باستانی پاریزی، استاد تاریخ و روزنامه‌نگار درگذشت

محمدابراهیم باستانی پاریزی، مورخ، نویسنده، و شاعر ایرانی بامداد سه‌شنبه، ۵ فروردین، بر اثر کهولت سن و بیماری کبد در سن ۸۹ سالگی در تهران درگذشت.محمدابراهیم باستانی پاریزی، مورخ، نویسنده، و شاعر ایرانی بامداد سه‌شنبه، ۵ فروردین، بر اثر کهولت سن و بیماری کبد در سن ۸۹ سالگی در تهران درگذشت. به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران، ایسنا، این استاد بازنشسته دانشگاه تهران که در یک ماه اخیر از بیماری کبد رنج می‌برده در بیمارستان مهر تهران درگذشته‌ است. بنا بر گزارش‌ها، مراسم تشییع محمد ابراهیم باستانی پاریزی ساعت ۱۰ بامداد روز پنج‌شنبه، ۷ فروردین، از مقابل دانشکده ادبیات دانشگاه تهران برگزار شده و پیکر او در بهشت زهرای تهران و در جوار همسرش دفن می‌شود. محمدابراهیم باستانی پاریزی مورخ، نویسنده، پژوهشگر، شاعر، موسیقی‌پژوه و استاد بازنشسته دانشگاه تهران است که بیش از ۴۰ عنوان کتاب در زمینه‌های مختلف از جمله کرمان‌شناسی به چاپ رسانده و صدها مقاله تحقیقاتی نیز منتشر کرده‌ است. وی که دوره دکترای تاریخ را در دانشگاه تهران گذراند از سال ۱۳۳۸ تا ۱۳۸۷ استاد آن دانشگاه بود.

"به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران، ایسنا، این استاد بازنشسته دانشگاه تهران که در یک ماه اخیر از بیماری کبد رنج می‌برده در بیمارستان مهر تهران درگذشته‌ است"باستانی پاریزی در یازدهم اسفندماه گذشته یعنی کمتر از یک ماه پیش از فوتش عضویت افتخاری فرهنگستان علوم ایران را نیز دریافت کرد. در مهرماه ۸۹ نیز مستندی در قالب فیلم بلند «از پاریز تا پاریس» درباره محمدابراهیم باستانی پاریزی در جشنواره‌های سینمایی ایران به نمایش درآمد. پیشینه محمدابراهیم باستانی پاریزی در سوم دی‌ماه ۱۳۰۴ در پاریز، از توابع شهرستان سیرجان در استان کرمان متولد شد. وی تا پایان تحصیلات ششم ابتدایی در پاریز تحصیل کرد. پس از پایان تحصیلات ابتدایی و دو سال ترک تحصیل اجباری، در سال ۱۳۲۰ تحصیلات خود را در دانش‌سرای مقدماتی کرمان ادامه داد و پس از دریافت دیپلم در سال ۱۳۲۵ برای ادامه تحصیل به تهران آمد و در سال ۱۳۲۶ در دانشگاه تهران در رشته تاریخ تحصیلات خود را پی گرفت.

باستانی پاریزی به گواه خاطراتش از نخستین ساکنان کوی دانشگاه تهران (واقع در امیرآباد شمالی) است. در ۱۳۳۰ از دانشگاه تهران فارغ‌التحصیل شد و برای انجام تعهد دبیری به کرمان بازگشت و تا سال ۱۳۳۷ خورشیدی که در آزمون دکتری تاریخ پذیرفته شد در کرمان ماند. او دوره دکترای تاریخ را هم در دانشگاه تهران گذراند و با ارائه پایان‌نامه‌ای درباره «ابن اثیر» دانشنامه دکترای خود را دریافت کرد. وی کار خود را در دانشگاه تهران از سال ۱۳۳۸ با مدیریت مجله داخلی دانشکده ادبیات آغاز  کرد و تا سال ۱۳۸۷ استاد تمام‌وقت آن دانشگاه بود. اولین نوشته او در نشریات آن زمان، مقاله‌ای بود با عنوان «تقصیر با مردان است، نه زنان» که در سال ۱۳۲۱ در مجله بیداری کرمان چاپ شد.

"وی که دوره دکترای تاریخ را در دانشگاه تهران گذراند از سال ۱۳۳۸ تا ۱۳۸۷ استاد آن دانشگاه بود"پس از آن به عنوان نویسنده و مترجم از زبان‌های عربی و فرانسه مقالات بی‌شماری در روزنامه‌ها و مجلاتی مانند کیهان، اطلاعات، خواندنی‌ها، یغما، راهنمای‌کتاب، آینده، کلک و بخارا چاپ کرده است. اولین کتاب باستانی پاریزی پیغمبر دزدان نام دارد که شرح نامه‌های طنزگونه شیخ محمدحسن زیدآبادی است و برای اولین بار در سال ۱۳۲۴ در کرمان چاپ شده‌ است. این کتاب تاکنون به چاپ شانزدهم رسیده‌ است. باستانی پاریزی شعر هم می‌سرود و اولین شعر خود را در کودکی در روستای پاریز و در آرزوی باران سروده بود. منتخبی از شعرهای خود را در سال ۱۳۲۷ در کتابی به نام «یادبود من» به چاپ رسانده است.

از میان نوشته‌های او، هفت کتاب با عنوان «سبعه ثمانیه» متمایز است که همگی در نام خود عدد هفت را دارند، مانند خاتون هفت قلعه و آسیای هفت سنگ. بعدا کتاب هشتمی با عنوان هشت‌الهفت به این مجموعه هفت‌تایی اضافه شده‌ است. از آثار دیگر او می‌توان به «از پاریز تا پاریس» (چاپ هشتم ۱۳۸۱)، پیغمبر دزدان (چاپ هفدهم ۱۳۸۲)، شاهنامه آخرش خوش است (چاپ ششم ۱۳۸۳)، تلاش آزادی (چاپ هفتم ۱۳۸۳، برنده جایزه یونسکو) و کتاب‌های مختلف در مورد تاریخ کرمان اشاره کرد