پیروز قربانی: فقط کی‌روش مربی خارجی درجه یک بود / فرهنگ هواداری در ایران بسیار پایین است

به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری دانشجو، پیروز قربانی در مورد اینکه حرف‌شنوی بازیکنان از مربیان ایرانی چقدر است و مربیان ایرانی چقدر مدیر هستند، اظهار داشت: در درجه اول این مساله بستگی به شخصیت خود مربی دارد. از چندمنظر می‌شود این قضیه را بررسی کرد. در درجه اول شخصیت مربی و اصولی که برای خودش تعریف کرده وجود دارد. متأسفانه برخی از مربیان اصولی برای خودشان ندارند. نحوه تیم گرفتنشان باعث می‌شود  تن به خواسته‌هایی بدهند که شاید برخلاف میل خودشان و خلاف اصول مربیگری باشد ولی متأسفانه دوست دارند به هر طریقی باشند.

قربانی ادامه داد: جذبه مربیان هر سال کمتر می‌شود.

"اگر مربی برای خودش اصولی داشته باشد و در درجه اول شخصیت خودش را حفظ کند و برایش اهمیت داشته باشد، می‌تواند مقابل این قضایا قرار بگیرد"اگر مربی برای خودش اصولی داشته باشد و در درجه اول شخصیت خودش را حفظ کند و برایش اهمیت داشته باشد، می‌تواند مقابل این قضایا قرار بگیرد. یکی از دلایل این مساله می‌تواند هوادار باشد. فرهنگ تماشای بازی و فرهنگ هواداری ما متأسفانه با سطح استاندارد دنیا خیلی فاصله دارد. شما می‌بینید بازیکن می‌تواند برای اینکه به خواسته خودش برسد از فشار هوادار استفاده کند. مربی خارجی که به فوتبال ایران وارد می‌شود، براساس مشاوره‌ای که به او داده می‌شود یا آنچه خودش می‌فهمد، از هوادار به عنوان وسیله‌ای برای رسیدن به خواسته‌هایش استفاده می‌کند.

مدافع پیشین استقلال در مورد اینکه مربیان خارجی وقتی به ایران می‌آیند، منطق اروپایی را در ابتدا پیاده می‌کنند اما سال بعد ۱۸۰ درجه از نظر اخلاقی تغییر می‌کنند، اظهار داشت: خیلی مواقع از هوادار استفاده می‌کنند تا بتوانند باشگاه را تحت فشار قرار بدهند. متأسفانه هوادار ما هم متوجه این موضوع نمی‌شود. مورد دیگری که اقتدار مربی را زیر سؤال می‌برد، مدیر برنامه‌ها هستند. مثلاً خیلی از تیم‌ها هفت هشت بازیکن را از یک مدیر برنامه می‌گیرند. طبیعتاً قدرت مدیر برنامه از مربی در آن تیم بیشتر می‌شود.

"فرهنگ تماشای بازی و فرهنگ هواداری ما متأسفانه با سطح استاندارد دنیا خیلی فاصله دارد"

وی با در مورد اینکه مدیر برنامه تعیین تکلیف می‌کند اضافه کرد: واقعا هم همینطور است. وقتی مربی می‌‌خواهد با یک بازیکن برخورد کند، ۸ بازیکن دیگر پشت آن بازیکن درمی‌آیند. مطلب دیگر فضای مجازی است. اتفاقی افتاده، شب به خانه‌شان می‌روند، استوری می‌گذارند و پشیمان هم می‌شوند! فضای مجازی باعث شده خیلی از آدم‌ها الکی شجاع بشوند.

قربانی در مورد اینکه در کنار دلال‌هایی که سایه آنها روی فوتبال حس می‌شود، تعیین‌تکلیف خیلی از اتفاقات چقدر با بازیکنان فوتبال است، گفت: بستگی دارد آن بازیکن چقدر قدرت داشته باشد.

بازیکن نمی‌تواند به تنهایی کاری انجام دهد.

وی در مورد اینکه تیم‌ها به خاطر باندبازی بازیکنان دچار چنددستگی می‌شوند و برعلیه مربی کار می‌کنند، اظهار داشت: اینکه خود بازیکن بخواهد کارهایی انجام بدهد خیلی کمتر شده، ولی اگر بخواهند چیزی را به او دیکته کنند تا قضایایی رقم بخورد و بازیکن ابزاردست شود، شاید وجود داشته باشد. ولی اینکه خود بازیکن بخواهد کاری را انجام بدهد کمتر شده است. همه این‌ها به اقتدار و شخصیت مربی برمی‌گردد. مربیانی در لیگ خودمان داریم که اصولشان را زیر پا نمی‌گذارند.

قربانی در خصوص اینکه برخی اوقات مسائلی مانند اخراج بازیکن توسط مربی و بازگشت او به وسیله باشگاه باعث می‌شود جذبه مربی زیر سؤال برود، گفت: طبیعتاً همینطور است.

"شما می‌بینید بازیکن می‌تواند برای اینکه به خواسته خودش برسد از فشار هوادار استفاده کند"شما نحوه برخورد مدیران ما با بازیکنان خارجی را ببینید. اگر یک مربی خارجی حرکتی انجام بدهد، کل ایران مدیر، هواداران و همه پشت او هستند ولی اگر همان حرکت را مربی ایرانی انجام بدهد بدترین توهین‌ها به مربی می‌شود که چرا این کار را کردی؟ متأسفانه هر کاری کنیم در انتها به همان فرهنگ می‌رسیم.

وی افزود: انتقادی هم باید به همکاران خودم داشته باشم. مربی که برای گرفتن تیم همه جا می‌رود و به همه رو می‌زند اقتداری نخواهد داشت و مدیر هر چه به او بگوید مجبور است انجام بدهد. حتی بازیکن هم برایش تصمیم می‌گیرد.

کاپیتان اسبق استقلال در گفت‌وگو با برنامه آفساید و در خصوص اینکه تیم‌های بزرگ باید فردی را به عنوان بزرگ تیم داشته باشند، عنوان کرد: اینکه تیم باید بزرگتر داشته باشد را قبول ندارم.

اگر از دیدگاه مدیریتی نگاه کنیم، آدمی که مانند مربی، رهبر جایی می‌شود، باید خودش را قالب کند و چند وسیله و راهکار دارد. یکی از آنها تنبیه، پاداش و... است. یکی از مهمترین مسائل، رهبری فنی است.

قربانی ادامه داد: بازیکن باید بفهمد مربی از لحاظ فنی آنقدر احاطه دارد که مجبور است از او اطاعت کند ولی متأسفانه چون این فاکتور در فوتبال ایران خیلی کم است و بازیکنان ما هم فوق‌العاده باهوشند، متوجه می‌شوند کدام مربی توانایی فنی دارد و کدام مربی ندارد. وقتی مربی خارجی می‌آید تمرین امروزش با فردا فرق دارد.

"مربی خارجی که به فوتبال ایران وارد می‌شود، براساس مشاوره‌ای که به او داده می‌شود یا آنچه خودش می‌فهمد، از هوادار به عنوان وسیله‌ای برای رسیدن به خواسته‌هایش استفاده می‌کند"بازیکنان می‌گویند به‌به، چه مربی است، دو تمرینش شبیه به هم نبوده. ولی در ایران مربی داریم که همین الان تمرین ۲۵ سال پیش را می‌دهد.

وی افزود: بازیکن این را متوجه می‌شود و طبیعتاً اقتدار مربی زیر سؤال می‌رود. خود مربی‌ها هم باید چه از لحاظ شخصیت و چه از لحاظ فنی کار کنند. شما می‌توانید با ابزار فنی همه بازیکنان را زیر سلطه خودتان بیاورید.

مدافع اسبق استقلال در مورد اینکه اگر با همین روال سیستم سنتی و زیرتوپ زدن و... پیش برویم جذبه مربی ایرانی در سه سال آینده به صفر می‌رسد، گفت: این مساله در مواردی هم به نفع فوتبال ایران است.

امیدوارم سیستم به جایی برسد که آدم‌هایی که کار نمی‌کنند و فقط روی مسائل دیگری غیر از مسائل فنی تمرکز دارند را پس بزند. این باعث پیشرفت فوتبال ما می‌شود. متأسفانه اگر بررسی کنیم فوتبال ما در مقایسه با همین کشورهای کوچک اطراف در ۲۵ سال گذشته هیچ پیشرفتی نداشته است. شما نمی‌توانید بگویید فوتبال ما نسبت به بیست سال پیش خیلی پیشرفت کرده در صورتی که در مورد قطر، امارات و ... می‌توانیم این حرف را بزنیم.

"وی با در مورد اینکه مدیر برنامه تعیین تکلیف می‌کند اضافه کرد: واقعا هم همینطور است"

قربانی تصریح کرد: بار فنی فوتبال ایران بسیار کم است. خیلی کم مربی درجه یک خارجی به ایران آمده، فقط می‌توانم از کی‌روش نام ببرم.