راهپیمایی روز جهانی کارگر در کشورهای مختلف چگونه برگزار شد

چکیده :در حالی که امسال هم کارگران ایرانی در فضای بسته سیاسی و اجتماعی موجود از حق راهپیمایی و تجمع آزادانه محروم بودند، راهپیمایی روز جهانی کارگر در اکثر نقاط دنیا امسال با محور وضعیت اقتصادی اروپا و سیاست های ریاضتی برگزار شد....

کلمه – گروه بین الملل: در حالی که امسال هم کارگران ایرانی در فضای بسته سیاسی و اجتماعی موجود از حق راهپیمایی و تجمع آزادانه محروم بودند، راهپیمایی روز جهانی کارگر در اکثر نقاط دنیا امسال با محور وضعیت اقتصادی اروپا و سیاست های ریاضتی برگزار شد.

در یونان، اسپانیا و پرتقال راه پیمایی های وسیعی برگزار شد. برگزاری راهپیمایی های اول ماه مه در یونان به یک عرف تبدیل شده است و دو بخش دولتی و خصوصی در این روز دست به اعتصاب می زنند.

روسیه؛ نمایش خیابانی هواداران دولت

در روسیه، رئیس جمهوری و نخست وزیر به جمع هزاران کارگری پیوستند که در روز جهانی کارگر به خیابانهای مسکو آمده بودند. با این اقدام می توان پوتین را یکی از پوپولیست ترین سیاستمداران جهان دانست او در دوسال اخیر از هیچ ترفندی برای نمایش خود در مطبوعات روسیه فروگذار نکرده است.

از زمان تشکیل روسیه در سال ۱۹۹۰ میلادی این برای اولین بار بود که رهبران این کشور در چنین تجمعی شرکت می کردند. بسیاری از حاضران با در دست داشتن تصاویری از دیمیتری مدودیف و ولادیمیر پوتین، این راه پیمایی را به تجمعی در حمایت از دولت تبدیل کردند. پلیس شمار حاضران در این راه پیمایی را ۱۲۰ هزار نفر اعلام کرده است. همزمان حدود دو میلیون کارگر در نقاط دیگر روسیه به خیابانها آمدند.

در حالی که طرفداران دولت خیابانهای اصلی مسکو را تسخیر کردند، مخالفان دولت از جمله کمونیستها، لیبرالها و ملی گراها در تجمع های جداگانه ای هواداران خود را به خیابانها فرا خواندند. حدود پنج هزار طرفدار حزب کمونیست در مرکز مسکو راه پیمایی کردند. البته شماری از گروه های مخالف دولت تصمیم گرفتند با لغو تظاهرات روز کارگر، بر سازماندهی تظاهرات اعتراضی هفته آینده تمرکز کنند که قرار است ولادیمیر پوتین به عنوان رئیس جمهوری جدید به روی کار بیاید.

آلمان؛ اعتراض به ریاضت اقتصادی

در آلمان اتحادیه‌های کارگری در تجمعات خود سیاست سختگیرانه‌ اروپا در زمینه ریاضت اقتصادی را مورد انتقاد قرار دادند. شهر اشتوتگارت شاهد گردهمایی مرکزی اتحادیه سراسری سندیکاهای کارگری آلمان بود.

میشائل زومر، رئیس این اتحادیه از سیاست‌های سختگیرانه‌ی کشورهای عضو اتحادیه اروپا برای پیشبرد ریاضت اقتصادی انتقاد کرد. رئیس اتحادیه سندیکاهای آلمان در گردهمایی روز اول ماه مه همچنین خواستار افزایش حقوق کارگران و تعیین حداقل دستمزد از سوی قانون‌گذاران شد.

او ضمن تاکید بر خواسته‌های کارگران مبنی بر تعیین حداقل دستمزدی بالغ بر ۸ و نیم یورو در ساعت گفت که این میزان جای بحث ندارد و مبلغی پایین‌تر از آن به هیچوجه قابل پذیرش نخواهد بود.

فرانسه؛ تحت تأثیر انتخابات

راه پیمایی امسال هواداران جبهه ملی فرانسه در روز اول مه تفاوتی عمده با سالهای گذشته داشت. چرا که یک هفته مانده به دور دوم انتخابات ریاست جمهوری، رهبر راستگرایان افراطی قرار بود با اعلام نظر خود تا حدودی تکلیف این انتخابات را مشخص کند.

مارین لوپن که در دور اول هجده درصد آرا را کسب کرده بود اما در جمع هوادارانش از هیچ یک از دو نامزد راه یافته به دور دوم حمایت نکرد. او گفت: «روز یکشنبه من رای سفید به صندوق می اندازم.»

رای سفید مارین لوپن که رهبر راستگرایان تندرو است، بدون تردید نیکولا سارکوزی را ناامید کرد که رهبر راستگرایان میانه رو است. لوپن در ادامه گفت: «نیکولا سارکوزی یا فرانسوا اولاند، هر دو به طور کورکورانه سیاستهای ریاضت اقتصادی را اجرا خواهند کرد. هردوی آنها فقط تابع برنامه های صندوق بین المللی پول، بانک مرکزی اروپا، و اتحادیه اروپا خواهند بود. هفته آینده انتخابات ریاست جمهوری فرانسه برگزار نمی شود. بلکه فقط یک کارمند برای بانک مرکزی اروپا انتخاب می شود.»

ژان لوک ملانشن، نماینده جبهه چپ که یازده درصد آرا را در دور اول به دست آورد، بلافاصله از طرفداران خود خواست به فرانسوا اولاند، نامزد چپ میانه، رای بدهند. سارکوزی نیز در میدان تروکادرو در راهپیمایی شرکت کرد و هوادارانش را به سمت باستیل هدایت کرد.