وزارت علوم آیین‌نامه ارتقای اساتید را جامع‌تر تدوین کند / سهل‌الوصول بودن برخی بندها؛ عامل کاهش فعالیت‌های پژوهشی

به گزارش خبرنگار دانشگاه خبرگزاری دانشجو، نظام جذب و ارتقای اساتید شاید مهم‌ترین عامل جهت‌دهی فعالیت‌های اعضای هیئت‌های علمی در دانشگاه‌ها باشد. طبق نظام ارزیابی، اساتید دانشگاهی با توجه به آیین‌نامه ارتقای از رتبه‌های مربی، استادیار، دانشیار و استاد بهره‌مند می‌شوند.

حدود سه سالی از آخرین اصلاحات انجام شده در آیین‌نامه ارتقای اعضای هیئت علمی وزارت علوم می‌گذرد، طبق آخرین اصلاحات انجام شده در آیین نامه ارتقای اساتید وزارت علوم، ماده الحاقی تحت عنوان ماده ۵ به این آیین نامه افزود شد که به موجب آن دانشگاه‌ها موظف شدند با تشکیل هیئتی با نام هیئت ممیزه با توجه به شرایط خود به تدوین آیین‌نامه ارتقاء اساتید بپردازند.

دانشگاه خوارزمی نیز از جمله دانشگاه‌هایی محسوب می‌شود که از دیرباز در حوزه فعالیت‌های پژوهشی سرآمد است؛ به طوری که اساتید و دانشجویان این دانشگاه همواره به ارائه مقاله و دستاورد‌های علمی می‌پردازند. هیئت ممیزه این دانشگاه نیز پس از ابلاغیه بند ۵ در آیین‌نامه ارتقای اساتید خود تغییراتی را ایجاد کرده است، به همین منظور برآن شدیم تا با محمد حسین عبداللهی معاون آموزشی و دبیر هیئت ممیزه دانشگاه خوارزمی درباره آیین‌نامه ارتقای اساتید به گفتگو بپردازیم و نقاط قوت و ضعف آن را مورد بررسی قرار دهیم.

  تغییری در آیین‌نامه ارتقای اساتید دانشگاه خوارزمی داشته‌اید؟ با توجه به بندالحاقی آیین‌نامه ارتقای اساتید مبنی بر اختیار دانشگاه‌ها برای تدوین آیین‌نامه ارتقای داخلی، دانشگاه خوارزمی نیز پس از جلسات متعددی که داشت، نهایتا بعد از یک سال و نیم پیشنهاد‌هایی را ارائه داد که به موجب آن حوزه‌های علوم انسانی از علوم پایه جدا شد.

همچنین مواردی را برای مقالاتی که به صورت ژورنال‌هایی با اعتبار خارجی نه صرفا انگلیسی هستند استثنا کردیم. به طوری که دانش یاران با یک مشخصه واساتید با یک مشخصه دیگر ارتقاء می‌یابند. اکنون یک بندالحاقی را در هیئت ممیزه مصوب کرده‌ایم، ولی زمانی می‌توانیم به آن استناد کنیم که هیئت امنا یا هیئت ممیزه مرکزی که وزارت علوم است، آن بند را در آیین نامه داخلی دانشگاه خوارزمی تایید کند.