گزیده سرمقاله‌ برخی از روزنامه‌های صبح امروز کشور

خبرگزاري فارس: برخي روزنامه هاي صبح امروز سرمقاله هاي خود را به موضوعات زير اختصاص دادند. * رسالت روزنامه رسالت در سرمقاله امروز خود با عنوان "آغازي براي همدلي " به قلم محمدكاظم انبارلويي آورده است: مردم در انتخابات دهمين دوره رياست جمهوري يك ركورد بي نظير از مشاركت سياسي در سرنوشت خود به جاي گذاشتند . اين انتخابات يك زلزله سياسي بود و بخشي از توطئه هاي اجانب را در گسل هاي خود بلعيد و در آسيب شناسي انقلاب و حركت مردم يك نقطه عطف به لحاظ آگاهي از ترفندهاي دشمن به حساب مي آيد. متاسفانه نوع و شدت رقابت و فضاي پديد آمده از آن آسيب هايي را پديد آورد و هزينه هايي بر فوايد بي شمار مشاركت 85 درصدي مردم به جاي گذاشت . درباره چند و چون هزينه - فايده انتخابات دور دهم سخن بسيار گفته شده و از تلخي ها وشيريني هاي بسياري ياد شده است . يكي از زيانهاي انتخابات اين دوره ايجاد فضاي سوءظن و بدبيني وكاشتن تخم كينه و دشمني توسط عناصر شناخته شده و ناشناخته بود. بخشي از نخبگان با جدا كردن سفره خود از ديگر نخبگان و مردم به راهي رفتند كه امنيت ملي و وفاق ملي را مورد تهديد قرار دادند و هنوز برطبل بي وفايي به ارزشها و اركان نظام مي كوبند. ماه مبارك رمضان شياطين به لطف خدا در بند هستند لذا فرصتي است كه سر ديو نفس را به سنگ بكوبيم و تلفات و آسيب ها را به حداقل كاهش دهيم. مقام معظم رهبري به بهانه ديدار با قاريان و حافظان قرآن فرمودند: «دلهايي كه پيام قرآن را درك كرده اند به خاطر اغراض شخصي و مسائل شخصي وحدت عظيم ملي را به هم نمي زنند» و فرمودند: «درك پيام قرآن مانع به هم زدن وحدت ملي مي شود.» پيام قرآن اعتصام به حبل الله به عنوان اصلي ترين تضمين براي وحدت ملي است. نوع ساخت نظام و چينش اركان آن به گونه اي است كه دسايس و نيرنگهاي شيطاني كارايي خود را در آسيب زدن به وحدت ملي و اقتدار ملي از دست مي دهد. يكي از اركان مهم نظام كه به تدبير امام خميني (ره) بنيانگذار جمهوري اسلامي مي تواند نقش آفريني خوبي داشته باشد، مجمع تشخيص مصلحت نظام است. اين مجمع متشكل از جمعي از نخبگان نظام است كه به لحاظ در برگيري مي تواند كل يا بخش عظيمي از نخبگان جامعه را نمايندگي كند. آنان كه حاضر نبودند گوش خود را بدهكار گفتگوي نخبگان در زير يك سقف كنند همواره درباره جايگاه و مشروعيت اين ركن مشكل داشتند. آيت الله هاشمي رفسنجاني روز شنبه در اولين نشست مجمع تشخيص مصلحت پس از تعطيلات، سخنان خوب، دلگرم كننده ، وحدت آفرين و اميدوار كننده اي مطرح كردند. ايشان فرمودند: «رعايت رهنمودهاي رهبري از ضرورتهاي شرايط كنوني است. اتحاد و همدلي لازمه عبور كشور از مسائل داخلي و مقابله با مشكلات خارجي است». اين يك گام به جلو براي رفع سوءتفاهمات و آرامش بخشي به جامعه است. هر كس كه دلش براي نظام و انقلاب مي تپد قاعدتا بايد از چنين مواضعي استقبال كند و آن را آغازي براي همدلي و همگرايي در داخل تلقي كند. اينكه اين مواضع اميدوار كننده و وحدت بخش در مجمع تشخيص مصلحت عنوان مي شود نيز نشان آن است كه برايند فهم نخبگان جامعه از بازگشت آرامش به جامعه و حفظ اقتدار و امنيت ملي همانند فهم مردم و ديگر دلسوزان جامعه است. متاسفانه دشمن در انتخابات دور دهم رياست جمهوري مسيري را در رقابت به برخي نشان داد كه جز افزايش كينه و دشمني بين احزاب و گروهها و رجال سياسي و مذهبي و تهديد اقتدار و امنيت ملي نبود. افغانيزه كردن نوع رقابت همين مسير غلط بود كه متاسفانه طي شد. حال بايد از همان مسيري كه رفتيم برگرديم و به قانون و ساختارهاي قانوني نظام احترام بگذاريم و نهاد رهبري را فصل الخطاب رهايي از اين وضع بدانيم. ما معتقديم اگر اين روند ادامه يابد كساني كه هنوز براساس عصبانيت و خشم سخن مي گويند و بر سر بي مهري به نظام و مردم ايستاده اند، به اين روند برمي گردند و غائله آفريني را ختم مي كنند. امروز دستور كار دشمن «التهاب آفريني» در جامعه است . كار مومنان و دوستداران نظام «التيام بخشي» است ، درست نقطه مقابل حركت دشمن! ما مي توانيم به مدد صاحب اين ماه عزيز به مشكلات غلبه كنيم و دوباره به صورت يك مجموعه عظيم و يد واحده در برابر شرارت دشمنان بايستيم. شرط آن اين است كه اول خودمان با خودمان جمع شويم تا بتوانيم با ديگران مسير همگرايي و وحدت را بپيماييم . اين نصيحت خواجه شيراز يك فرياد دروني براي همه ماست . اگر خوب گوش كنيم مي توانيم پاسخ مثبت به آن دهيم. زفكر تفرقه باز آي تا شوي مجموع به حكم آنكه چو شد اهرمن ، سروش آمد * كيهان روزنامه كيهان در يادداشت روز خود با عنوان "وحدت و ضد آن " به قلم سعدالله زارعي آورده است: درباره «وحدت» سخن گفتن هميشه خوب و لازم است. اين موضوع در ماه مبارك رمضان از اهميت مضاعفي هم برخوردار مي شود چرا كه قرآن كه بيشترين دعوت ها به وحدت را در متن خود دارد و خود، مدار و ملاك و محور وحدت است در اين ماه بزرگ الهي نازل گرديده است. اما در عين حال دعوت به وحدت را نمي توان و نبايد از «شكنندگان» آن پذيرفت و نيز نمي توان و نبايد از ساده لوحاني كه حقيقت را از مجاز و اصل را از «بدل» بازنمي شناسند و از اين رو از سوي طراران و طراحان مورد سوءاستفاده قرار مي گيرند، پذيرفت. وحدت ملاك و مبنا دارد. مبناي آن انس دل و جان با معنويت و دوري از دنياست. رهبر معظم انقلاب اسلامي- دامت بركاته- در روز اول ماه جاري رمضان در يك محفل قرآني فرمودند: «اگر دل هايمان را ظرف پذيرنده باران رحمت الهي و هدايت قرآن قرار دهيم، پذيرش پيام هاي قرآن آسان مي شود و منافع و اغراض شخصي، قدرت طلبي و ثروت اندوزي مانع عمل به آيات الهي نمي شود.» ايشان افزودند: «دل هايي كه پيام مهم قرآن را دريافته اند، به خاطر اغراض و مسائل شخصي، وحدت عظيم ملي را برهم نمي زنند.» از منظر قرآن و رهبري وحدت با قدرت طلبي و فزون خواهي سازگار نيست و طبعاً وحدت كردن با قدرت طلبان و فزون خواهان امكان پذير نمي باشد. در حوزه مسائل سياسي قدرت طلبان مرزها را مي شكنند و با بيگانه درمي آميزند و «وحدت عظيم ملي» را فداي لبخند بيگانه مي كنند. با چنين گروه ها، دسته ها و اشخاص چگونه مي توان به وحدت رسيد؟ آيا آنان در اين دعوت به حقيقت نزديك مي شوند يا جبهه بي غبار حق را به انواع غبارها و ابهامات آلوده مي كنند! در روزهاي اخير ما شاهد دو نوع داعيه راجع به وحدت بوده ايم يك وحدت بر مبناي قانون و استحكام نظام و دفاع از مردمي كه براي حفظ حيثيت نظام از همه چيز خود مي گذرند و يك وحدت بر مبناي گذشت از جنايتكاران، مسامحه با طاغيان و خودي تلقي كردن همپيمانان با بيگانه! مي بينيد كه اين دو نوع وحدت از زمين تا آسمان با هم تفاوت دارند. البته داعيان دسته دوم با آويختن به «لباس» و «سابقه» و «برخوردار بودن فرد از طيفي هوادار» تلاش مي كنند تا براي رهبران آشوب و آشوب طلبان وجاهت و حقانيت بتراشند و با استناد نادرست به بعضي از رخدادهاي تاريخي داعيه باطل خود را بعنوان «حقيقت ناب» جا بزنند. براي بررسي موضوع توجه به موارد زير اهميت دارد: 1- گروهي فعاليت هاي وحدت شكنانه را با تمام قدرت انجام داده اند، نظام جمهوري اسلامي را متهم به انواع جناياتي كه اين نظام از حداقل آن ها هم مبراست، نمودند و گمان كردند با اين فعاليت ها و با ايجاد اتصال داخل و خارج اين نظام مي شكند و آنان كه در مردم جايگاه ندارند و بارها شكست هاي انتخاباتي خود را به نظاره نشسته اند با همكاري بيگانگان و به قيمت تهي شدن نظام از محتوا به قدرت مي رسند. حالا كه همه تيرها را در تركش خيانت نهاده و به سوي مردم و نظام رها كرده اند ولي نظام پابرجا مانده و مقدمات افشاي اين خيانت ها را نيز فراهم كرده است، از وحدت دم مي زنند و مي گويند طرح ادعا عليه فلان شخصيت سياسي يا فلان چهره روحاني خلاف مصلحت نظام و از بين بردن وحدت است! و جالب تر اين است كه بعضي از مطبوعات آنان همزمان با استفاده از اين حربه پوسيده بعضي از چهره هاي برجسته، متفكر و خدوم نظام را هو كرده و به دروغ مدعي مي شوند كه فلان عضو برجسته حوزه علميه قم گفته است: «اطاعت از احمدي نژاد اطاعت از خداست» و حال آنكه وقتي به متن خبر همين روزنامه مراجعه مي كني با جمله خلاف آن مواجه مي شوي: «ولي فقيه جانشين امام زمان بوده ولي رئيس جمهوري را مردم انتخاب مي كنند وقتي رئيس جمهوري كه مردم انتخاب كرده اند از جانب رهبري نصب و تاييد مي شود به عامل او تبديل شده و از اين پرتو نور بر او تابيده مي شود.» در واقع اين دسته حالا از وحدتي دم مي زنند كه آنان را از رسوايي اعمال سوء و غيرقابل توجيه برهاند نه اينكه وحدتي صادقانه و براي نزديك كردن جامعه و بزرگان به يكديگر. 2- بعضي از چهره ها، احزاب و رسانه ها از وحدت سخن مي گويند و دريغ گوي شكسته شدن وحدت شده اند و حال آنكه وحدت بدون مدار محقق نمي شود. پيامبر بزرگوار اسلام در روزهاي واپسين حيات خويش فرمودند براي وحدت و يكپارچگي شما دو چيز گرانبها را به وديعت مي گذارم؛ «كتاب» و «عترت». وحدت سياسي در جامعه ما نيز به اين دو نياز دارد، «قانون» و «رهبري». حالا اگر كساني به جاي مراجعه به قانون مردم را به خيابان ها كشاندند و براي ترساندن نظام از شعله هاي فروزان در ميادين و دانشگاهها خبر دادند و به جاي پاس رهبري جامعه- كه حضرت امام فرمودند پشتيبان ولايت فقيه باشيد تا به مملكت آسيبي نرسد- خود را به حمايت روساي كشورهاي آمريكا، انگليس و فرانسه و دستگاههاي جاسوسي و خبرپراكني آنان و نيز حمايت منافقين و منحرفين آلودند، با چنين افراد و طيف هايي چگونه مي توان وحدت كرد. بلي اگر هركدام از اين چهره ها كه سابقه اي دارند با صراحت به جرم خويش اعتراف كردند و به تبعات جرم هايي كه مرتكب شده اند، تن دادند، امكان ملاطفت و وحدت وجود دارد اما آيا اين داعيه داران امروزي وحدت نشاني از پشيماني بروز داده اند و يا بر تداوم مسير انحراف تاكيد مي ورزند؟ 3- بعضي از داعيه داران وحدت جرم چند مامور نيروي انتظامي در ميدان آشوب- اگر مرتكب شده باشند- را با جرم كساني كه آفريننده آشوب بوده و حيثيت و امنيت مردم و نظام را به بازي گرفته اند و براي آن ارزشي قايل نبوده اند برابر مي دانند! و در تريبون ها چنان سخن مي گويند كه اين نظام است كه به واسطه خطاي چند مامور انتظامي بايد از آشوب طلبان و سران آنان دلجويي نمايد. نظام جمهوري اسلامي چقدر مظلوم است كه بعضي از ساده لوحان با استفاده از تريبون نظام اصل واقعه كه موجوديت، حيثيت، امنيت و هويت نظام اسلامي را نشانه رفته بود، رها كرده و به جاي درخواست مجازات شديد براي رهبران و آمران و عاملان اين جنايات به داستان سرايي درباره رخدادهاي حاشيه اي و غيرقابل قياس با متن حادثه روي آورده اند. چرا بايد به واسطه وقوع چند رخداد حاشيه اي كه در حوادث بزرگ نوعاً اجتناب ناپذيرند زحمات مجاهدانه نيروهاي امنيتي و انتظامي كشور ناديده گرفته شود. آيا زير سوال بردن نيروي انتظامي راه را براي آشوب طلبان در آينده نمي گشايد و دست و دل نگاهبانان امنيت كشور را نمي لرزاند؟ 4- بعضي ها از وحدت و افرادي كه بايد بعنوان وحدت پاس داشته شوند به گونه اي سخن مي گويند كه از آن، نوعي وحدت عليه نظام و يا وحدت عليه دولت بيرون مي آيد اين دسته با اين ادعا كه رئيس جمهور و دولت رعايت ديگران را نمي كند، ديگران بايد براي مهار آن همداستان شوند. اين ها روي كار آمدن مجدد اين دولت را مخالف مصالح ملي معرفي مي كنند و حال آنكه اين رئيس جمهور با رأي بالا و طي 20 سال گذشته با بالاترين نصاب رأي انتخاب شده است. يكي از روزنامه هاي اين طيف روز پنجشنبه گذشته در سرمقاله خود در حالي كه براي وحدت، اشك ماتم مي ريخت فضاي آغاز به كار دولت جديد را اينگونه به تصوير كشيده بود: «در اين روزگاران پرفتنه غبار معصيت و گمراهي فضا را دربرگرفته است» و افزوده بود: «كارنامه امروز نشان مي دهد رفته رفته از داعيه داران خدمت به مردم كاسته شده و بر جمع شيفتگان قدرت افزوده مي شود، حرمت ها شكسته مي شود و دستگيري ها جاي خود را به مچ گيري مي دهد.» ظاهراً از ديدگاه آقايان اگر كسي خارج از دايره خاص از سوي مردم انتخاب شود و اگر نظام چند روزي ملاحظه بعضي خواص را كنار بگذارد و از آنان بپرسد همپالكي و آلت دست دشمن شدن چه معنايي دارد و علائمي ديده شود كه بعضي از خواص بايد پاسخ خيانت هاي ملي را بدهند اين روزگار غيرقابل تحملي است. وحدت اگر بر مبناي نفي دولت برآمده از آراء ملي و مورد عنايت ولي امر مسلمين صورت گيرد قطعاً به نفي نظام جمهوري اسلامي ختم مي شود همانگونه كه نفي انتخابات نظام به نفي نظام منتهي شد بر اين اساس اگر كسي همزمان با طرح وحدت به نفي صلاحيت رئيس جمهور و دولت انقلابي او روي آورد اين وحدت مصداق «تعاون بر اثم و عدوان» است نه تعاون بر «بر و تقوي» و اين همان مصداق مسجد ضرار است كه رهبر معظم از آن پرهيز داده اند. 5- بعضي از نحله هاي سياسي و چهره ها براي «عادي سازي» از وحدت حرف مي زنند. بعضي از چهره هاي سياسي كه در طول روزهاي آشوب در ستاد فرماندهي نشسته و بر آتش فتنه بنزين مي پاشيدند اين روزها خود را «جدا» از جريان آشوب معرفي مي نمايند و وانمود مي كنند كه حساب خود را از آن ها جدا كرده اند- اين البته انشاءالله مبارك است!- ولي واقعيت اين است كه همزمان با زدن چراغ سبز به سمت نظام تلاش مي كنند تا به نام وحدت، واسطه عادي سازي وضعيت جنايتكاران گردند. اين عادي سازي معنايي جز نجات جريان منحرف ندارد از اين رو بايد از اين دسته خواست كه دست از كلي گويي بردارند و اگر حسابشان از سران فتنه جداست به مخالفت علني و شفاف با آنها بپردازند و سهم خود را در افشاي اين جريان ادا كنند. عادي سازي جريان منحرف در واقع تلاش براي هموار كردن راه حركت آينده اين جريان است و اين يعني نجات فتنه گران. 6- اما در هر حال وحدت درّ گرانبها و گوهر بي بديلي است كه انقلاب براساس آن شكل گرفته است. ماه مبارك رمضان بهترين ماه براي تاكيد بر وحدت و فراگير كردن ابعاد شخصي و اجتماعي آن است و چه خوب است كه از همه تريبونها اين ندا شنيده شود اما اين وحدت نمي تواند بي شكل و بي رنگ باشد و با چشم پوشي از جنايات و ظلم هاي بزرگي كه عليه مردم عزيز و نظام مقدس جمهوري اسلامي ايران روا داشته شده است. * مردمسالاري روزنامه مردمسالاري در يادداشت روز خود با عنوان " معرفي كابينه و خرد جمعي "به قلم عماد برقعي آورده است: معرفي كابينه دولت دهم مثل تمام مسائل ديگر مربوط به اين دولت هم اين روزها بسيار بحث برانگيز شده است. گذشته از صلاحيت و قوت و ضعف كابينه پيشنهادي، شكل انتخاب و معرفي گزينه هاي رئيس دولت براي تصدي وزارتخانه ها هم اعتراض هاي بسياري را برانگيخته است. شيوه معرفي كابينه در تلويزيون و ارائه ليست نامزدها در دقيقه 90 به مجلس آغاز رفتارهاي اعتراض برانگيز دولت نسبت به مجلس بود. در گزينه هاي مطرح شده هم گزينه هايي وجود داشتند كه بسياري از مردم و نمايندگان نسبت به عملكرد آنان معترض بودند. مجموع اين اتفاقات و برخوردها نشان دهنده اين است كه گويا قرار است رويه عدم توجه به نظر افكار عمومي و نمايندگان آنها در مجلس شوراي اسلا مي در دولت دهم نيز همانند دولت نهم ادامه يابد. موضوعي كه گويا دولتيان و حاميانشان زياد هم در پي انكار آن نيستند. بسياري از اين افراد در اين روزها با رد لزوم مشورت با مجلس يا تاكيد فراوان بر نظر شخصي احمدي نژاد در انتخاب وزرا بر اين نكته صحه گذاشته اند. با شيوه برخورد دولت با مجلس در روزهاي راي اعتماد كابينه اين چنين به نظر مي رسد كه نگاه دولت به مجلس نه به عنوان راس امور و نماينده افكار عمومي جامعه، كه تنها به عنوان مرحله و حتي مانعي در برابر استقرار دولت است. اين كه دولت به جاي نظرخواهي از مجلس بيشتر در جهت رايزني براي جلب راي نمايندگان حركت مي كند آينده اي شبيه آنچه در دولت نهم بر كابينه گذشت را جلوي چشم ناظران مي آورد. اين شيوه برخورد دولت با مجلس به عنوان نمايندگان مردم نشان از عدم باور دولت به نظر جمعي و ابزارهاي دموكراتيك اداره كشور دارد. در همين راستا به نظر مي رسد حال كه دولت قصدي براي نظرخواهي از مجلس براي انتخاب وزرا ندارد نمايندگان مجلس مي بايست با سختگيري در راي اعتماد به وزرا سعي كنند كه كابينه را به جاي نظرات رئيس جمهور بيشتر به نظرات افكار عمومي جامعه نزديك كنند. فراموش نكنيم كه مخالفت مجلس با وزراي ضعيف پيشنهادي، نه تنها به معناي ايجاد مانع در مقابل دولت نيست، بلكه مي تواند به عنوان عاملي براي كمك به اداره بهتر امور در دوران تصدي رئيس جديد دولت باشد. موضوعي كه در شرايط بحراني اقتصادي، رفاهي و معيشتي مردم بسيار ضروري است. * قدس روزنامه قدس در سرمقاله روز خود با عنوان "جنايتهاي ضد انساني در بايكوت رسانه اي "به قلم غلامرضا قلندريان آورده است:‏ پس از افشاگري روزنامه سوئدي آفتون بلادت در خصوص ربودن اندامهاي حياتي فلسطينيان نظير كليه ها، قلب و ديگر اعضاي بدن آنها، اسرائيل از سوئد خواسته است رسماً عذرخواهي كند، زيرا خبرنگاري سوئدي بخشي از جنايتهاي آنان را بر ملا كرده است. اين موضوع ثابت نمود در سرزمينهاي اشغالي جنايتهاي ضد انساني بي شماري اتفاق مي افتد كه افكار عمومي جهانيان از آن اطلاعي پيدا نمي كنند و رژيم غاصب تلاش مي كند در اين بي خبري جهاني اقدامهاي ضد بشري خود را استمرار ببخشد. اكنون كه يك رسانه فرامنطقه اي، بر اساس وظيفه اطلاع رساني خويش اقدام به افشاگري نموده است، نه تنها اين نشريه از سوي مقامهاي تل آويو مورد عتاب قرار گرفته، بلكه آنان با وقاحت تمام خواستار عذرخواهي مقامهاي كشور سوئد نيز گرديده اند. رژيم ددمنش اسرائيل از بدو پيدايش تاكنون جنايتهاي ننگيني در پرونده خويش دارد، ولي آنچه سبب گرديده اين جنايتها انعكاس بيروني پيدا نكند، وجود جو خفقان در اين رژيم مي باشد تا از اين منظر بتوانند اقدامهاي غيرانساني را عملي نمايند. افشاگري روزنامه سوئدي، صرفاً در قالب وظيفه اطلاع رساني و تكليف رسانه اي است كه سبب برآشفته شدن صهيونيستها گرديده است. اكنون در پهنه جغرافيا وظيفه آگاه سازي مردم از طريق رسانه ها انجام مي پذيرد و به همين دليل خبرنگاران با ريسك خطرناكي با حضور در جنگها و ديگر صحنه ها، مردم را در جريان آخرين رخدادها قرار مي دهند. اگر زمينه حضور اين قشر رسانه اي با محدوديت روبه رو گردد، امكان اطلاع رساني به جامعه از بين خواهد رفت و به همين دليل مصونيتهايي براي اعمال اين حرفه در نظر گرفته شده است. اين نخستين بار نيست كه رژيم غاصب رفتار مغاير با عرف بين المللي را به نمايش مي گذارد، بلكه در مقطع جنگ 33 روزه نيز امكان ارسال اخبار از سوي خبرنگاران و اصحاب رسانه در سرزمينهاي اشغالي با محدوديتهاي جدي مواجه گرديد، بويژه هنگامي كه موشكهاي مقاومت با نزديك شدن به مناطق سوق الجيشي تل آويو، زنگ خطر را براي اشغالگران به صدا درآورد و آنها سراسيمه برخي خبرنگاران را اخراج و تعدادي را زنداني كردند تا جهان خارج از دريچه دوربينها شاهد فرو ريختن حصارهاي امنيتي تل آويو و حيفا نباشند. اعتراض اسرائيل و اقدام اخير آنها بيانگر برخورد دوگانه با مفاهيم حقوقي از سوي رژيمي غاصب مانند اسرائيل است، اگر چه از ارتش مسلح انتظاري بيش از اين نمي توان داشت، زيرا آنها بارها اعلام كرده اند اسرائيل به منزله آمبولانسي مي ماند كه از چراغ قرمز مقررات بين المللي عبور مي كند. رژيم مذكور زماني مي تواند بي محابا اقدامهاي غيرقانوني خود را رسانه اي نمايد كه حمايتهاي قدرتهاي برتر را ضميمه رفتارهاي عيني خويش ارزيابي مي كند، در غير اين صورت با برخوردهاي مجامع جهاني روبه رو خواهد گرديد. آنچه تاكنون در اين زمينه اتفاق افتاده، بين جهان اسلام و غرب بوده است كه طبعاً استفاده ابزاري از مقوله هاي كلان حقوق بين الملل، دولتهاي غربي را در معرض اتهام سؤاستفاده و تعبير يك سويه از مفاهيم بين المللي قرار داده است. اين در حالي است كه اكنون موضوع نگرش دوگانه بين دو جبهه از يك اردوگاه، يعني رژيم غاصب و كشور سوئد اتفاق افتاده است. به عبارت ديگر، مي توان اين موضوع را اين گونه مطرح نمود كه اين سوژه دامي است كه دام گستران را گرفتار نموده است. امپراتوري رسانه اي در شرايط كنوني به مهمترين ابزار ابرقدرتي تبديل گرديده است، به گونه اي كه دولتهاي برخوردار از اين امكان رسانه اي، مستعمرات گذشته را با پوشش خبري جهت دار تحت سلطه نگه داشته و از اين طريق اعمال قدرت مي نمايند. به سخن ديگر، ارباب جرايد با گستره جهاني و تأثيرگذاري آن بر مخاطب، جايگزين قشون كشي دوران استعمار قديم گرديده است. براي اثبات ادعاي فوق مي توان دو نمونه كشته شدن خانم ندا آقا سلطان در ايران و مروه الشربيني در آلمان را مقايسه نمود. كشته شدن بانوي محجبه مصري در صحن يك دادگاه آلماني با وارد آوردن 18 ضربه چاقو بازتاب چنداني در رسانه هاي غربي نداشت، بويژه هنگامي كه سوژه مذكور با پردازش قتل خانم ندا آقا سلطان در ايران مورد بررسي قرار گيرد. اما كشته شدن ندا در داخل ايران به يكي از سوژه هاي [ رسانه هاي ] جهاني تبديل شد، در حالي كه قتل الشربيني در آلمان كاملاً ناديده گرفته شده است. موضوع قتل آقا سلطان يك سناريو از سوي سازمان سيا بوده است تا از اين طريق اتهامهاي وارده به نظام جمهوري اسلامي را كه در چارچوب برنامه ريزيهاي سازمان سيا بوده است، بتواند توجيه كند. بدون ترديد، انتشار كاريكاتورهاي نبي اسلام(ص) و اهانت به مقدسات يك و نيم ميليارد مسلمان در دانمارك در دو سال گذشته و چاپ آن در برخي روزنامه هاي اروپايي كه هيچ كشور عربي رسماً خواستار عذرخواهي دولت دانمارك نشد، با بهانه آزادي بي حد و مرز بيان، توجيه گرديد. گفتني است، جريان آزاد اطلاعات به عنوان ابزاري در خدمت امپراتوري رسانه اي غرب مي باشد كه به تناسب بهره برداريهاي سياسي و اطلاعاتي خويش، به آن مي پردازد. بدين ترتيب، كشورهاي غربي و اروپايي كه آزادي بيان و دموكراسي و حقوق انسانها را به ديگران آموزش مي دهند بايد اكنون در مقابل اين جنايت هولناك و ضد انساني سكوت نكنند و با افشاگري به وظيفه انساني خود عمل كنند، به نحوي كه هفته نامه امريكن فري پرس در مقاله اي از توطئه جهاني شماري از خاخامهاي صهيونيستي ايالت نيوجرسي آمريكا براي قاچاق اندام انسان كه مركز آن اسرائيل است، پرده برداشت و ف�