عبادت، نیاز روحی بشر

چکیده :مکتب اسلام به همه ابعاد انسان اعم از جسمی و روحی، مادی و معنوی، فکری و عاطفی و فردی و اجتماعی توجه عمیق دارد و هیچیک از نیازهای بشر را مهمل نگذاشته است. پرورش عقل و فکر، کسب استدلال فکری و مبارزه با اموری که بر ضد استقلال عقل است از قبیل تقلید از نیاکان، از اکابر و چشم پرکن ها، موردعنایت جدی اسلام...

کلمه- گروه معارف:

مکتب اسلام به همه ابعاد انسان اعم از جسمی و روحی، مادی و معنوی، فکری و عاطفی و فردی و اجتماعی توجه عمیق دارد و هیچیک از نیازهای بشر را مهمل نگذاشته است. پرورش عقل و فکر، کسب استدلال فکری و مبارزه با اموری که بر ضد استقلال عقل است از قبیل تقلید از نیاکان، از اکابر و چشم پرکن ها، موردعنایت جدی اسلام است.

از سوی دیگر، پرورش اراده و کسب مالکیت بر نفس و آزادی معنوی از حاکمیت میل ها و هوس ها مبنای بسیاری از عبادت های اسلامی و سایر تعالیم این مکتب الهی است. همچنین پرورش حس حقیقت جویی، علم طلبی، پرورش عواطف اخلاقی، پرورش حس جمال دوستی و … هرکدام به نوبه خود موردتوجه عمیق اسلام است.

در این میان حس پرستش و عبودیت که همچون جنبشی از اعماق درون انسان سرچشمه می گیرد به عنوان یک غریزه اصلی و با اهمیت موردتوجه خاص اسلام قراردارد و نماز به عنوان مظهر کامل اظهار عبودیت چنان در اسلام شکل گرفته است که پاسخگوی بسیاری از نیازهای فردی و وظایف اخلاقی فرد در جامعه می باشد.

انسان از ناحیه باطنی به حقیقتی که او و جهان هستی را آفریده گرایش دارد و از بعدی دیگر خودش را محتاج و نیازمند کسی می بیند که هستی اش در قبضه قدرت اوست. در واقع نماز برآورنده نیازهایی است که عدم تأمین آنها در روح بشر ایجاد عدم تعادل می کند همچنان که اگر هریک از نیازهای فطری انسان برآورده نشود روح انسان مضطرب و نامتعادل می شود.

"چکیده :مکتب اسلام به همه ابعاد انسان اعم از جسمی و روحی، مادی و معنوی، فکری و عاطفی و فردی و اجتماعی توجه عمیق دارد و هیچیک از نیازهای بشر را مهمل نگذاشته است"عدم پاسخگویی به نیاز پرستش روح انسان را دچار تشویش و پریشانی می سازد.

«جواهر نعل نهرو» که در اوایل عمر به هیچ آئینی اعتقادنداشت در اواخر عمر می گوید: «من، هم در روح خودم و هم در جهان یک خلأیی را، یک جای خالی را احساس می کنم که هیچ چیز نمی تواند آن را پرکند مگر معنویت و این اضطرابی که در جهان پیدا شده است علتش این است که معنویت در جهان تضعیف شده است.»

نماز قطع نظر از هر چیز به تعبیر استاد شهید آیت الله مطهری، طبیب سرخانه است. یعنی نماز و راز و نیاز با پروردگار قادر است عنصرهای موذی را از روح انسان دور سازد و به روح و روان آدمی نشاط و سلامت هدیه کند.

قرآن کریم به پا داشتن نماز را پس از ایمان به غیب آورده و در تعالیم دینی از نماز به عنوان پایه دین یاد شده است که این نشان از اهمیت این فریضه دینی در مکتب اسلام دارد. نماز در اسلام در رأس برنامه های پرورشی و تربیتی قرارگرفته است. قرآن کریم اهل ایمان را توصیه می کند که از نماز و روزه نیرو و مدد بگیرند تا در زندگی فردی در دام لغزش ها و در زندگی جسمی اسیر طاغوت ها نشوند.

امیرالمؤمنین علی(ع) در آخرین لحظات زندگی اش به برپا داشتن نماز سفارش می کندو می فرماید: خدا را، خدا را، در باره نماز که نماز عمود خیمه دین است.

امام صادق نیز در آستانه سفر آخرت خویشان و نزدیکان خود را فراخواندند و در لحظات آخر عمر خطاب به اطرافیان فرمودند: «هرگز شفاعت ما به مردمی که نماز را سبک بشمارند نخواهدرسید.» نماز اثر بهجت زایی و انبساط آفرینی دارد. همین آثار فضای روح انسان را روشن می کند و امید و عشق به زندگی و هستی را در درون انسان تقویت می نماید که نتیجه آن آرامش خاطر و پاسخگویی به یکی از نیازهای فطری بشر است.

انسان نمازگزار تکلیفش با خودش روشن است و دچاراضطراب و نگرانی نیست.

نماز انسان را از لذت معنوی سرشار می کند، لذتی که به عمق روح و جان آدمی مربوط است و زندگی انسان را سرشار از اطمینان قلبی و آرامش می سازد.