استاد گلشنی علم را برای علم می‌خواهد

به گزارش

خبرنگار مهر: آئین نکوداشت استاد مهدی گلشنی به همت قطب علمی فلسفه دین اسلامی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، عصر دوشنبه ۵ اسفند برگزار شد.

«غلامرضا اعوانی» در این آئین نکوداشت طی سخنانی اظهار کرد: شخصیت علمی استاد گلشنی را از ابعاد مختلفی می‌توان بررسی کرد هرچند که در این مجال اندک نمی‌توان زحمات هفتاد ساله او را خلاصه کرد اما به چند نکته اشاره می‌کنم. نخستین ویژگی بارز او اینکه از معدود دانشمندان انگشت شمار و معدودی است که به علوم تجربی، ریاضی و فیزیک پرداخت و نه تنها تبحر داشت که در عین حال علوم را از نگاه الهی بررسی و به آن پرداخت.

وی ادامه داد: من دلیل می‌آورم که علم الهی بوده و این مسأله‌ای است که در دنیای ما مورد غفلت واقع شده است. نفس ما از ایده‌ها بافته شده و اگر این ایده‌ها نبود اصلاً قدرت تشخیص و شناخت نداشتیم، برای فهمیدن، باید چیزی بالفعل در وجودمان باشد.

اعوانی با اشاره به دلیل قرآنی گفت: خداوند فرماید «عَلَّمَ آدَمَ الْأَسْمَاءَ». اسماً حقایق و معانی عالم هستند. در این میان انسان مظهر الهی است.

"انسان اگر در وجود خود این مظهر را دید تواضع خواهد داشت، عالم مثل آینه‌ای است که صفات الهی در آن ظاهر شده است"انسان اگر در وجود خود این مظهر را دید تواضع خواهد داشت، عالم مثل آینه‌ای است که صفات الهی در آن ظاهر شده است. زمانی که انسان این اسماءالله را فراموش کرد، توان خود را در راه شیطانی به کار برده و علم را در جهت الهی خود پیش نمی‌برد. متأسفانه در جهان با نسیان این دید الهی مواجه هستیم که موجب به وجود آمدن خوی فرعونی شده است.

این استاد فلسفه اسلامی افزود: به زعم استاد گلشنی بهترین راه، راه افلاطون است که به نظر او ریاضیات آلت فعل خداوند است. گلشنی علم را برای علم می‌خواهد. علم تابع هیچ چیز از جمله سیاست نیست.

او حتی مناصبی که قبول کرد به جهت ضرورت و اخلاق بوده و تمام تلاش اش بر پایه آن ‌چیزی است که مقتضای علم است.

وی با اشاره به دیگر ویژگی‌های استاد گلشنی اظهار کرد: تأثیرگذاری وی در محافل دانشگاهی و حوزوی و به ویژه تربیت دانشجویان است و دانشجویان برجسته او پرشمار هستند؛ استاد گلشنی نه تنها در علوم تجربی، بلکه در علوم انسانی نیز بحث داشته‌اند؛ اما نکته مهم اینکه چیزی که به آن نیاز داریم، استوانه‌ها هستند. دکتر گلشنی از استوانه‌ها محسوب می‌شوند، اما گویی این افراد وقتی بازنشسته می‌شوند، به دست فراموشی هم سپرده می‌شوند.