محمدرضا کائینی: در زمان نهضت ملی هم سیاست غرب، چماق و هویج بود

به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، سامان‌دهی وضع اقتصادی کشور از طریق سیاست خارجی همچنان یکی از مباحث گرم و جاری در فضای سیاسی کشور است. هواخواهان این ایده معتقدند که کشور در اثر تعامل جدی با آمریکا می‌تواند از وضع نابسامان اقتصادی عبور کند و از عواید عادی‌سازی روابط، پیشرفت کشور خواهد بود؛ چنانکه اگر طی ۴۰سال گذشته جمهوری اسلامی روی دشمنی با آمریکا اصرار نمی‌داشت، ای‌بسا به این تنگنا نمی‌رسید. در دوره پهلوی دوم، روابط میان ایران و امریکا اگرچه فراز و فرود‌هایی داشت، اما مجموعا دو کشور نزدیک به ربع قرن نزدیکترین هم‌پیمانان در حوزه‌های سیاسی و اقتصادی بودند. مرور این سابقه در رابطه ایران و آمریکا و نتایج حاصل از سیاست‌های آن دوران می‌تواند تحلیلی واقعی‌تر از روابط سیاست خارجی و اقتصاد به‌دست دهد. البته ممکن است گفته شود زمانه تغییر کرده و نمی‌توان از تجربه‌های تاریخی درسی برای امروز آموخت.

"به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، سامان‌دهی وضع اقتصادی کشور از طریق سیاست خارجی همچنان یکی از مباحث گرم و جاری در فضای سیاسی کشور است"نکته اینجاست که علم بر شواهد و دلایل استوار است و اگر شاهد و دلیلی بر تغییر رویه ایالات متحده نداشته باشیم، وجهی ندارد که چشم از سابقه تاریخی‌مان بپوشیم. به سراغ محمد رضا کائینی، کارشناس تاریخ معاصر رفتیم تا از او بپرسیم که رابطه ایران و آمریکا در این دوره تا چه اندازه به کار رشد و توسعه کشور آمد و آیا می‌توان امید داشت که تجدید روابط دو کشور منجر به گشایش اقتصادی شود؟