سازمان بهزیستی : کاهش سن روسپیگری در کشور/ ۱۲ درصد زنان خیابانی متاهلند

ایسنا : مدير كل امور آسيب‌ديدگان اجتماعي سازمان بهزيستي كشور با اشاره به كاهش متوسط سن زنان تن فروش در كشور، گفت: در چند سال اخير سن اين زنان همواره با كاهش مواجه بوده است و در سال 89 تا 90 نيز ميانگين سني اين زنان يك سال كاهش يافته است.

دكتر حبيب الله مسعودي فريد در ميزگرد "برسي آسيبهاي اجتماعي پديده زنان خياباني" كه با حضور حسن موسوي چلك ـ رييس انجمن مددكاران اجتماعي ايران ـ و ليلا ارشد ـ مددكار اجتماعي ـ به مناسبت هفته بهزيستي در محل خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) برگزار شد، اظهار كرد: بر اساس آمارهاي مراكز بازپروري سازمان بهزيستي 10 تا 12 درصد زنان خياباني متاهل هستند و اغلب آنان در سنين ابتداي جواني 20 تا 29 سال قرار دارند، البته آمار مراكز بازپروري سازمان بهزيستي با آمارهاي جامعه متفاوت است.

به گفته وي نگرش‌ها نسبت به پديده روسپي‌گري عوض شده است و عده‌اي نه به دليل فقر مطلق، بلكه براي كسب درآمد بيشتر به سمت اين موضوع سوق مي‌يابند كه اين امر حاكي از پيچيده‌تر شدن مقوله روسپي‌گري در ايران است و ضروريست در زمينه عوامل ريشه‌اي و تاثيرگذار در ظهور و رواج اين پديده مورد پژوهش قرار گيرد.

«فقر» و «تعارضات خانوادگي» مهمترين عوامل در بروز پديده زنان خياباني

مديركل امور آسيب‌ديدگان سازمان بهزيستي كشور همچنين عنوان كرد: طبق آمارهاي سال 90، «فقر» مهم‌ترين عامل و «تعارضات خانوادگي» دومين عامل موثر در بروز پديده زنان خياباني است، اما آنچه در اين ميان اهميت دارد اين است كه اين زنان حاضر در مراكز سازمان بهزيستي، معرف تمام زنان خياباني نيستند، چرا كه اغلب از طريق مراجع قضايي و انتظامي و به اجبار به سازمان بهزيستي معرفي مي‌شوند.

مسعودي فريد در ادامه با بيان اينكه پيش از اين عامل فقر همچنان موثرترين عامل در ظهور زنان خياباني بوده است، تاكيد كرد: در زنان خياباني كه از طريق مراجع قضايي و انتظامي به مراكز سازمان بهزيستي معرفي مي‌شوند، «اعتياد» در خانواده، «طلاق» و نابساماني خانواده و «زندگي در محله‌هاي آسيب‌خيز» از جمله عوامل موثر در بروز روسپي‌گري بوده است.

تهران و خراسان رضوي داراي بيشترين آمار زنان خياباني

بنابر اظهارات اين مقام مسئول در بهزيستي، شهرهاي بزرگ و مهاجرپذير، شهرهايي هستند كه آمار زنان خياباني در آنها بيشتر است و در سطح كشور مراكز استان‌هاي تهران و خراسان رضوي  ( منطور از استان تهران در واقع شهر تهران و استان خراسان رضوی همان مشهد مقدس است)بيشترين آمار حضور زنان خياباني را دارد و البته اين بدان معني نيست كه اين زنان بومي اين استان‌ها هستند.

مديركل امور آسيب‌ديدگان سازمان بهزيستي كشور در ادامه با بيان اينكه سنجشي در زمينه بيماري‌هاي مقاربتي اين زنان انجام نشده است، گفت: بر اساس خوداظهاري آنها 5/4 درصد به بيماري‌هاي مقاربتي و كمتر از يك درصد نيز به HIV مبتلا هستند.

به اعتقاد مسعودي فريد، در صورتي كه نرخ ابتلا در HIV در ميان زنان آسيب‌ديده مراكز بازپروري سازمان بهزيستي به پنج درصد برسد، در اين صورت زنگ خطر به صدا درمي‌آيد و بايد رويكردهاي ويژه‌اي در اين زمينه اتخاذ كرد.

وي همچنين با اشاره به نقش موادمخدر صنعتي در افزايش ابتلا به بيماري‌هاي مقاربتي، گفت: اين مواد ميل جنسي را در افراد تقويت كرده و از آنجايي كه معمولا در مهماني‌هاي مختلط استفاده شده، سبب رواج روابط جنسي نامشروع و افزايش امكان ابتلا به HIV مي‌شود.

مديركل امور آسيب‌ديدگان سازمان بهزيستي كشور در ادامه با بيان اينكه اطلاعات دقيق در زمينه سرنوشت زنان آسيب‌ديده بعد از خروج از مراكز بازپروري سازمان بهزيستي وجود ندارد، گفت: 70 تا 80 درصد از اين زنان موفق به ترخيص از مراكز سازمان بهزيستي مي‌شوند و تا شش ماه پيگيري‌هايي در زمينه سرنوشت آنها انجام مي‌شود، اما به دليل فقدان منابع اين پيگيري‌ها ادامه نمي‌يابد.

مسعودي فريد همچنين خاطر نشان كرد: لازم است كلينيك‌هاي مددكاري پس از ترخيص، اين زنان را رصد كرده تا در جامعه گم نشوند و به آنها خدمات مددكاري و روانشناسي بلندمدت ارائه داد.

با مجرم‌ انگاشتن آسيب‌ديدگان آنها از مسير بهبودي دور مي‌شوند

وي بر لزوم تفكيك و انجام تحقيق ميان گروه‌هاي مختلف اين زنان از جمله زنان خياباني و روسپي تاكيد كرد و گفت: اين افراد انگيزه‌هاي اجتماعي، اقتصادي متفاوتي دارند. برخي براي لذت جنسي و برخي براي پول اين كار را انجام مي‌دهند و ريشه‌هاي اقدامات آنها متفاوت است. نبايد تمام اين افراد را به عنوان مجرم شناسايي و ساماندهي كرد، بلكه بايد ميان گروه‌هاي مختلف آنها تميز قائل شد.