مقرون به واقعیت نبوده است یا آنچه در مجلس گفته شده ، خلاف واقع بوده است؟ چه آن که با توجه به دخل و خرج کشور ، امکان ندارد در طول شش ماه ، صد میلیارد دلار ،آن هم از حساب ارزی کشور خرج شود. حساب ذخیره ارزی ، پس انداز ملی برای روز مبادا و پشتوانه اقتصاد کشور است ولی وقتی حتی یک دلار هم در آن وجود نداشته باشد ، آینده نگران کننده می شود. خبر تهی شدن حساب ذخیره ارزی را وقتی کنار خبر عدم واریز ۱۱ میلیارد دلار از درآمد نفتی به آن بگذاریم ، مساله پیچیده تر و مبهم تر می شود و این در حالی است که مردم به عنوان صاحبان دلار به دلار حساب ذخیره ارزی حق دارند از سرنوشت پول های خود خبر دار شوند و دلیل این تناقضات را بدانند.