آیت الله دستغیب: آزادی محصورین، خواسته‌‌ اکثریت مردم است

جرس: آیت الله علی‌محمد دستغیب در سخنرانی آغاز سال نو، رفع حصر رهبران جنبش سبز را  یکی از  خواسته‌های بر حق اکثریت مردم دانست و تاکید کرد: مردم ایشان را دوست می‌دارند و آزادی آنان، دوستی و محبّت مردم به مسؤولین را بیشتر می‌کند.  

این مرجع تقلید مقیم شیراز با بیان این که "کوبیدن بر طبل فتنه، هیچ فایده‌ای  ندارد" خطاب به افراطیون گفت: گیرم عده‌ای هم حرفتان را قبول کنند، امّا خوشحالی بیشتر مردم در آزادی محصورین و زندانیان سیاسی است. این کار وحدت ملی را افزایش می‌دهد و این وحدت بهترین سلاح است و چشم طمع بیگانگان را کور می‌کند.

متن کامل سخنان آیت الله  دستغیب به نقل از پایگاه اطلاع رسانی مسجد قبا، به شرح زیر است:‌

بسم الله الرحمن الرحیم

«یا مُقَلِّبَ القُلُوبِ وَ الأبْصَار یا مُدَبِّرَ اللَیلِ وَ النَّهار یا مُحَوِّلَ الحَولِ وَ الأحْوال حَوِّلْ حَالَنَا اِلی أحْسَنِ الحَال»

«ای گرداننده‌ی قلب‌ها و دیده‌ها؛ ای خالق و تدبیرکننده‌ی شب و روز؛ ای کسی که تدبیر عالم در درست قدرت تو است و مؤثر و مسببی جز تو نیست؛ ای که احوال همه‌ی ما در دست تو است، حال ما را بهترین حال قرار ده!»

می‌دانیم که «حال» مقدّمه‌ی «مقام» است. امّا بهترین حال چیست؟

بهترین حال برای انسان، یاد خداست و از مصادیق یاد خدا، یاد نعمت‌های او؛ یاد مرگ؛ یاد ائمه اطهار علیهم السلام و مهم‌تر از همه، «نماز» است؛(أقِمِ الصَّلاةَ لِذِکْری)[۱]

در مقابل، بدترین حال، حال گناه است. این یک واقعیت است که گناه تأثیر بدی بر انسان می‌گذارد و گاه یک گناه، تا مدّت‌ها آدمی را گرفتار خود می‌سازد، البتّه خداوند آمرزنده و مهربان است، امّا یک گناه کبیره یا چند گناه صغیره، می‌تواند شخص طالب را متوقف سازد و او را از مطلوب خود باز دارد.

در نخستین ساعت‌های سال جدید، به خدای خود قول می‌دهیم که در این سال و سال‌های دیگر عمر، گناه را ترک کنیم و چشم، گوش، زبان و سایر اعضا و جوارح خود را از حرام باز داریم.

"«بخیل» کسی است که با وجود توانگری، دست نیازمندان را نمی‌گیرد و به زیردستانش کمک نمی‌کند"اگر در این راه سعی کنید و صادقانه به خدای خود قول بدهید، خداوند توفیقتان می‌دهد. معلوم نیست سال دیگر کدامیک از ما زنده و کدام، مرده باشیم. حضرت عزرائیل جوان و پیر نمی‌شناسد و در آمدنش تأخیر نمی‌کند.

هر کدام از شما افرادی قوی هستید که می‌توانید عده‌ای را به سوی خدا هدایت کنید، اگر خدای ناکرده در راه فساد بیفتید، به همین نسبت می‌توانید دیگران را منحرف کنید. درباره معاشرت‌هایتان خیلی مواظب باشید؛ با هر کسی نشست و برخاست نکنید.

امام صادق علیه السلام از پدرش حدیث کند که پدرم علی بن الحسین علیهما السلام به من فرمود: ای فرزند! با پنج کس همنشین مشو و با آنان گفتگو و رفاقت در راهی نکن! گفتم: پدر جان آنها کیانند؟ به من معرفی کن!

فرمود: بپرهیز از همنشینی با دروغگو؛ زیرا او به منزله سرابی است که دور را در نظرت نزدیک و نزدیک را برایت دور جلوه دهد، و بپرهیز از همنشینی با فاسق و گنهکار؛ زیرا او به یک لقمه یا کمتر از آن تو را بفروشد، و بپرهیز از همنشینی با بخیل؛ زیرا او مال خود را در سخت‌ترین نیازمندی‌هایت از تو دریغ می‌کند، و بپرهیز از همنشینی با احمق؛ که او می‌خواهد به تو سود رساند، ولی (به واسطه حماقتش) زیانت زند، و مبادا با آن کس که قطع رحم کند رفاقت کنی که من او را در سه جای قرآن ملعون یافتم.[۲]

«فاسق» کسی است که از انجام هیچ گناهی فروگزار نمی‌کند و قصد ترک گناه و توبه هم ندارد. «بخیل» کسی است که با وجود توانگری، دست نیازمندان را نمی‌گیرد و به زیردستانش کمک نمی‌کند.

در روایت است که کافر سخاوتمند به بهشت نزدیک‌تر است تا مؤمن بخیل. «احمق» به شخص نافهم و نادان گفته می‌شود؛ یعنی کسی که نفع و ضرر خود و دیگران را نمی‌شناسد. نفع شما برای دوستانتان این است که آنان را به خوبی‌ها و به سوی خدا دعوت کنید و از کار لغو و گناه بازدارید.

برادران و خواهران عزیز! بدانید که نیکی به پدرو مادر، اهمیّت به سزایی دارد و اگر آنان دلشکسته شوند، دنیا و آخرت انسان به باد می‌رود. زنده باشند یا مرده، به یادشان باشید و سعی در جلب رضایتشان کنید. اگر از دنیا رفته‌اند، برایشان طلب آمرزش کنید و از طرفشان خیرات نمایید!

کسی خدمت رسول خدا صلّی الله‌علیه وآله رسید و گفت: «من در زمان جاهلی گناهان بسیار کرده‌ام، از جمله سه تن از دخترانم را زنده به گور کرده‌ام.

"«احمق» به شخص نافهم و نادان گفته می‌شود؛ یعنی کسی که نفع و ضرر خود و دیگران را نمی‌شناسد"آیا برای من امید نجاتی هست؟»

حضرت فرمودند: «برو به مادرت نیکی کن که نیکی به مادر کفّاره گناهان است».

گفت: «مادرم مرده است.»

حضرت فرمود: «پس به خاله ات نیکی کن!» وقتی که رفت، رسول خدا فرمود: «ای کاش مادرش زنده بود!»

در روایت دیگری می‌خوانیم که شخصی به امام صادق علیه السلام گفت: «پسری دارم که بسیار به من احترام می‌گذارد و نیکی می‌کند». حضرت فرمودند: «او را دوست می‌داشتم و اکنون بیشتر دوستش دارم».

غیر از پدر و مادر، با دیگر خویشاوندان نیز باید خوش‌رفتار بود و با آنان صله رحم نمود. قطع رحم و آزردن اقوام و خویشان کار ناپسندی است؛ آزردن، لازم نیست دعوا کردن و ناسزا گفتن باشد، گاهی حرفی که پیش رو یا پشت سر یکی از افراد فامیل می‌زنید، او را تا مدّت‌ها آزرده خاطر می‌کنید.

از خدا می‌خواهیم دل‌های مسؤولین ما را با مردم مهربان کند تا به فکر مردم باشند و بتوانند روشی را که مورد پسند حضرات معصومین است، پیاده کنند. در زیارت جامعه کبیره می‌خوانیم :

«وَ عَادَتُکُمُ الإحْسَانُ وَ سَجِیَّتُکُمُ الْکَرَمُ وَ شَأنُکُمُ الْحَقُّ وَ الصِّدْقُ وَ الرِّفْقُ»

«عادت شما، احسان و روشتان، بزرگواری و جایگاهتان، حق و راستی و مداراست.»

ائمه اطهار علیهم السلام حتّی با دشمنان خود هم نیکوکار بودند. ان‌شاءالله امسال، سال وحدت میان همه‌ی مردم باشد و آنان را دسته دسته نکنند تا جوانان، بهتر و بیشتر رو به دین بیاورند.

اگر خواسته‌های مردم برآورده شود، این اتفاق می‌افتد.

یکی از خواسته‌های بر حق اکثریت مردم این است که آقایان کروبی و موسوی و خانم رهنورد، از حصر آزاد شوند. مردم ایشان را دوست می‌دارند و آزادی آنان، دوستی و محبّت مردم به مسؤولین را بیشتر می‌کند.

این همه فتنه فتنه نکنید. کوبیدن بر طبل فتنه، هیچ فایده‌ای برایتان ندارد و به هیچ جا نمی‌رسید. گیرم عده‌ای هم حرفتان را قبول کنند، امّا خوشحالی بیشتر مردم در آزادی محصورین و زندانیان سیاسی است. این کار وحدت ملی را افزایش می‌دهد و این وحدت بهترین سلاح است و چشم طمع بیگانگان را کور می‌کند.

"حضرت فرمودند: «او را دوست می‌داشتم و اکنون بیشتر دوستش دارم».غیر از پدر و مادر، با دیگر خویشاوندان نیز باید خوش‌رفتار بود و با آنان صله رحم نمود"دشمنان وقتی بخواهند به کشوری مسلّط شوند، ابتدا میان آنان تفرقه ایجاد و آنها را دسته دسته می‌کنند. وقتی همه در محور قرآن و سنّت قرار گیرند و روش حضرات معصومین پیاده شود، دیگر هیچ کشوری نمی‌تواند بر ما مسلّط شود و طولی نمی‌کشد که مجبور می‌شوند همه‌ی اموال ما را پس بدهند. رأی بالای ملت در انتخابات ریاست جمهوری، تأثیر بسیاری داشت و اگر این هجده میلیون، به شصت و هفتاد میلیون برسد و همه با هم متّحد شوند، اثر بیشتری خواهد داشت.

آنچه ما می‌گوییم، از سر خیرخواهی و نصیحت است و بنای توهین به کسی را نداریم؛ اگر گوش کنند، به نفع خودشان است و اگر نکنند، به ضرر خودشان.