«غنچه قوامی تهدید شده به زندان قرچک فرستاده خواهد شد»

رادیو فردا :  غنچه قوامی بیست و پنج ساله است . تابعیت دو گانه ایرانی – بریتانیایی دارد و تحصیل کرده رشته حقوق است.

خانم قوامی آنطور که سازمان عفو بین المللی در بیانیه ای اعلام کرده است، روز ۹ تیرماه ، به بازداشتگاهی در خیابان وزرا رفته بود، تا موبایل خود را  از نیروهای امنیتی پس بگیرد. از همان زمان، او در بازداشت به سر می برد. برادرش، نیما قوامی که ۲۸ سال دارد و ساکن بریتانیاست، از دلیل سفر خواهرش به تهران به رادیوفردا میگوید: « یک مدتی در فکر این بود که چند ماه به ایران برود و خانواده را ببیند و در عین حال کار داوطلبانه انجام دهد و فکر می کنم مدتی بود که به کودکان کار خواندن و نوشتن یاد می داد.» 

اما دیدارهای خانوادگی و آموزش، آغاز دردسر برای غنچه قوامی نبود. او یکی از دهها زنی بود، که می خواست بازی تیم ملی والیبال ایران را نه از تلویزیون بلکه در استادیوم آزادی و از نزدیک تماشا کند.

"او یکی از دهها زنی بود، که می خواست بازی تیم ملی والیبال ایران را نه از تلویزیون بلکه در استادیوم آزادی و از نزدیک تماشا کند"برادرش دراینباره می گوید: « تیم والیبال ایران خیلی خوب بازی می کند، فقط خواهر من نبود، خیلی از ایرانی ها حتی ایرانی های خارج از کشور هم این بازی ها را دنبال می کنند و خب در داخل کشور ایرانی ها می خواستند که چون موقعیت وجود داشت این بازیها را از نزدیک ببینند. همان روز هم پدر و مادری اعتراض کرده بودند به غنچه و گفتند نرو ممکن است مشکلی پیش بیاد، گویا در همان روز روزنامه ها نوشته بودند که خانمها می توانند به استادیوم بروند. پیش از آن هم آقای روحانی دراینباره صحبت کرده بودند. بعد از اینکه غنچه این روزنامه را خریده و به مادرم نشان داد، او راضی شده که غنچه به استادیوم برود. اینگونه او رفت و دستگیر شد.»

این دستگیری در روز سی ام خرداد انجام شد.

در ‌آن روز غنچه قوامی یکی از زنانی بود که در اعتراض به راه ندادنشان به استادیوم آزادی، دست به اعتراض زدند، و پس از برخورد نیروهای امنیتی ، تعدادی از آنها بازداشت و به وزرا منتقل شدند اما ساعاتی بعد پس از دادن تعهد آزاد شدند. عفو بین الملل در بیانیه ای دراینباره آورده است که خانم قوامی پس از آزادی به یکی از دوستان خود گفته بود که در بازداشت کوتاه مدتش به سیلی زده شده و بر روی زمین کشیده شده بود و آثار کبودی بر بدن او مشهود بوده است.

ده روز بعد، غنچه قوامی که برای بازپس گرفتن موبایل خود به بازداشتگاه بازمیگردد، آنطور که عفو بین الملل اعلام کرده، توسط نیروهای لباس شخصی بازداشت می شود، به خانه محل سکونتش برده شده ، کامپیوتر و کتابهایش را جمع می کنند، و او را به بند دو الف سپاه در زندان اوین می برند. در این بیانیه آمده است که خانم قوامی در ۴۱ روز اول که در سلول انفرادی بوده، تحت فشار شدید روانی بوده و تهدید شده که به زندان قرچک فرستاده خواهد شد جایی که محکومان جرایم خطرناک در آنجا زندانی هستند.

پس از این ۴۱ روز، از سلول انفرادی بیرون آورده شده، چند دیداری با خانواده اش داشته، اما بدون تفهیم اتهام از دیدار با وکیلش و دسترسی او به پرونده خانم قوامی ، همچنان در بازداشت به سر می برد. خانواده قوامی هفته ها درباره بازداشت غنچه دخترشان خبری منتشر نکردند. نیما قوامی می گوید با اینکه در ابتدا خانواده اش مخالف بوده اند، او اولین بار با رسانه ها درباره بازداشت خواهرش صحبت کرده است.

"همان روز هم پدر و مادری اعتراض کرده بودند به غنچه و گفتند نرو ممکن است مشکلی پیش بیاد، گویا در همان روز روزنامه ها نوشته بودند که خانمها می توانند به استادیوم بروند"او دراینباره به رادیوفردا می گوید« علت رسانه ای کردن این است که مسئولان صدای ما را بشنوند و شاید بهتر به پرونده رسیدگی کنند. اقای روحانی گفته بود خانم ها می توانند به استادیوم بروند و حالا  غنچه را گرفتند. این حرفها با اتفاقی که برای غنچه افتاده در تضاد است.»

سازمان عفو بین الملل خواستار آزادی فوری و بدون قید و شرط غنچه قوامی شده است چرا که این سازمان می گوید او تنها به صورت صلح آمیز از حقوق خود در زمینه آزادی بیان و تجمع استفاده می کرده است.