تکیه بر باد به سبک دوومیدانی/ امید فدراسیون دست به عصا در توکیو!

وضعیت مصدومیت احسان حدادی باعث شده تا حتی مسئولان ورزشی نیز شانسی برای مدال‌آوری او در توکیو قایل نشوند و امیدهایشان به باد برود.

به گزارش ایسنا، مصدومیت های متعدد احسان حدادی و در آخرین مورد مصدومیت دیسک کمر او تمام امیدهای کمیته ملی المپیک و فدراسیون دوومیدانی را برای مدال‌آوری دوباره او در بزرگترین رویداد ورزشی جهان، بر باد داد. کمیسیون پزشکی پس از بررسی وضعیت مصدومیت حدادی امکان پرتاب‌های بلند را برای این ورزشکار کم دانسته اما اعلام کرده که می‌تواند با فیزیوتراپی کار خود را ادامه دهد و در المپیک شرکت کند.

هاشم صیامی، رییس فدراسیون دوومیدانی در این مورد به ایسنا گفت: "پزشکان پس از معاینه احسان گفتند که دیسک کمرش نیاز به عمل دارد اما اگر اینکار را انجام بدهیم به المپیک نمی‌رسد. بنابراین پیشنهاد دادند که با فیزیوتراپی و تمرینات و فشار کمتر در المپیک شرکت و تلاش خود را بکند، اما باید مواظب خودش باشد. بعد از المپیک هم معاینه می‌شود و اگر نیاز به عمل داشته باشد، انجام می‌شود.

"وضعیت مصدومیت احسان حدادی باعث شده تا حتی مسئولان ورزشی نیز شانسی برای مدال‌آوری او در توکیو قایل نشوند و امیدهایشان به باد برود"

او در واکنش به اینکه حدادی با توجه به مصدومیتش شانسی برای کسب مدال ندارد، بیان کرد: آسیب دیده است اما نمی‌توانیم بگوییم تلاش نکن. او هم تلاش خود را می‌کند و دیگر نمی‌دانیم چه اتفاقی در المپیک می‌افتد. ما وظیفه داریم  حمایت کنیم و این کار را انجام می‌دهیم. او هم تمام تلاش خود را می‌کند تا اتفاق خوبی بیفتد و پزشکان هم کمک می‌کنند.

صیامی در مورد روند تمرینات حدادی گفت: تمریناتش را شروع کرده است اما پرتاب سنگین انجام نمی‌دهد، چون ممکن است آسیب‌دیدگی‌اش شدید شود.

احسان  خیلی مصمم است، می‌گوید کم کاری نمی‌کنم و با تمام توان در المپیک شرکت می‌کنم."

حدادی امید اول دوومیدانی ایران برای کسب مدال بود، به همین دلیل هر آنچه برای آماده‌سازی نیاز داشت، دریافت کرد تا بدون دغدغه بلندترین پرتاب خود را در توکیو انجام بدهد و مدالی به سبد مدالی ایران اضافه کند اما اکنون که وضعیت مصدومیتش مشخص شده، همه می‌دانند کسب مدال بیش از هر زمانی دیگری دور از ذهن است.

اگر دوومیدانی ایران از سال‌های قبل همانقدر که به حدادی توجه کرده بود به سایر ورزشکاران هم توجه می‌کرد و زمینه‌ساز پیشرفت آنها می‌شد، اکنون می‌شد از کنار مصدومیت این ورزشکار راحت‌تر گذشت و برای مدال به دیگران چشم دوخت اما دستاورد این بی‌توجهی چیزی جز ناکامی دوومیدانی ایران نخواهد بود.

وضعیت حدادی به ‌گونه‌ای است که حتی روی کاغذ هم شانس کمی برای مدال‌آوری دارد. ورزشکاری که با دیسک کمر خود دست و پنجه نرم می‌کند قرار است در دایره پرتاب با کسانی همچون دانیل استاهل رقابت کند که در سال ۲۰۲۰ پرتابی به طول ۷۱.۳۷ متر انجام داد و در اکثر مسابقاتی که در سال ۲۰۲۱ شرکت کرده، رکوردی بالاتر از ۶۸ متر را به ثبت رسانده است. هرچند حدادی نیز برای حضور در المپیک تلاش می‌کند اما پرتاب‌های بلند ممکن است وضعیت او را وخیم‌تر کند، پس باید دست به عصا پیش برود.

حدادی در روزهای آمادگی خود برای مسابقات جهانی قطر پرتابی به طول ۶۵.۱۶ متر داشت و اکنون با چالش مصدومیت در المپیک مواجه است. مصدومیتی که دست از سر او برنخواهد داشت و باید با فیزیوتراپی و کاهش فشار، تلاش خود را برای کاهش تاثیرگذاری درد کمر در پرتاب‌هایش انجام بدهد.

"بنابراین پیشنهاد دادند که با فیزیوتراپی و تمرینات و فشار کمتر در المپیک شرکت و تلاش خود را بکند، اما باید مواظب خودش باشد"هر چند او تصمیم گرفته همراه با کاروان اعزامی راهی توکیو شود اما باید دید که در روزهای پایانی منتهی به اعزام چه تصمیمی خواهد گرفت. این در حالی است که حدادی برای یک عمل ساده خار پاشنه، به آلمان رفت و مدت زیادی در آنجا ماند تا هزینه زیادی روی دست کمیته المپیک، فدراسیون پزشکی و فدراسیون دوومیدانی بگذارد.

مشخص نیست فدراسیون دوومیدانی تا چه زمانی می خواهد بخش اعظمی از بودجه خود را خرج ورزشکاری کند که تنها می تواند در سطح آسیا مدعی باشد و مشخص نیست چه زمانی قرار است بخش کوچکی از بودجه مثلا به دختر آینده دار پرتابگری برسد که تاریخ سازی کرده اما به خاطر نداشتن امکانات مجبور است کنار خیابان یا در بیابان تمرین کند.

در هر حال جامعه دوومیدانی همچنان چشم انتظار اجرای عدالت و تقسیم بودجه متوازن در این رشته است.

انتهای پیام