بررسی سامانه نشریات دانشجویی وزارت علوم

به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو؛ محمدرضا محمدی، عضو کمیته ناظر بر نشریات دانشجویی وزارت علوم درباره سامانه نشریات این وزارتخانه در گفتگو با «فرهیختگان» گفت: «اگر بخواهیم این سامانه را با دیگر سامانه‌های موجود مرتبط با نشریات مقایسه کنیم، باید بگوییم این سامانه وضعیت بهتری دارد اما این بدان معنی نیست که دیگر نیازی به توسعه ندارد، بلکه قطعا می‌توان کارهای بهتری را روی آن انجام داد و امکانات بیشتری را برای آن فراهم کرد، در همین راستا پیشنهادهایی را نیز به مسئولان وزارت علوم ارائه داده و امیدواریم در آینده توجه بیشتری به این مساله شود.»

او با تاکید بر اینکه دانشجویان در این سامانه آن‌طور که باید از نشریات مختلف اطلاع پیدا نمی‌کنند، اظهار داشت: «فعالان دانشجویی صرفا یا برای گرفتن مجوز نشریه یا آپلود نسخه جدید نشریه‌شان از این سامانه استفاده می‌کنند. از سوی دیگر امروزه برخی صفحه‌های مجازی نقش مهمی را برای در جریان قرار گرفتن فعالان از وضعیت نشریات ایفا می‌کنند و حتما می‌توان همین نقش را به سامانه نشریات منتقل کرد تا این سامانه به جامعیت برسد.»

محمدی افزود: «امروزه حدود سه تا چهارهزار دانشجو در سامانه نشریات عضو هستند و برای رفع برخی نیازها به این سامانه مراجعه می‌کنند، قطعا با توجه به این جمعیت آماری می‌توان مرجعیت محتوایی را نیز برای سامانه تعیین کرد. امروزه کار اصلی این سامانه آن است که دانشجویان برای فعال ماندن نشریه‌شان، اقدام به آپلود آن در سامانه کرده یا برای ثبت درخواست مجوز جدید به آن مراجعه می‌کنند. البته ما اخیرا شاهد برگزاری انتخابات توسط این سامانه نیز بودیم و دیدیم که سامانه از حیث امنیت انتخاباتی به حد قابل‌قبولی رسیده و این مولفه مهمی خواهد بود.»

عضو کمیته ناظر بر نشریات دانشجویی وزارت علوم گفت: «می‌توان انتظار داشت که در آینده اتفاقات مثبتی برای سامانه نشریات وزارت علوم رخ دهد؛ چراکه امروزه به دلیل تعطیل شدن دانشگاه‌ها، ارتباط عمده نشریات دانشجویی با مخاطب‌شان از دست رفته، درحالی‌که حضور فیزیکی دانشجویان و توزیع نشریات باعث می‌شد فعالان این عرصه بتوانند به راحتی نشریات را دراختیار مخاطبان قرار داده و بازخوردها را دریافت کنند، اما با تعطیلی دانشگاه‌ها و عدم‌پیش‌بینی درست برای فرآیند توزیع نشریات، شاهد از دست رفتن این ارتباط هستیم و این ارتباط به‌صورت محدود از طریق فضای مجازی دنبال می‌شود که قطعا نمی‌تواند فضای توزیع فیزیکی را جبران کند؛ همین مساله باعث شده پیشنهادهایی برای ترمیم این ارتباط ارائه شود.»

او با اشاره به سامانه باشگاه دانشجویان ایران تصریح کرد: «از فرآیند تشکیل این باشگاه اطلاعی ندارم و هیچ‌گونه نظری از فعالان دانشجویی گرفته نشده است؛ اما با توجه به بازخوردهایی که در فضای مجازی دریافت کردم، باید بگویم بیشتر فعالان انجمن‌های علمی وزارت علوم می‌توانند از این باشگاه استفاده کنند و امیدوارم این سامانه بتواند برای این قشر مفید باشد.»

محمدی خاطرنشان کرد: «قطعا راه‌اندازی سامانه‌ها باعث از بین رفتن اعمال سلیقه‌ها در فضای دانشگاه‌ها شده و رسیدگی‌ها به درخواست‌ها در حوزه‌های مختلف شرایط دیگری خواهد داشت؛ چراکه همیشه دانشگاه‌ها تلاش دارند به‌صورت کانالیزه به دستگاه بالادستی اطلاع‌رسانی کنند، اما حداقل کاری که سامانه‌ها می‌توانند انجام دهند، این است که شفافیت را در رسیدگی‌های فرجامی در دستگاه‌های بالادستی فراهم ‌کنند که قطعا این مهم به فراخور فعالیت‌ها متفاوت است، البته تحقق آن به این شرط است که سامانه‌ها بتوانند ارتباط را بین فعالان دانشجویی ایجاد کنند.»